หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 986

สีหน้าของสวี่ปั้นซย่าดูหงุดหงินขึ้นมา เธอเกลียดที่สุดคือผู้ชายที่พูดจาแบบนี้

“นายช่วยหลีกทางด้วย!”

สวี่ปั้นซย่าพูดด้วยน้ำเสียงที่ใจเย็น

สีหน้าของชายหนุ่มเปลี้ยนไป แต่ก็ยังยิ้มออกมา “คนสวย คุณจะให้ผมไปไหนหรอ”

“คุณรู้ไหมว่า ผมไม่มีบ้าน!”

“เพราะว่าถ้าที่ไหนไม่มีคุณ บ้านก็ไม่จำเป็น!”

วัยรุ่นหลายคนต่างพากันผิวปาก หญิงสาวสองคนนั้นเองก็กรีดร้องออกมา

สวี่ปั้นซย่าก้าวถอยหลังไปหนึ่งก้าว แล้วพูดเสียงดังว่า “รปภ. รปภ….”

สีหน้าของชายหนุ่มเปลี่ยนไป “เฮ้ นี่คุณทำอะไรน่ะ”

“ผมแค่ล้อเล่นกับคุณไม่ได้หรือไง”

“คนสวย ผมอยากคบหากับคุณ ขอเพิ่มวีแชทหน่อยสิ…”

สวี่ปั้นซย่าพูดออกมา “ไปให้พ้นนะ!”

สีหน้าของชายหนุ่มเปลี่ยนเป็นเย็นชา ใบหน้าของเขาดูดุร้ายอย่างไม่ปิดบัง “นังบ้า แกนี่มันไร้ยางอายมากเลยใช่มั้ย”

“เพราะฉันนึกถึงแกหรอกนะถึงได้ขอข้อมูลติดต่อ แกกำลังเป็นห่าอะไร”

“แล้วยังเรียกรปภ.มาอีกหรอ เชื่อไหมว่าฉันสามารถเรียกคนมาเป็นร้อยมากวาดล้างโรงบาลนี้ได้เลยนะ!”

ขณะนั้นเองรปภ.ก็เข้ามา “เฮ้อ พวกแกทำอะไรน่ะ”

“ที่นี่เป็นโรงพยาบาล…”

ชายหนุ่มแตะที่หน้าอกของเขา “ไปหาแม่แกเถอะ แกมีอะไรจะพูดอีกไหม ไสหัวไป!”

จากนั้นเขาก็ชี้มาที่สวี่ปั้นซย่า “นังนี่ ไร้ยางอายมากนักใช่ไหม”

“ได้ ฉันจะทำให้แกต้องเสียใจทีหลัง!”

“ไป เอามันขึ้นรถไป!”

จากนั้นเขาก็เอื้อมมือไปหยิบกุญแจรถของสวี่ปั้นซย่า

วัยรุ่นหลายคนพากันล้อมและกำลังจะผลักสวี่ปั้นซย่าเข้าไปในรถ

ในขณะนั้นเอง รปภ.หลายคนก็วิ่งเข้ามา “พวกแกทำอะไรน่ะ”

“ที่นี่เป็นโรงพยาบาล ใครใช้ให้พวกแกมาก่อเรื่องที่นี่”