หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 987

เพียงแค่หมัดเดียวดั้งของวัยรุ่นคนนี้ก็ยุบลง ดั้งของเขาหักและมีเลือดไหลออกมาจากปากและจมูก

วัยรุ่นคนอื่นๆ ที่วิ่งกรูเข้ามาต่างถูกหมัดของหลินมั่วแล้วล้มลงทีละคน

สุดท้ายหลินมั่วก็ดึงผมของพี่ฮ่าว จากนั้นก็ลากไปตรงหน้าสวี่ปั้นซย่า

“ลุกเข่าสิ!”

หลินมั่วพูดอย่างเย็นชา

พี่ฮ่าวถ่มน้ำลายออกมา แล้วก่นด่าอย่างโกรธเคือง “ไอ้บ้า รู้ไหมว่าฉันเป็นใคร รู้ไหมว่าลูกพี่ฉันเป็นใคร…”

หลินมั่วต่อยหน้าเขาจนเลือดกลบปาก

“คุกเข่า!”

หลินมั่วยังคงเย็นชาอีกครั้ง

พี่ฮ่าวโวยวายออกมา “แกกล้าตีฉัน ฉันจะบอกแกให้นะ พี่ชายฉันคือหลิวหลิน!”

“แกไปเมืองมหาลัยแล้วถามดูสิ ใครบ้างไม่รู้จักพี่ฉัน ไอ้สวะ…”

หลินมั่วต่อยหน้าเขาอีกครั้ง ครั้งนี้เขาไม่บอกให้คุกเข่าลง

พี่ฮ่าวแทบจะเป็นบ้า “ไอ้สวะ…”

ผลั๊ว

พี่ฮ่าว “แก…”

ผลั๊ว

ในขณะที่ถูกต่อยไปหลายหมัด สุดท้ายแล้วพี่ฮ่าวก็ไม่พูดอะไรออกมา

แต่ผลก็ยังเหมือนเดิม ผลั๊ว

พี่ฮ่าวรีบพูดขึ้น “ฉันไม่พูดแล้วแกยังจะต่อยอีก!”

หลินมั่วพูดอย่างเย็นชา “คุกเข่า!”

พี่ฮ่าวโวยวายออกมา “ฝันไปเถอะ!”

ผลั๊ว ผลั๊ว!

หลินมั่วเองก็ไม่พูดอะไร เขาต่อยแล้วต่อยอีก

พี่ฮ่าวรีบพูดขึ้น “รปภ. รปภ. พวกแกไม่สนใจเลยรึไง”

ไม่มีใครสนใจเขา พวกรปภ.อยากให้หลินมั่วทุบเขาให้ตายไปเลย

สุดท้ายแล้วพี่ฮ่าวก็พูดออกมาแล้วคุกเข่าลง แต่ยังถูกจับคอไว้ “แก ฉันจะจำแกไว้”

“รอพี่ฉันมา ต่อให้ร้องขอความช่วยเหลือก็คงสายไปแล้ว แก…”

ผลั๊ว

สุดท้ายพี่ฮ่าวก็ไม่พูดอะไรออกมา

หลินมั่ว “โค้งคำนับ!”

พี่ฮ่าว “แกจะมากไปแล้วนะ!”

ผลั๊ว

พี่ฮ่าวโค้งคำนับสวี่ปั้นซย่าอย่างรู้ชะตากรรม