หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 941

สรุปบท ตอนที่ 941 ตอนนี้กูกลับคำแล้ว: หัตถ์เทวะหมอเทวดา

ตอน ตอนที่ 941 ตอนนี้กูกลับคำแล้ว จาก หัตถ์เทวะหมอเทวดา – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง

ตอนที่ 941 ตอนนี้กูกลับคำแล้ว คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายสัจนิยม หัตถ์เทวะหมอเทวดา ที่เขียนโดย พลอย เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย

ฟังหลิงตะลึงงัน อู๋เฟยเฟยก็รีบพูดขึ้นว่า "เรื่อง...เรื่องครั้งที่แล้วปรับความเข้าใจกันแล้วไม่ใช่เหรอ"

"สัญญาประนีประนอมยอมความพวกเราก็เซ็นไปแล้วนะ..."

ตู้เจี้ยนปังพูดไปตรงๆ "ตอนนี้กูกลับคำแล้ว ไม่ได้เหรอ"

อู๋เฟยเฟยโกรธจัด "คุณ...คุณเซ็นสัญญาประนีประนอมยอมความเอง คุณจะกลับคำแบบนี้ได้ไง"

"เป็นลูกผู้ชายแท้ๆ พูดแล้วกลับคำได้ไงกัน"

"คุณยังเป็นผู้ชายอยู่หรือเปล่า"

กลุ่มผู้ชายที่อยู่ด้านหลังตู้เจี้ยนปังโมโหขึ้นมาทันที "ให้ตายเถอะ นังสารเลว มึงหมายถึงใคร"

"นังสารเลวนี่ มึงรนหาที่ตายใช่ไหม"

"ลูกพี่ งั้นฉีกปากเหม็นๆ ของมันก่อนเลยดีไหม"

กลุ่มชายเหล่านี้ก้าวร้าวและมีใบหน้าที่ดุร้าย ทำให้อู๋เฟยเฟยถอยหลังไปสองสามก้าวด้วยความตื่นกลัว

ตู้เจี้ยนปังโบกมือและพูดอย่างเย็นชา "ก็ฉันจะกลับคำ มันจะทำไม"

"เธอจะทำอะไรฉันได้"

ครั้งนี้อู๋เฟยเฟยไม่กล้าโต้กลับ

ตู้เจี้ยนปังมองไปที่ฟังหลิง "ฉันก็ไม่ได้ต้องการอะไรมาก!"

"ห้าล้านบาท เรื่องนี้ถือว่าจบ!"

"ที่นี่มีคนตั้งเยอะ การรวบรวมเงินห้าล้านคงไม่ใช่เรื่องยากใช่ไหม"

ฟังหลิงร้อนรน "ฉัน... ฉันจะมีเงินห้าล้านได้อย่างไร"

"คุณก็เซ็นสัญญาประนีประนอมยอมความไปแล้ว คุณ...ทำไมคุณยังมาไถเงินอีก"

"นี่มันแบล็กเมล์กันชัดๆ!"

ตู้เจี้ยนปังเยาะเย้ย "แล้วถ้ากูแบล็กเมล์จริงๆ มึงก็จะไม่ยอมใช่ไหม"

"ห้าล้าน ถ้าไม่ให้ก็รอความตายได้เลย!"

หลังจากตู้เจี้ยนปังพูดจบ เขาก็พาฝูงชนจากไปอย่างอุกอาจ

ทุกคนในห้องมองหน้ากันด้วยความตกตะลึง ไม่มีใครคาดคิดว่าเหตุการณ์เช่นนี้จะเกิดขึ้น

สวี่ปั้นซย่าขมวดคิ้ว "คนๆ นี้เอาไงแน่"

"สัญญาก็เซ็นไปแล้ว ยังจะมารีดไถเงินอีก"

หลินมั่วหัวเราะและโน้มตัวไปที่หูของสวี่ปั้นซย่า "ผมให้เขามาเองแหละ!"

ถ้าไม่ใช่เพราะหลินมั่วรับปากที่จะชดเชยเงินจำนวน 115 ล้านนั่น เหตุการณ์แบบนี้จะเกิดขึ้นได้อย่างไร ทั้งหมดนี้เป็นความผิดของหลินมั่ว!

ในขณะนี้เอง หลินมั่วหัวเราะ "น้าสะใภ้ จะพูดแบบนั้นไม่ได้นะ!"

"เมื่อกี้เราได้จ่าย 115 ล้านไปเรียบร้อยแล้ว"

"ตอนนี้เงินห้าล้านนี่ก็ให้เราจัดการ มันดูไม่ค่อยเหมาะสมหรือเปล่า"

หวงซิ่วฉินพูดอย่างกระวนกระวาย "ถ้าครอบครัวของน้าสามไม่มีเงินจริงๆ จะทำอย่างไร"

หลินมั่วหัวเราะและพูดว่า "ครอบครัวของน้าสามไม่มีเงิน แต่พวกคุณมี!"

"เมื่อกี้พวกคุณพูดแล้วไม่ใช่เหรอ ว่า 115 ล้านพวกคุณจ่ายไม่ไหว"

"แต่ว่า ถ้าไม่กี่แสนหรือไม่กี่ล้านอะไรประมาณนี้ พวกคุณก็พอจะจ่ายไหว"

"นี่ก็แค่ห้าล้านเอง ตระกูลคุณรวบรวมกัน ต้องพอแน่นอน!"

เมื่อได้ยินเช่นนี้ สวี่ปั้นซย่าก็หัวเราะทันที ในที่สุดเธอก็เข้าใจว่าหลินมั่วหมายถึงอะไร

หวงซิ่วฉินกระวนกระวาย "มีสิทธิอะไรมาให้เราจ่ายเงินนี้"

หลินมั่ว "แล้วคุณมีสิทธิอะไรให้เราจ่าย 115 ล้าน"

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา