หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 838

หลินมั่วไม่ได้สนใจหัวหน้าแผนกนั่นตั้งแต่ต้นจนจบ เขาเฝ้าแต่สังเกตุการณ์ผู้ป่วยคนนี้ตลอด

เฮ่อเชียนเสวี่ยติดตามอยู่ข้างๆและพูดเสียงทุ้มต่ำ “พี่หลิน พบอะไรไหมคะ”

หลินมั่วพยักหน้า พูดเสียงเบาๆ “หันหน้าไป ไม่ต้องมองทางนี้”

เฮ่อเชียนเสวี่ยพูดอย่างสงสัย“เพราะอะไรคะ”

หลินมั่ว “ทำตามที่ผมบอกก็พอ!”

เฮ่อเชียนเสวี่ยทำหน้ามุ่ย แต่ก็หันหน้าไปอย่างเชื่อฟัง

หลินมั่วหยิบเข็มเงินออกมาสามเล่ม ยื่นมือออกไปกดที่หน้าอกและหน้าท้องของคนป่วย

ใต้ผิวหนังของเขา เหมือนมีชั้นน้ำที่กลิ้งอยู่ตลอดเวลา

หลินมั่วไม่ได้รีบร้อนฝังเข็ม และยังคงค่อยๆกดอยู่อย่างนี้

หลังจากกดอยู่สามนาที จู่ๆไหล่ของคนนี้ก็ขยับนิดหนึ่ง

หลินมั่วฝังเข็มอย่างรวดเร็ว เข็มเงินสามเล่ม ล็อคลงไปตำแหน่งเดียวกันพร้อมเพรียงกัน

ตำแหน่งตรงบริเวณผิวหนังนี้พบเห็นเป็นรอยนูนขึ้นมา คล้ายกับมีบางอย่างกำลังจะพุ่งออกมา

หลินมั่วยื่นมือออกไปกดลงไปอย่างรวดเร็ว จับเจ้าสิ่งนี้เอาไว้อย่างแน่นหนา

จากนั้น เขาหยิบเข็มเงินออกมาอีกเจ็ดเล่ม เพิ่มพื้นที่ปิดล้อมบริเวณนี้เป็นสองเท่า

สุดท้ายแล้ว คราวนี้เจ้าสิ่งนี้ก็ไม่กลิ้งอีก

หลินมั่วหยิบกริชออกมา กรีดเบาๆ ผิวหนังบริเวณนั้นได้แยกออก

ไม่มีเลือด ไม่มีหนองไหลออกมา

ภายใต้ผิวหนังนี้ไม่มีอะไรเลย เหมือนชั้นเปลือกเปล่าๆ

และภายในเปลือก มีสิ่งที่คล้ายกับปลาหมึกสายถูกเข็มเงินสองสามเล่มตอกไว้อย่างแน่นหนา!

หลินมั่วแทงปลาหมึกสายด้วยกริช และดึงมันออกมาตรงๆ

หนวดของปลาหมึกสายนี้ยาวมาก แม้ว่ามองไปแล้วตัวมันจะไม่ได้ใหญ่มาก แต่หนวดแต่ละเส้นของมัน ก็ยาวประมาณหนึ่งเมตรกว่า

เมื่อปลาหมึกสายนี้ออกมาแล้ว บาดแผลของคนๆนี้ก็เริ่มมีก็าซไหลออกมาตรงๆ เหมือนกับลูกโป่งที่แตกเป็นรู

และผิวหนังของคนๆนี้ได้ค่อยๆฟื้นตัว และอาการบวมทั้งหมดได้หายไปเป็นปลิดทิ้ง เหมือนกับไม่เคยเจ็บป่วยมาก่อน

เมื่อก๊าซสุดท้ายถูกขับออก บาดแผลนั่นก็เริ่มมีเลือดไหลออกมา

หลินมั่วดูอาการไหลของเลือดอยู่สักพัก เลือดได้เป็นสีดำเล็กน้อยในตอนแรก ต่อมาเปลี่ยนเป็นสีแดงสด เขาถึงได้ห้ามเลือด