หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 88

หัวหน้าหวัง “บ้านพักวิลล่าอะไรครับ? พวกลองตรวจสอบสิ!”

ฟังฮุ่ยบอกชื่อบ้านพักวิลล่าไป ใช้เวลาไม่นานหัวหน้าหวังก็หาเจอ

“บ้านพักวิลล่าหลังนี้เป็นบ้านของคนนามสกุลหลี่ เพิ่งจะถูกเช่าไปเมื่อครึ่งเดือนก่อน

ฟังฮุ่ยตื่นตระหนก “เช่า...เช่างั้นหรอ? ไม่ใช่ของเขาเองหรอ?”

หัวหน้าหวัง “นักต้มตุ๋นคนนี้ มักจะไปเช่าแต่บ้านหรูๆ อยู่อาศัยเพื่อที่จะให้คนเห็นว่าเขานั้นมั่งคั่ง มีอำนาจ นี่ก็เป็นหนึ่งในกลโกงของพวกต้มตุ๋น!”

หวงเหลียงรีบพูดต่อทันที “แต่ว่าพวกเรา...พวกเราเห็นกับตาตัวเองเลยว่าเงินในบัญชีของเขามีเงิน1.5พันล้าน!”

หัวหน้าหวัง “สมัยนี้เทคโนโลยีก้าวหน้าบัญชีปลอมก็ยังสามารถทำได้ ตัวเลขในบัญชีก็สามารถกรอกใส่จำนวนลงไปได้ด้วยตัวเอง”

หวงเหลียงยังคงช็อคพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ “งั้น...เงินก้อนนั้น สามารถเอากลับคืนมาได้ไหมครับ?”

หัวหน้าหวังส่ายหัว “ความเป็นไปได้ต่ำมากครับ!”

หวงเหลียงต่ออย่างกังวล “ทำไมล่ะ?พวกเราเพิ่งจะโอนเงินไปเมื่อตอนบ่าย ยังไม่ถึง3ชั่วโมงเลยนะ...”

หัวหน้าหวัง “พวกมันใช้วิธีการฟอกเงินออนไลน์เงิน300ล้าน ใช้เวลาไม่ถึงชั่วโมงเงินก็โอนออกไปยังทั่วทุกมุมโลกแล้ว”

“เวลา3ชั่วโมง ก็มากพอที่จะเอาเงินก้อนนั้นไปฟอกจนตรวจจับเส้นทางการเงินไม่ได้แล้ว!”

พรึ่บ ฟังฮุ่ยถึงกับขาอ่อนทรุดลงไปนั่งอยู่ที่พื้น พูดพึมพำ “มันเป็นไปได้ยังไง? มันเป็นแบบนี้ไปได้ยังไงกัน...”

สวี่เจี้ยนกงทรุดลงไปกองอยู่กับพื้น เขารู้สึกเจ็บปวดรวดร้าวจนแทบอยากจะกระอักเลือดออกมา

ครอบครัวสวี่หย่งฉิ้งมองด้วยสีหน้าอย่างพึงพอใจ เรื่องพวกนี้เป็นสิ่งที่พวกเขาอยากจะเห็นมากที่สุด

“ปั้นซย่า แกจะเป็นคนยอมรับผิดเรื่องนี้เองทั้งหมดหรือเธออยากจะเห็นพ่อแม่ตัวเองเข้าคุกดีล่ะ?”

สวี่ปั้นซย่าถึงกับหน้าถอดสีเมื่อเห็นพ่อแม่ที่น่าสังเวชก็ยากเกินที่ใจของเธอจะรับไหว

ในที่สุด สวี่ปั้นซย่ากัดฟันตอบอย่างหนักแน่นไป “เรื่องที่เกิดขึ้น ฉันเอง...”

ก่อนที่สวี่ปั้นซย่าจะพูดจบ หลินมั่วก็พูดแทรกขึ้นมาทันที “ก็แค่เงิน300ล้าน ไปตามกลับคืนมาก็สิ้นเรื่อง ทำเป็นเรื่องร้ายแรงไปได้?”

“ตามคืนกลับมา?” สวี่หย่งฉิ้งยิ้มเยาะ “แกจะไปตามกลับมายังไงล่ะ?”

หลินมั่ว “ขอเวลาผม3วัน ผมจะเอาคืนกลับมาให้ครบทุกบาททุกสตางค์!”

สวี่หย่งฉิ้งขมวดคิ้ว “ทำไมฉันต้องให้เวลาแกด้วย?”

หลินมั่วไม่สนใจเขา มองไปที่หุ้นส่วนรายย่อยคนอื่นๆ “ทุกท่าน เงินที่ทุกท่านลงทุนมาก็เพื่อหาเงินไม่ใช่มีไว้เพื่อสร้างความโกรธเคืองให้ใคร”

“คนในตระกูลสวี่ถูกจับเข้าคุก เงิน300ล้านก็หายไปแล้วอย่างนี้พวกคุณจะได้ประโยชน์อะไรล่ะครับ?”

“ผมให้สัญญาภายใน3วัน ผมจะเอาเงิน300ล้านกลับคืนมาให้ได้”

“ไม่เพียงเท่านี้ เงินโบนัสในปีนี้ตระกูลสวี่จะเพิ่มให้อีก100ล้าน แบ่งจ่ายให้กับทุกท่านเพื่อเป็นการชดเชย!”

พวกหุ้นส่วนรายย่อยถึงกับมองหน้ากันด้วยความตกใจ ท้ายที่สุดพวกเขาก็พยักหน้าตอบตกลง “ได้ พวกเราให้เวลาคุณแค่1วันเท่านั้น!”

สวี่หย่งฉิ้งรีบสวนขึ้นทันควัน “พวกแก...พวกแกจะต่อรองทำไม? เรื่องที่เกิดขึ้นมันควรจะต้องได้ไปรับโทษในคุกสิ!”

ไม่มีใครสนใจเขา คนพวกนี้หวังแค่เพียงผลประโยชน์เท่านั้นพวกเขาไม่ได้มีความแค้นส่วนตัวอะไรกับสวี่ปั้นซย่า

ตบมือข้างเดียวไม่ดังสวี่หย่งฉิ้งเลยทำได้แค่ปล่อยให้เรื่องนี้จบไป

สวี่เจี้ยนกงและฟังฮุ่ยถูกนำตัวส่งโรงพยาบาล สวี่ปั้นซย่าทรุดตัวลงนั่งบนโซฟาร่างกายสั่นไหวอย่างควบคุมไม่ได้

เธอก็เป็นแค่ผู้หญิงตัวเล็กๆ คนนึงทำไมต้องเผชิญหน้ากับสถานการณ์แบบนี้ด้วย!

“หลินมั่ว ทำ...ทำยังไงดี?” สวี่ปั้นซย่าถามด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ “เงินตั้ง300ล้าน พวกเราจะไปตามเอาเงินคืนได้ยังไง?”

“เธอไม่ต้องกังวลไปนะปล่อยให้เป็นหน้าที่ฉันเถอะ!” หลินมั่วลูบผมสวี่ปั้นซย่าด้วยความอ่อนโยน “มีฉันอยู่ทั้งคน ไม่ต้องกลัวนะ!”

สวี่ปั้นซย่าน้ำตานองหน้า ในช่วงเวลาแบบนี้ก็มีแต่หลินมั่วเนี่ยแหละที่คอยอยู่เคียงข้างและคอยสนับสนุนเธอ

แต่ปัญหาก็คือ พวกเขาจะสามารถก้าวข้ามผ่านอุปสรรคใหญ่นี้ไปได้ไหมนะ?