เมื่อได้ยินคำพูดของหวงเหลียงก้อนหินที่อยู่ในใจของฟังฮุ่ยก็ตกลงสู่พื้น
ตราบใดที่หวงเหลียงไม่รีบร้อนเอาเงิน เธอก็จะไม่เปิดเผยความลับ
นอกจากนี้ คำพูดของหวงเหลียงก็ทำให้เธอประทับใจมาก
เธอพยักหน้า “เสี่ยวหวง แม่รักลูกที่สุดนะ!”
“โอเค มันไม่มีประโยชน์ที่แม่จะทำร้ายแก”
“หลังจากโปรเจกต์นี้จบลง อีกไม่นานฉันกับพ่อของนายจะหาทางทำให้แกเป็นประธานคณะกรรมการให้ได้!”
“ทำให้ดีล่ะ อย่าทำให้พวกเราผิดหวัง!”
หวงเหลียงพยักหน้าครั้งแล้วครั้งเล่า “แม่ ไม่ต้องกังวล ผมจะไม่ทำให้แม่ผิดหวัง!”
ทันทีที่ฟังฮุ่ยจากไปหวงเหลียงก็หัวเราะออกมาทันที
หลังจากนั้นไม่นาน ประตูห้องก็เปิดออก และเติ้งจวินก็รีบวิ่งเข้ามา “นาย... นายจะทำอะไรอีก?”
“ทำไมสามสิบล้านถึงจัดสรรเข้าบัญชีบริษัท”
“หวงเหลียง นายเพิ่งมาที่นี่แค่ไม่กี่วัน แต่ใช้เงินไปแล้วเกือบห้าร้อยล้าน”
“ถึงนายจะใช้เงิน อย่างน้อยก็บอกฉันก็ได้ เพราะยังไงซะ ฉันก็เป็นคนดูแลเรื่องการเงินของบริษัท”
“ตอนนี้ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเงินถูกใช้ไปที่ไหนบ้าง นายจะให้ฉันจัดการการเงินยังไง?”
หวงเหลียงมองอย่างดูถูก “หนวกหู!”
“ฉันเป็นผู้จัดการทั่วไปของบริษัท มีเรื่องตั้งมากมายในบริษัท ฉันจำเป็นรายงานนายทุกเรื่องงั้นเหรอ?”
“นายเป็นผู้จัดการทั่วไปหรือฉันเป็นผู้จัดการทั่วไปกันแน่?”
“เติ้งจวิน นายทำหน้าที่ตัวเองให้ดีๆ!”
เติ้งจวินหงุดหงิดมาก “หวงเหลียง นายน่ะเป็นผู้จัดการทั่วไป!”
“ยังไงก็ตามฉันเป็นฝ่ายการเงินของบริษัท ฉันจึงมีสิทธิ์ที่จะจัดการบัญชีของบริษัทได้”
“นายเอาสมุดบัญชีมาให้ฉัน ฉันต้องส่งบัญชีให้คณะกรรมการบริษัท!”
ในเวลานี้ หลินมั่วก็เพิ่งเดินไปที่ไซต์ก่อสร้าง
ตอนเที่ยงสวี่ปั้นซย่ากำลังยุ่ง เขาเบื่อที่ต้องอยู่คนเดียว ดังนั้นเขาจึงมาทานอาหารกับเติ้งจวิน
ทันทีที่มาถึงประตูสำนักงาน ก็ได้ยินเสียงทะเลาะกันดังมาจากข้างใน “นายเป็นอะไร มีสิทธิ์อะไรตรวจสอบบัญชีของฉัน?”
“นายเป็นแค่สุนัขของหลินมั่ว และแม้แต่หลินมั่วก็ยังเป็นแค่สุนัขในครอบครัวสวี่ของฉัน”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา
เซี่ยวซิงปัง ตายไปแล้วยังจะมาคุยได้อีก ตัวละครผิดนะ...
คือคนจีนมีนเป็นแบบนี้จริงๆใช่มั้ย ดูถูกคนอื่นเป็นนิจ หลงตัวเอง แล้วก็เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตนเป็นที่ตั้ง ยิ่งอ่านยิ่งน่ารำคาญทั้งเรื่องทั้งเรื่องไม่มีห่าไรเลยพระเอกเกินให้คนดูถูกไปทั่ว พ่อแม่นางเอกก๋หน้าเงิน นางเอกก็นอกจากรักพระเอกแล้วไม่มีอะำรเลยนอกจากสร้างปัญหา เด่วคนนั้นจ้อง คนนี้ต้อง ให้พระเอกมาคอยกำจัด วนไปวนมา อ่านแค่สี่สิบตอนก็เอียนละ ไม่รู้จริงๆนิยายจีนมันเป็นแบบนี้ทุกเรื่องจนคิดว่านี่คือนิสัยจริงๆของคนจีนไปแล้วนะนี่...
อัพวันละ 20 ตอนเหมือนเดิมก้ดีนะแอด 🥺...
รอตอนใหม่นะครับ...
ยังรออยู่นะครับ...
ไม่อัพหลายวันแล้วครับแอดดดดด...
นิยายเรื่องนี้....อ่านไปไม่กี่ตอน...พ๊อตเรื่องสร้างพระเอกเป็นหมาตัวหนึ่ง...เท่านั้น...ไม่มีศักสรี อะไรเลย...โคตรโง่....ยอมให้คนอื่นกดขี่....หรือคนเขียนเองเป็นแบบนี้ครับ...งง...
นิยายไร้สาระของแท้...
นิยายน้ำเน่า...
นิยายขยะ คนแตงก็ขยะ...