หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 840

ผู้ป่วยยังสลบไม่ได้สติ แน่นอนจึงยังพูดไม่ได้

เฮ่อเชียนเสวี่ยเยาะเย้ย “ก็แน่นอนล่ะว่าไม่เป็นอะไร!”

“คุณใช้ตาดูเองไม่เป็นเหรอไง”

“พี่หลินของฉันช่วยรักษาเขาจนหายดีแล้ว จะเป็นอะไรอีกล่ะ”

ฮูหยินอุทาน “พวกเธอ…พวกเธอรักษาเขาจนหายเหรอ”

“จริงหรือหลอกเนี้ยะ เขา…เขาหายดีแล้วจริงๆเหรอ”

เฮ่อเชียนเสวี่ยพูดอย่างโมโห “คุณตาบอดเหรอ ดูเองไม่เป็นหรือไงว่าหายดีหรือยัง”

ในตอนนี้ฮูหยินไม่ได้โกรธเลยสักนิด ตรงกันข้ามใบหน้ายังเต็มไปด้วยความดีใจ “นี่…นี่หายดีจริงๆด้วย”

“เจ้าสองเจ้าสาม ในที่สุดพ่อของพวกลูกก็หายดีแล้ว พ่อของลูกไม่เป็นอะไรแล้ว!”

“ดีมากเลย สวรรค์มีตา…”

ใบหน้าของลูกชายทั้งสองทั้งตื่นเต้นและปิติดีใจอย่างไม่มีที่เปรียบ

เฮ่อเชียนเสวี่ยเบ้ปาก “สวรรค์มีตาอะไร?”

“นี่พี่หลินของฉันรักษาเขาจนหายดีนะ!”

ฮูหยินมองที่หลินมั่วอย่างตื่นเต้น “คุณเป็นคนรักษาสามีของฉันจริงๆเหรอ”

“โอ้ คุณหลิน ขอบคุณคุณมากๆเลย…”

หลินมั่วกำลังจะพูดอะไรสักอย่าง หัวหน้าแผนกก็รีบถลันวิ่งเข้ามา พูดเสียงดัง “เหลวไหล!”

“เห็นๆอยู่ว่านี่เป็นวิธีการรักษาแบบใหม่ล่าสุดของพวกเรา ทำไมถึงบอกว่าเป็นเขารักษาล่ะ”

เฮ่อเชียนเสวี่ยเบิ่งตาโต คนๆนี้เพื่อจะแย่งผลงาน ก็หน้าด้านได้ขนาดนี้เลยเหรอ?

ฮูหยินมึนงง “คือ…คือคุณเหรอที่รักษาจนหาย?”

หัวหน้าแผนกสีหน้าจริงจัง “ก็แน่นอนซิ!”

“นี่คือแผนการรักษาที่เริ่มรักษาล่าสุด คิดไม่ถึงว่าท้ายที่สุดก็ได้ผลลัพธ์แล้ว”

“เฮ้อ ถ้าหากผมสามารถใช้วิธีรักษาแบบนี้ให้เร็วกว่านี้ คนไข้ก็ไม่ต้องทุกข์ทรมานมานานขนาดนี้!”

ฮูหยินมองไปที่หัวหน้าแผนก และมองไปที่หลินมั่ว ในเวลานั้นไม่รู้ควรเลือกยังไง