หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 90

สีหน้าของหลินมั่วเย็นชาลงทันที เขาเตะพนักงงานคนนึงจนกระเด็นในเวลาเดียวกันก็รัวหมัดทั้งสองข้างจนพนักงานที่เหลือล้มลงไปกองกับพื้น

เจ้าอ้วนยืนตาค้าง เมื่อก่อนเขามักจะให้ลูกน้องของเขาไปรังแกคนอื่นยังไม่เคยพลาดมาก่อน

แต่ตอนนี้เจ็ดแปดคนรุมแค่คนๆ เดียวยังเอาชนะไม่ได้ นี่มันคนหรือผีกันแน่?”

“แก...แกกล้าทำร้ายคนที่นี่...” เจ้าอ้วนพูดเสียงสั่น แกรู้ไหมว่าที่นี่คือบริษัทหวงซื่อ...”

หลินมั่วไม่สนใจเขา หยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดเบอร์โทรหาหวงหย่งเฟิง

แต่ว่าโทรไปก็ไม่มีคนรับสาย

หลินมั่วประหลาดใจ ตอนที่เขากำลังเดินทางมาที่นี่โทรหาเท่าไหร่ก็ไม่มีคนรับ หวงหย่งเฟิงมัวทำอะไรอยู่นะ

ในขณะนั้นเอง คุณนายหวงก็พาคนกลุ่มหนึ่งเดินมา

สีหน้าเต็มไปด้วยความหม่นหมอง “หลินมั่ว นายคิดจะทำอะไร?”

“คิดไม่ถึงเลยว่าอุตส่าห์ถ่อมาถึงที่นี่เพื่อมาก่อเรื่อง คิดว่าพวกเราตระกูลหวงรังแกกันได้ง่ายๆ หรือไงกัน?”

หลินมั่ว “ผมมีเรื่องด่วนอยากจะพบหวงหย่งเฟิง คุณพาเขามาพบผมหน่อย!”

คุณนายหวงพูดอย่างหงุดหงิด “นายคิดว่าสามีของฉันเป็นลูกน้องนายหรือไง? คิดที่จะเรียกให้มาก็มา เรียกให้ไปก็ไป!”

“ในเมืองกว่างหยาง ไม่มีใครกล้าที่จะพูดกับสามีฉันแบบนี้!”

“คุณคิดว่าตัวเองเป็นใครกัน ถึงเรียกให้เขาลงมา แล้วเขาต้องลงมาหาคุณด้วย?”

หลินมั่วขมวดคิ้วพร้อมกับพูดเสียงเรียบ “คุณนายหวงพอคุณคิดว่าลูกตัวเองไม่เป็นอันตรายแล้ว ก็คิดจะถีบหัวส่งกันเลยอย่างนั้นหรอ?”

คุณนายหวงโกรธมาก “ถีบหัวส่ง?”

“คุณหลิน คุณคิดว่าตัวเองมีคุณสมบัติอะไรถึงได้พูดแบบนี้?”

“คุณช่วยลูกชายฉัน ฉันก็ให้บัตรพรีเมี่ยมมูลค่าหลายร้อยล้านไปแล้วไง”

“หรือคุณคิดว่ามันยังไม่พอ เลยถ่อมาถึงที่นี่เพื่อที่จะเรียกร้องเพิ่มอย่างนั้นหรอ?”