หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 1149

เด็กสาวย่นจมูก “พออายุครบหนึ่งขวบก็ส่งไปโรงเรียนเลย โตขึ้นจะได้ช่วยข้าลอก…” ไม่กล้าพูดคำว่าลอกการบ้าน

ทันใดนั้น…

นางก็รู้สึกได้ถึงความผันผวนที่แปลกประหลาด

กลิ่นอายจากแดนปรภพ

เด็กสาวไม่ได้แสดงอาการผิดปกติใดๆ ออกมา นางกล่าวว่า "ท่านอาจารย์ครูเหนื่อยมากแล้ว ทางบ้านมีของว่างและน้ำชาเตรียมไว้ ขอเรียนเชิญท่านอาจารย์ครูไปพักผ่อนสักครู่…”

สาวใช้ก็พาอาจารย์ครูผู้มีเกียรติทุกท่านไปอย่างนอบน้อม

ลู่เจาเจาจึงปิดประตูลง

ทันทีที่ประตูปิดลง ฮ่องเต้เฟิงตูก็ปรากฏตัวต่อหน้านาง

“เกิดเรื่องใหญ่แล้ว! บัญชีการเกิดการตายโดนขโมยไป เกรงว่าจะเกิดเรื่องร้ายแรงขึ้น!” ฮ่องเต้เฟิงตูมีสีหน้าเคร่งเครียด ไม่เคยเห็นเขาดูจริงจังขนาดนี้มาก่อนเลย

“บัญชีการเกิดการตายควบคุมชีวิตของสิ่งมีชีวิตทั้งหมดในโลกมนุษย์ ถ้าเกิดอะไรขึ้น จะเป็นหายนะครั้งใหญ่เลยทีเดียว”

“แดนปรภพได้ประกาศภาวะฉุกเฉินและเริ่มการสืบสวนอย่างละเอียดแล้ว แม้แต่ขุมนรกทั้งสิบแปดชั้นก็ถูกค้นหาอย่างละเอียดถี่ถ้วน...”

“ดูเหมือนแดนเทพจะได้ยินข่าวลือและส่งคนมาสืบแล้ว หากรู้ว่าบัญชีการเกิดการตายหายไปแล้ว ข้าเกรงว่า... พวกเขาจะใช้โอกาสนี้เข้าควบคุมแดนปรภพและปลดข้าออกจากตำแหน่ง” การสูญเสียบัญชีการเกิดการตายเป็นอาชญากรรมร้ายแรง และครั้งนี้ฮ่องเต้เฟินตูก็ไม่อาจหลีกเลี่ยงความรับผิดชอบได้

หัวใจของลู่เจาเจาเต้นแรง

“หายไปตั้งแต่เมื่อไหร่?” นางลุกขึ้นถาม

ฮ่องเต้เฟิงตูมีสีหน้าสงสัยเล็กน้อย “ปกติแล้วข้าเป็นผู้ดูแลบัญชีการเกิดการตาย เมื่อวานตอนกลางวันยังอยู่ แต่ตอนกลางคืน…”

“เมื่อคืนข้าประชุมกับสิบพญายม จากนั้นก็พบกับพวกเจ้า แล้วก็ส่งเรือหยกกลับไปยังโลกมนุษย์”

“ในโลกนี้ ไม่มีคนที่สามารถหลบหนีการตรวจจับของข้า และนำบัญชีการเกิดการตายไปได้อย่างลับๆ!”

ฮ่องเต้เฟิงตูไม่สามารถปกปิดความกังวลในใจได้

เปลือกตาของลู่เจาเจากระตุกเล็กน้อย

“เจ้าส่งเรือหยกกลับโลกมนุษย์? แล้วซ่านซ่านล่ะ? ใครเป็นคนอุ้มกลับไป?” ลู่เจาเจาถามขึ้นทันที

ฮ่องเต้เฟิงตูไม่เข้าใจ ทำไมถึงพูดถึงซ่านซ่านในขณะที่กำลังพูดถึงเรื่องบัญชีการเกิดการตาย

“ซ่านซ่านฉี่ใส่เรือหยกทั้งตัว ไม่สบายตัว ข้าเลยช่วยอุ้มกลับบ้าน น้องชายของเจ้าน่ะ ยังไม่ถึงขวบ ไม่กลัวข้าด้วย…” ปกติเด็กทั่วไปจะกลัวและร้องไห้เมื่อเห็นความน่าเกรงขามของฮ่องเต้เฟิงตู

ลู่เจาเจารู้สึกหนักอึ้งใจ กุมขมับพลางถอนหายใจ

“ข้าพอจะรู้ว่าบัญชีการเกิดการตายของเจ้าอยู่ที่ไหน ตามข้ามา ใช่แล้ว อย่าทำให้คนในบ้านตกใจล่ะ”

ฮ่องเต้เฟิงตูไม่ลังเล รีบแปลงร่างเป็นชายชราในชุดสีเขียวทันที

ลู่เจาเจาพาฮ่องเต้เฟิงตูเดินไปที่สวนข้างๆ

อวี้ซูขมวดคิ้วด้วยความสงสัย “เมื่อครู่ มีคนอื่นอยู่ในห้องไหมเจ้าคะ?” แต่เจาเจาพาคนออกไปแล้ว นางจึงไม่ได้คิดมาก

ลู่เจาเจามาถึงด้านนอกลานซ่านซ่าน สาวใช้สองคนเฝ้าอยู่ที่ประตูโดยไม่กล้าแม้แต่จะกะพริบตา

“คุณชายน้อยล่ะ?”

“กราบทูลองค์หญิง หลังอาหารเสร็จคุณชายน้อยก็ง่วง ตอนนี้น่าจะพักผ่อนอยู่ในห้องเจ้าค่ะ”

ลู่เจาเจาพยักหน้า “พวกเจ้าเฝ้าอยู่หน้าประตู ข้าจะเข้าไปดู” นางพาฮ่องเต้เฟิงตูเข้าไปในห้องนอนของซ่านซ่าน ฮ่องเต้เฟิงตูไม่ลืมที่จะปิดประตู

ขยำเป็นก้อน กำไว้แน่นในมือ จนมีเหงื่อซึมออกมา

ตอนนี้เขากำลังยกก้นขึ้นอย่างระมัดระวัง แล้วเทียบกับตัวหนังสือคำว่าเจ้า เพื่อค้นหาชื่อในบัญชีการเกิดการตายอย่างตั้งใจ

ตอนนี้ ปากของเขาอ้ากว้าง

“ฮิฮิ…” เขาหัวเราะคิกคักอย่างมีความสุขมาก

ลู่เจาเจาชี้ไปที่เขา โกรธจนพูดติดอ่าง

ขะ ขะ ขะ เขา…

ให้ตายเถอะ มิน่าล่ะเช้านี้เขาเดินผ่านสวนมาแตะจมูกข้า นี่เขากำลังตรวจดูว่าข้าตายหรือยังเหรอ?

ลู่เจาเจาพุ่งตัวออกไปเหมือนลมพัด

ซ่านซ่านที่เพิ่งจะหัวเราะคิกคัก ถูกคนอื่นจับข้อเท้าไว้ ตัวหมุนคว้างตีลังกาลงมา

ในช่วงเวลาสั้นๆ เขารู้สึกเหมือนเห็นพญายม

ซ่านซ่านยังใส่กางเกงเปิดเป้าอยู่เลย ลู่เจาเจาก็ยกมือตีก้นเขาสองที

“ดีๆๆ เจ้านี่เป็นน้องชายแท้ๆ ของข้าจริงๆ! เจ้าขโมยบัญชีการเกิดการตาย ไปเรียนรู้การอ่าน เพียงเพื่อจะหาชื่อข้าอย่างงั้นเหรอ?!!”

ในขณะนี้ ซ่านซ่านรู้สึกว่า…

ฟ้าถล่มลงมาแล้ว

เมื่อฮ่องเต้เฟิงตูเห็นว่าซ่านซ่านกำลังจะถูกตี ก็ได้เพิ่มเกราะป้องกันให้กับห้องเพื่อป้องกันจากโลกภายนอก