หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 941

ฟังหลิงตะลึงงัน อู๋เฟยเฟยก็รีบพูดขึ้นว่า "เรื่อง...เรื่องครั้งที่แล้วปรับความเข้าใจกันแล้วไม่ใช่เหรอ"

"สัญญาประนีประนอมยอมความพวกเราก็เซ็นไปแล้วนะ..."

ตู้เจี้ยนปังพูดไปตรงๆ "ตอนนี้กูกลับคำแล้ว ไม่ได้เหรอ"

อู๋เฟยเฟยโกรธจัด "คุณ...คุณเซ็นสัญญาประนีประนอมยอมความเอง คุณจะกลับคำแบบนี้ได้ไง"

"เป็นลูกผู้ชายแท้ๆ พูดแล้วกลับคำได้ไงกัน"

"คุณยังเป็นผู้ชายอยู่หรือเปล่า"

กลุ่มผู้ชายที่อยู่ด้านหลังตู้เจี้ยนปังโมโหขึ้นมาทันที "ให้ตายเถอะ นังสารเลว มึงหมายถึงใคร"

"นังสารเลวนี่ มึงรนหาที่ตายใช่ไหม"

"ลูกพี่ งั้นฉีกปากเหม็นๆ ของมันก่อนเลยดีไหม"

กลุ่มชายเหล่านี้ก้าวร้าวและมีใบหน้าที่ดุร้าย ทำให้อู๋เฟยเฟยถอยหลังไปสองสามก้าวด้วยความตื่นกลัว

ตู้เจี้ยนปังโบกมือและพูดอย่างเย็นชา "ก็ฉันจะกลับคำ มันจะทำไม"

"เธอจะทำอะไรฉันได้"

ครั้งนี้อู๋เฟยเฟยไม่กล้าโต้กลับ

ตู้เจี้ยนปังมองไปที่ฟังหลิง "ฉันก็ไม่ได้ต้องการอะไรมาก!"

"ห้าล้านบาท เรื่องนี้ถือว่าจบ!"

"ที่นี่มีคนตั้งเยอะ การรวบรวมเงินห้าล้านคงไม่ใช่เรื่องยากใช่ไหม"

ฟังหลิงร้อนรน "ฉัน... ฉันจะมีเงินห้าล้านได้อย่างไร"

"คุณก็เซ็นสัญญาประนีประนอมยอมความไปแล้ว คุณ...ทำไมคุณยังมาไถเงินอีก"

"นี่มันแบล็กเมล์กันชัดๆ!"

ตู้เจี้ยนปังเยาะเย้ย "แล้วถ้ากูแบล็กเมล์จริงๆ มึงก็จะไม่ยอมใช่ไหม"

"ห้าล้าน ถ้าไม่ให้ก็รอความตายได้เลย!"

หลังจากตู้เจี้ยนปังพูดจบ เขาก็พาฝูงชนจากไปอย่างอุกอาจ

ทุกคนในห้องมองหน้ากันด้วยความตกตะลึง ไม่มีใครคาดคิดว่าเหตุการณ์เช่นนี้จะเกิดขึ้น

สวี่ปั้นซย่าขมวดคิ้ว "คนๆ นี้เอาไงแน่"

"สัญญาก็เซ็นไปแล้ว ยังจะมารีดไถเงินอีก"

หลินมั่วหัวเราะและโน้มตัวไปที่หูของสวี่ปั้นซย่า "ผมให้เขามาเองแหละ!"