หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 12

สรุปบท ตอนที่ 12: หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์

สรุปเนื้อหา ตอนที่ 12 – หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ โดย Jaroen

บท ตอนที่ 12 ของ หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ ในหมวดนิยายโรแมนติกโบราณ เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย Jaroen อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที

หลินมามานิ่งอึ้งไปชั่วขณะ นี่เป็นครั้งแรกที่นางถูกฮูหยินปฏิเสธ

แม้จะรู้สึกไม่ค่อยชินเท่าไหร่

แต่เมื่อได้ยินคำว่าองค์หญิงใหญ่ ดวงตาของนางก็เป็นประกายทันที

องค์หญิงใหญ่เป็นน้องสาวคนเดียวของฮ่องเต้ นางแต่งงานมาก็หลายปีดีดัก แต่ก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะมีทายาทตัวน้อยเลย ฝ่าบาททรงรักและเมตตาน้องสาวคนนี้มาก

หากจวนจงหย่งโหวสามารถผูกมิตรกับองค์หญิงใหญ่ได้ ย่อมส่งผลดีต่อท่านโหวเป็นอย่างยิ่ง

“บ่าวจะกลับไปเรียนนายหญิงใหญ่ตามนี้ บ่าวว่านายหญิงใหญ่จะต้องเห็นด้วยแน่ๆ” หลินมามาแทบไม่ต้องคิดก็เดาได้ว่านายหญิงใหญ่จะต้องเห็นดีเห็นงามด้วยอย่างแน่นอน

เพียงแต่ นายหญิงใหญ่และท่านโหวรับปากทางนั้นแล้วว่าจะไปงาน เกรงว่าจะต้องผิดคำพูดเสียแล้ว

นางเหลือบมองทารกน้อยในห่อผ้า

สิ่งที่เห็นทำให้นางตกตะลึง

ทารกน้อยอ้วนจ้ำม่ำ แขนกลมเป็นปล้องๆ ริมฝีปากแดงสดใส ฟันสีขาวสะอาด ใครเห็นเป็นต้องหลงในความน่ารัก

ดูดีกว่าเด็กอีกคนที่อยู่ข้างนอกเป็นไหนๆ

หลินมามากลับไปได้ไม่ถึงครึ่งชั่วยาม ก็ส่งคนมาแจ้งว่า นายหญิงใหญ่เห็นชอบด้วยแล้ว

ตกดึก

ท่านโหวที่ไม่ได้กลับบ้านมานานก็กลับมา

น้ำเสียงของเขาแฝงไปด้วยความไม่พอใจ

“เหตุใดเจ้าถึงได้กำหนดเป็นวันที่หกเดือนสาม วันนั้น...” วันนั้นคือวันรับขวัญเดือนของจิ่งเหยา

“ท่านโหวไม่ได้กลับบ้านเลยตั้งเกือบเดือน พอกลับมาถึงก็มาตำหนิข้า ข้าแค่อยากจะช่วยเหลือท่าน ยังอุตส่าห์เชิญองค์หญิงใหญ่มาร่วมงานด้วย เหตุใดจึงกลายเป็นเรื่องผิดไปได้” สวี่ซื่อยกผ้าเช็ดหน้าขึ้นมาซับน้ำตา

“สามีภรรยาก็เหมือนคนคนเดียวกัน ข้าแค่คิดจะแบ่งเบาภาระของท่าน ข้าเป็นเช่นไร ท่านโหวไม่รู้หรอกหรือ”

“เจาเจาของเราเกิดมาพร้อมโชคจริงๆ ได้ยินว่าทางเหนือเกิดภัยแล้งติดต่อกันมานานหลายปี ผู้คนเริ่มทนไม่ไหวต้องหนีจากความอดอยาก วันที่เจาเจาคลอดก็มีฝนตกมาพอดี” สวี่ซื่อรู้สึกยินดีปรีดา วันนั้นนางยังแจกลูกกวาดมงคลจำนวนมากที่หน้าประตูจวนโหวด้วย

ลู่หย่วนเจ๋อขมวดคิ้วเล็กน้อย พลางตอบรับเบาๆ

ทว่า สายตากลับเบนออกไปยังนอกประตู ไม่รู้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่

ในไม่ช้า วันที่หกเดือนสามก็มาถึง

ลู่เจาเจาอายุครบหนึ่งเดือนแล้ว นางกินได้นอนเก่ง ท่าทางน่ารักน่าเอ็นดู

ไม่ว่าใครเห็นเป็นต้องอดไม่ได้ต้องเข้ามาอุ้ม

จวนจงหย่งโหวยุ่งวุ่นวายกันแต่เช้าตรู่

“คุณหนูเจาเจาคงรู้ว่านี่คือวันดีของนาง สดใสอารมณ์ดีตั้งแต่เช้าเลย” อิ้งเสวี่ยชอบอุ้มเจาเจามาก ทุกครั้งที่มองนาง ตาของเจาเจาจะเป็นประกายสดใส

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์