หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 954

คนอื่นๆ ต่างอึ้งไป

คำถามของหวังเหล่ย เป็นการจงใจยั่วยุหลินมั่ว

สวี่ปั้นซย่าพูดขึ้นด้วยความโมโห: “เพียวเพียว สามีของเธอพูดเกินไปแล้วนะ บอกให้เขาหุบปากที!”

“ฉันกับโจวหลินเป็นได้มากสุดแค่เพื่อนกัน ทำไมถึงโยงให้เป็นความสัมพันธ์อย่างอื่นล่ะ”

เพียวเพียวแสยะยิ้ม: “ปั้นซย่า เธอจะโมโหทำไม”

“ก็เพื่อนกันทั้งนั้น เรื่องของเธอกับโจวหลิน ทุกคนก็รู้เรื่องดี ที่สามีฉันพูดก็ไม่ได้ผิดอะไรหนิ”

“จริงด้วย วันนี้สามีฉันเป็นคนเลี้ยง เธอก็ให้เกียรติพวกเราด้วยการดื่มเหล้ากับหัวหน้าห้องสักหน่อยสิ”

สวี่ปั้นซย่าโกรธจนตัวสั่น เพียวเพียวเธอมันชั่วได้ใจจริงๆ!

คำพูดที่ฟังดูคลุมเครือของเธอ หากใครมาได้ยินเข้าก็คงคิดว่า เธอและโจวหลินมีความสัมพันธ์บางอย่างเป็นแน่!

ตอนที่เธอกำลังจะตอบโต้กลับ หลินมั่วก็จับมือเธอเอาไว้

หลินมั่วยกแก้วเหล้าขึ้นมาก่อนจะยิ้มเบาๆ : “งานเลี้ยงเพื่อนนักเรียน ไม่ใช่งานเลี้ยงคนรักเก่า ทำแบบนี้ไม่เหมาะสมเท่าไหร่มั้ง”

“ถ้าการเจอคนรักเก่าแล้วต้องคล้องแขนแลกแก้วเหล้ากันดื่มล่ะก็ คุณเพียวเพียว ทั้งชีวิตนี้คุณต้องดื่มกี่แก้วกันนะ ”

เมื่อเขาพูดจบ คนอื่นๆ ก็พากันหัวเราะออกมาทันที

คำพูดของหลินมั่ว เหมือนกับกำลังเยาะเย้ยเรื่องที่เธอมีแฟนเก่าหลายคน

เพียวเพียวหน้าถอดสี หวังเหล่ยลุกขึ้นตบโต๊ะ ก่อนจะชี้หน้าด่าหลินมั่ว: “ไอ้เวรนี่ มึงพูดอะไรออกมา”

“อยากตายเหรอวะ”

หลินมั่วเหลือบมองเขา: “ทำไม อยากตีกูเหรอ”

หวังเหล่ยโมโห: “ไอ้น้อง มึงนี่ช่างกล้านะ”

“อยากมีเรื่องกับกูใช่ไหม”

“ได้ เดี๋ยวกูจัดให้!”

“พวกเราออกไปข้างนอก สะสางเรื่องให้เสร็จแล้วค่อยกลับเข้ามา เอาไหมล่ะ”

หลินมั่วแสยะยิ้ม: “ก็เอาสิ!”

หวังเหล่ยอึ้งไป เขาไม่คิดว่าหลินมั่วจะกล้าขนาดนี้