อู๋ปิงขยับตาไปมาแล้วจู่ๆ ก็พูดขึ้นว่า “ผม...ผมน่าจะจำผิดนะ”
“มันอาจจะไม่ใช่ซอยหลังโรงพยาบาลก็ได้ แต่ก็เป็นซอยเล็กๆ นั่นแหละ ผมจำเวลาและสถานที่ที่แน่นอนไม่ได้น่ะ...”
ฟังฮุ่ยรีบพยักหน้า “ใช่ มันอาจจะไม่ใช่ซอยหลังโรงพยาบาลก็ได้...”
สวี่ปั้นซย่าแทบจะกระอักเลือด พูดมาได้หน้าด้านๆ อย่างนี้เลยเหรอ?
ผู้อาวุโสเฮ่อพูดอย่างเย็นชา “งั้นก็ไม่เป็นไร!”
“ในเมื่อหลานชายเห็นมากับตาตัวเอง งั้นฉันก็จะใช้หลานชายคุณเป็นตัวตั้งตัวตี และเริ่มตรวจสอบจากเขาก่อนละกัน”
“ถึงอย่างไรตอนนี้ในเมืองก่วงหยางก็มีกล้องวงจรปิดอยู่ทั่วทุกหนทุกแห่งอยู่แล้ว”
“ฉันจะเริ่มตรวจสอบในนามของตระกูลเฮ่อ เพื่อติดตามตำแหน่งของหลานชายคุณ ตรวจสอบกล้องวงจรปิดทั้งหมดในบริเวณใกล้เคียง”
“แบบนี้จะต้องตรวจสอบอะไรได้อย่างแน่นอน!”
ฟังฮุ่ยสีหน้าเปลี่ยนไปทันที เฮ่อจินเยี่ยนก็บ้าไปแล้วเหมือนกันเหรอ?
สีหน้าของอู๋ปิงก็เปลี่ยนไปเช่นกัน เขาจึงรีบพูดขึ้นว่า “ละ...แล้วถ้ากล้องวงจรปิดบางที่จับภาพเอาไว้ไม่ได้ล่ะ...”
เฮ่อจินเยี่ยน “ไม่เป็นไร ในที่ที่กล้องจับภาพไม่ได้ เราจะตรวจสอบในตำแหน่งของหลินมั่วและหลานสาวของฉันตามช่วงเวลาในตอนนั้นแทน”
“ถ้าตำแหน่งของนายกับตำแหน่งของสองคนนั้นไม่ตรงกัน หรือถ้าตำแหน่งของสองคนนั้นไม่ตรงกัน งั้นก็แสดงว่านายโกหก”
“ทำแบบนี้ เป็นงานใหญ่”
“แต่ฉันไม่สน”
“มันเกี่ยวข้องกับชื่อเสียงของหลานสาวฉัน ถึงฉันจะต้องล้มละลาย ก็ต้องให้ความยุติธรรมกับเธอเช่นกัน!”
“แต่คำที่ฉันพูดไปก่อนหน้านี้”
“เรื่องครั้งนี้ ถ้าสุดท้ายแล้วได้รับการยืนยันว่า มันไม่ได้มีอะไรระหว่างหลานสาวของฉันกับหลินมั่ว”
“เหอะ ค่าใช้จ่ายทั้งหมดในครั้งนี้ พวกคุณต้องเป็นคนรับผิดชอบ!”
สวี่เจี้ยนกงร้องขึ้นมา “กะ...การตรวจสอบแบบนี้มันต้องใช้เงินเท่าไหร่กัน?”
หวงเหลียงพูดเสียงกระซิบ “ทำแบบนี้เท่ากับว่าต้องตรวจสอบกล้องวงจรปิดทั้งเมือง”
“ไม่จำเป็นต้องพูดหรอกว่ามันเท่าไหร่ ประเด็นสำคัญคือต้องใช้กำลังมหาศาล”
สีหน้าของสวี่เจี้ยนกงเปลี่ยนไปในทันที หลายสิบล้านนั่น เก็บไว้ซื้อรถซื้อบ้านเองไม่ดีกว่าเหรอ?
ถึงตอนนั้น เขาก็คงจบเห่แล้วจริงๆ !
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา
เซี่ยวซิงปัง ตายไปแล้วยังจะมาคุยได้อีก ตัวละครผิดนะ...
คือคนจีนมีนเป็นแบบนี้จริงๆใช่มั้ย ดูถูกคนอื่นเป็นนิจ หลงตัวเอง แล้วก็เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตนเป็นที่ตั้ง ยิ่งอ่านยิ่งน่ารำคาญทั้งเรื่องทั้งเรื่องไม่มีห่าไรเลยพระเอกเกินให้คนดูถูกไปทั่ว พ่อแม่นางเอกก๋หน้าเงิน นางเอกก็นอกจากรักพระเอกแล้วไม่มีอะำรเลยนอกจากสร้างปัญหา เด่วคนนั้นจ้อง คนนี้ต้อง ให้พระเอกมาคอยกำจัด วนไปวนมา อ่านแค่สี่สิบตอนก็เอียนละ ไม่รู้จริงๆนิยายจีนมันเป็นแบบนี้ทุกเรื่องจนคิดว่านี่คือนิสัยจริงๆของคนจีนไปแล้วนะนี่...
อัพวันละ 20 ตอนเหมือนเดิมก้ดีนะแอด 🥺...
รอตอนใหม่นะครับ...
ยังรออยู่นะครับ...
ไม่อัพหลายวันแล้วครับแอดดดดด...
นิยายเรื่องนี้....อ่านไปไม่กี่ตอน...พ๊อตเรื่องสร้างพระเอกเป็นหมาตัวหนึ่ง...เท่านั้น...ไม่มีศักสรี อะไรเลย...โคตรโง่....ยอมให้คนอื่นกดขี่....หรือคนเขียนเองเป็นแบบนี้ครับ...งง...
นิยายไร้สาระของแท้...
นิยายน้ำเน่า...
นิยายขยะ คนแตงก็ขยะ...