เพียวเพียวพูดดูถูกเธอ
สวี่ปั้นซย่าขมวดคิ้ว : “เป็นหมอแล้วมันยังไง”
“สามีของฉันประกอบอาชีพนี้เพื่อหาเงินอย่างสุจริต มีอะไรที่ไม่ถูกต้องด้วยงั้นเหรอ”
“อีกอย่าง ฉันรักเขาจึงแต่งงานกับเขา เรื่องนี้ก็ไม่ถูกต้องงั้นเหรอ”
“การแต่งงานเป็นเรื่องบริสุทธิ์ จะดูแค่ฐานะได้ยังไง”
คำพูดของเธอ เป็นการถากถางคนที่จ้องแต่จะจับสามีรวยๆ อย่างเพียวเพียว
เพียวเพียวอดไม่ได้ที่จะรู้สึกโมโห เธอแสยะยิ้มตอบกลับไป: “เหอะ แม่ดาวโรงเรียนสวี่ช่างยึดมั่นใจคุณธรรมจริงๆ นะ!”
“แต่ก็อย่างว่า คนเราน่ะ มีแค่ความรักอย่างเดียวมันไม่มีประโยชน์อะไรหรอก!”
“ปัญหาร้อยแปดในชีวิต มีแค่รักมันจะไปแก้ไขอะไรได้!”
“ว่าก็ว่า อย่างการมากินข้าวที่ภัตตาคารสือเว่ยเทียน เธอจะบอกพนักงานว่าความรักของพวกเธอสองคนดีมาก แล้วเขาก็ให้เธอเข้ามาข้างในได้เลยงั้นสิ”
เพื่อนที่นั่งอยู่รอบโต๊ะหัวเราะขึ้น : “เพียวเพียว คำพูดคำจาเธอนี่แรงใช้ได้เลยนะ!”
“แต่ก็ไม่มีตรงไหนที่พูดผิดเลย!”
เพียวเพียวมองสวี่ปั้นซย่าอย่างเหยียดหยาม: “ปั้นซย่า ตอนนี้เธอยังทำงานที่บริษัทเครื่องยาสมุนไพรสวี่ซื่ออยู่อีกเหรอ”
“เห้อ ฉันจำได้ว่า บริษัทเครื่องยาสมุนไพรสวี่ซื่อมีมูลค่าในตลาดแค่ห้าร้อยกว่าล้านเองนี่ ใช่ไหม”
“ฉันจะบอกเธอให้นะ สามีของฉันเพิ่งจะรับเหมางานโครงการหนึ่งมา แค่ค่าคอมมิชชั่นก็ได้มาตั้งร้อยห้าสิบล้าน!”
“ถ้าทำโครงการนี้เสร็จล่ะก็ น่าจะได้อีกประมาณสองร้อยห้าสิบล้าน!”
“ถ้าลองคำนวณเล่นๆ ดูแล้ว เงินที่เขาจะได้จากโครงการนี้ ก็ประมาณสี่ร้อยล้าน”
“แค่โครงการเดียว ก็ได้เงินเกือบเท่ากับมูลค่าในตลาดของบริษัทเครื่องยาสมุนไพรสวี่ซื่อแล้ว”
“พวกเธอสองคนนี้ต้องทำงานกี่ปีกันนะ ถึงจะหาเงินสี่ร้อยล้านได้น่ะ”
“ทั้งชีวิตจะมีโอกาสนั้นหรือเปล่า”
คนอื่นๆ ต่างพากันอุทานอย่างตกตะลึง และมองไปทางเพียวเพียวอย่างอิจฉา
คนส่วนใหญ่ที่อยู่ที่นี่ล้วนเป็นมนุษย์เงินเดือน พวกเขาทำงานเหนื่อยสายตัวแทบขาดก็ได้แค่ไม่กี่หมื่นบาทต่อเดือน
ตอนนี้ สามีของเพียวเพียวแค่รับเหมางานโครงการเดียวก็ได้เงินมากถึงสี่ร้อยล้าน ใครบ้างจะไม่อิจฉา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะหมอเทวดา
นิยายไร้สาระของแท้...
นิยายน้ำเน่า...
นิยายขยะ คนแตงก็ขยะ...
ควยๆๆๆๆควย นิยายเหี้ย สัตว์...
อ่านนิยายแนวนี้มาหลายเรื่อง เรื่องนี้พ่อตาแม่ยายโคตรเห็นแก่ตัวกว่าทุกเรื่อง แถมยังบวกน้องเมียผัวน้องเมีย กุเป็นพระเอกจะเอายาตายด้านใส่อาหารให้พวกแม่งกินให้หมด ทำอาหารให้แดกทุกวันอยู่แล้วนิ...
จะมีต่อไหม...
หลินมั่วเพิ่งสร้างผลงานครั้งแรก หนานป้าเทียน,อาวุโสเฮ้อ,เฉินเซิ่งหยวน ถึงกับยอมเป็นขี้ข้า เร็วไปไหม? น่าจะทำผลงานให้พวกเขาเหล่านี้ประจักษ์สัก2-3อย่าง ให้เกรงกลัวและยอมสิโรราบ 再見...
ไม่ลงให้อ่านแล้วเหรอครับ...
เพิ่งเริ่มอ่านน่าจะสนุก แต่ไม่ได้อัพเดทนานแล้วเรื่องนี้จะโดนเทหรือเปล่านะ...
หายนานเลยรอบนี้...