หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 903

ปีเตอร์ต้องการแค่เจ็ดล้าน ในขณะที่อู๋ปิงกับอู๋เฟยเฟยจะยืมตั้งสิบล้านมาจากฟังฮุ่ย

พวกเขาให้ปีเตอร์เจ็ดล้านและเหลือไว้อีกสามล้านในบัตร

ใบหน้าของอู๋เฟยเฟยเต็มไปด้วยความสุข “ถ้านายไม่บอก ฉันก็เกือบลืมไปแล้ว"

“ปีเตอร์ก็หนีไปแล้ว ถ้าตอนนี้ไม่มีใครทักท้วง เงินสามล้านก็จะตกอยู่ในกระเป๋าของเรา”

“นายวางแผนที่จะใช้เงินสามล้านนี้ยังไง?”

อู๋ปิงพูดทันที “ผมจะซื้อมอเตอร์ไซค์ฮาเล่สักคัน”

“ที่เหลือก็เก็บไว้ในบัตร แล้วผมจะค่อยๆ ใช้!”

อู๋เฟยเฟยชำเลืองมองเขาอย่างเหยียดหยาม “สามล้าน พวกเราคนละหนึ่งล้านห้าแสน”

“นายคิดให้ดีกว่านี้หน่อยสิ ตั้งหนึ่งล้านห้าแสนนะ ซื้อมอเตอร์ไซค์ทำไม ซื้อรถยนตร์ไม่ดีกว่าเหรอ?”

“ฉันจะซื้อรถปอร์เช่ธรรมดาๆ สักคัน ขับคันนี้ฉันก็จะเข้าสู่แวดวงสาวๆ ในเมืองก่วงหยางได้”

“ถึงตอนนั้น เศรษฐีรุ่นที่สองก็จะตกหลุมรักฉัน นายก็แค่รอรับความสบายของชีวิต!”

อู๋ปิงหัวเราะ “พี่สาวหนึ่งล้านห้าแสนก็พอที่จะซื้อรถปอร์เช่ธรรมดาคันหนึ่งแล้ว”

“ผมไม่ยุ่งหรือแม้แต่จะแตะต้องรถประเภทนี้”

“ผมจะซื้อฮาเล่ก่อน แล้วหลังจากนั้นสักพัก ผมค่อยไปขอเงินป้ารองอีก”

“ถึงตอนนั้น ผมจะได้นั่งรถเฟอร์รารี จากนั้นผมก็จะเข้าสู่แวดวงคนรวยหนุ่มสาวในเมืองก่วงหยางได้”

อู๋เฟยเฟยชำเลืองมองเขา “นี่เจ้าหนู มีความทะเยอทะยานมากนะ”

“ได้ อีกสักพักฉันจะโอนหนึ่งล้านห้าแสนเข้าไปในบัตรนาย แล้วนายก็เอาไปจัดการเองนะ!”

“ยังไงก็ตาม ฉันดูรถมาดีแล้ว พรุ่งนี้ฉันจะสั่งรถ!”

“ฮ่าฮ่าฮ่า…”

คนสองคนในห้องหัวเราะกันอย่างมีความสุข

ในเวลานี้ฟังฮุ่ยกำลังนั่งอยู่ในรถแท็กซี่และรีบไปที่ไซต์ก่อสร้างของหวงเหลียงอย่างใจจดใจจ่อ

เธอเจอหวงเหลียงและลังเลอยู่นาน ในที่สุดก็พูดออกไป “เสี่ยวหวง เงินสิบล้านนั่น ฉัน... ฉันกลัวว่าจะคืนเงินให้แกในเวลาสั้นๆ แบบนี้ไม่ได้”

“ฉันจะทำลงทุน ตอนนี้เงินที่ลงทุนเข้าแล้ว จะไม่ถอนสักระยะหนึ่งนะ”

ฟังฮุ่ยตบโต๊ะทันที “เสี่ยวหวง ไม่ต้องไปสนใจเขา!”

“ถ้าเขามาตรวจสอบบัญชีอีก แกก็แค่ไล่เขาออก!”

“ประธานบริษัทอะไรกัน เขาเป็นแค่ลูกเขยของตระกูลสวี่เรา”

“ให้เขาเป็นประธานที่นี่ เขาคิดว่าตัวเองเก่งมาจากไหนกัน?”

“เขาต้องขมขู่แกด้วยมาดประธาน บอกฉันตรงๆ ฉันยังไม่เชื่อเลย ฉันทนเขาไม่ได้แล้ว!”

หวงเหลียงดีใจมาก สิ่งที่เขาต้องการคือคำพูดของฟังฮุ่ย

“แม่ครับ ในเมื่อแม่พูดแบบนั้น งั้นก็ไม่มีปัญหา!”

“สิบล้านนี้ แม่ใช้ได้ตามใจชอบเลย อยากใช้เมื่อไหร่ก็ได้!”

“ไม่ต้องห่วง ผมจะไม่บอกให้คนอื่นรู้”

“แม่ครับ ถ้าแม่มีเงินไม่พอ ก็บอกผมอีกได้นะ ผมจะให้แม่ตลอดเลย!”

หวงเหลียงตอบด้วยรอยยิ้ม