ผู้อาวุโสเฮ่อมีสีหน้าเย็นชา และชำเลืองมองเขา “สวี่เจี้ยนกง ฉันพูดไปเมื่อกี้นี้”
“ถ้าอยากขอโทษล่ะก็ ก็คุกเข่าลงกับพื้นแล้วก้มกราบฉันกับหลานสาวฉันซะ!”
สวี่เจี้ยนกงมีสีหน้าเปลี่ยนไป และพูดเสียงเข้ม “ผู้อาวุโสเฮ่อ บางครั้งการให้อภัยคนก็ดีกว่าการกล่าวโทษไม่ใช่เหรอ?”
“ตระกูลสวี่ของผม ถึงแม้ว่าจะเทียบไม่ได้กับตระกูลเฮ่อ แต่ก็ไม่ใช่สิ่งที่คุณจะมาเหยียดหยามได้ตามใจชอบ!”
ฟังฮุ่ยรีบพูดขึ้นเช่นกัน “ถูก เรื่องครั้งนี้ ถึงแม้ว่าหลานชายฉันจะทำผิด แต่คุณก็ไม่จำเป็นจะต้องทำให้เป็นเรื่องใหญ่ก็ได้นี่?”
“พาคนตั้งมากตั้งมายขนาดนี้มาถึงหน้าบ้าน เฮ่อจินเหยียน คุณคิดจะทำอะไรกันแน่?”
“ฆ่าปิดปากเหรอ?”
“คุณคิดว่าโลกใบนี้มีกฏหมายหรือไง?”
ผู้อาวุโสเฮ่อยิ้มเยาะ “มันก็จริง โลกนี้มันมีกฏหมายอยู่แล้ว”
“แต่คุณลองถามหลานชายคุณดูสิ ว่าเขาอยากให้เราแจ้งความหรือจะแก้ไขปัญหากันเองล่ะ?”
ฟังฮุ่ยพูดด้วยความเกรี้ยวกราด “เฮ่อจินเยี่ยน แน่จริงคุณก็แจ้งตำรวจเลยสิ!”
“คุณพาคนมาเยอะขนาดนี้มาบุกรุกพื้นที่ส่วนตัว ฉันก็ไม่เชื่อหรอกว่าใครจะเป็นเรื่องใหญ่กว่ากัน!”
“หลานชายฉันโกหก มากสุดก็แค่ใส่ร้ายป้ายสี แต่คุณไม่ใช่...”
ผู้อาวุโสเฮ่อรีบพูดขึ้น “ก็ได้ เชียนเสวี่ย แจ้งตำรวจซิ!”
“เห็นว่ามีคนฉุดผู้หญิงไป แล้วผู้ต้องหาก็อยู่ที่นี่!”
“จนกระทั่งฉันเองก็สงสัยว่าคดีที่คนหายตัวไปในเมืองก่วงหยางช่วงนี้จะเกี่ยวข้องกับเขาด้วย!”
อู๋ปิงตื่นตระหนก เรื่องในอดีตของเขานั้นมีไม่น้อยเลย ถ้าหากก่อเรื่องอีกครั้ง เขาจะถูกกำหนดให้จำคุกอยู่หลายปี
“ป้ารอง ป้ารองจะแจ้งตำรวจไม่ได้นะ!”
อู๋ปิงพูดอย่างกระวนกระวาย
ฟังฮุ่ยฉงน “ทำไมล่ะ?”
“พวกเขาบุกรุกพื้นที่ของเรา แกจะไปกลัวพวกเขาทำไม?”
สวี่ปั้นซย่าเบะปาก “แม่ ตอนนี้แม่ยังดูไม่ออกอีกเหรอ?”
“เด็กนี่มันทำเรื่องอะไรที่มีลับลมคมนัยอีกแล้วนะ!”
ฟังฮุ่ยเบิกตากว้าง ทันใดนั้นเธอก็นึกออกว่าตอนที่อู๋ปิงเข้ามาที่นี่แล้วพูดว่า พวกเขาจะสอนบทเรียนเล็กๆ น้อยๆ ให้เฮ่อเชียนเสวี่ย
เธอเคยโกรธเรื่องระหว่างหลินมั่วกับเฮ่อเชียนเสวี่ยมาก่อน และเธอก็ลืมมันไปแล้ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา
เซี่ยวซิงปัง ตายไปแล้วยังจะมาคุยได้อีก ตัวละครผิดนะ...
คือคนจีนมีนเป็นแบบนี้จริงๆใช่มั้ย ดูถูกคนอื่นเป็นนิจ หลงตัวเอง แล้วก็เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตนเป็นที่ตั้ง ยิ่งอ่านยิ่งน่ารำคาญทั้งเรื่องทั้งเรื่องไม่มีห่าไรเลยพระเอกเกินให้คนดูถูกไปทั่ว พ่อแม่นางเอกก๋หน้าเงิน นางเอกก็นอกจากรักพระเอกแล้วไม่มีอะำรเลยนอกจากสร้างปัญหา เด่วคนนั้นจ้อง คนนี้ต้อง ให้พระเอกมาคอยกำจัด วนไปวนมา อ่านแค่สี่สิบตอนก็เอียนละ ไม่รู้จริงๆนิยายจีนมันเป็นแบบนี้ทุกเรื่องจนคิดว่านี่คือนิสัยจริงๆของคนจีนไปแล้วนะนี่...
อัพวันละ 20 ตอนเหมือนเดิมก้ดีนะแอด 🥺...
รอตอนใหม่นะครับ...
ยังรออยู่นะครับ...
ไม่อัพหลายวันแล้วครับแอดดดดด...
นิยายเรื่องนี้....อ่านไปไม่กี่ตอน...พ๊อตเรื่องสร้างพระเอกเป็นหมาตัวหนึ่ง...เท่านั้น...ไม่มีศักสรี อะไรเลย...โคตรโง่....ยอมให้คนอื่นกดขี่....หรือคนเขียนเองเป็นแบบนี้ครับ...งง...
นิยายไร้สาระของแท้...
นิยายน้ำเน่า...
นิยายขยะ คนแตงก็ขยะ...