หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 1246

สรุปบท ตอนที่ 1246: หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์

ตอนที่ 1246 – ตอนที่ต้องอ่านของ หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์

ตอนนี้ของ หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ โดย Jaroen ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายโรแมนติกโบราณทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง ตอนที่ 1246 จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที

“ระหว่างทางไปตงหลิง เราจะพยายามลดการใช้ไฟให้น้อยที่สุด มีผู้ลี้ภัยจำนวนมาก เราต้องป้องกันปัญหาที่ไม่จำเป็น”

โลกนี้วุ่นวายแล้ว

“เมื่อคืนข้าได้สั่งให้คนเตรียมเสบียงแห้งและเพิ่มจำนวนทหารองครักษ์ เพื่อให้แน่ใจว่าเราจะเดินทางไปถึงตงหลิงอย่างปลอดภัย”

“หากไม่สามารถหยุดยั้งได้โดยเร็ว เกรงว่าภัยพิบัติอาจจะตามมาอีกมากมาย” จุยเฟิงเตรียมตัวพร้อมแล้ว

จู๋มั่วปูเบาะนุ่มบนรถม้า และเสริมค่ายกลให้กับรถม้าอีกด้วย

เพื่อลดการสั่นสะเทือนและเพิ่มความอบอุ่น

“ยังมีขนมหวานและของว่างสองกระป๋องที่ข้าเตรียมไว้ในรถม้า อย่ากลัวไปนะ” เขาประคองอาอู๋ขึ้นรถม้า แล้วให้คนอื่นตรวจสอบสัมภาระ

ลู่เจาเจาเก็บสัมภาระส่วนใหญ่ไว้ในมิติ เพื่อไม่ให้เป็นจุดสนใจ

เมื่อฟ้าสาง พวกเขาก็ออกเดินทาง

มหาปุโรหิตมารอที่หน้าประตูแต่เช้า ค้อมศีรษะคำนับเซี่ยอวี้โจว แต่สุดท้ายก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา

รถม้าออกจากเมืองเหลียนหัวไปแล้ว เซี่ยอวี้โจวก็แอบถอนหายใจด้วยความโล่งอก

“ตกใจหมด นึกว่าจะถูกทิ้งไว้ที่นี่ให้บวชเป็นพระเสียแล้ว” เซี่ยอวี้โจวกอดบาตรทองคำไว้ มือก็ถือลูกประคำ ขาดก็แต่โกนหัวเท่านั้น

ขบวนรถมุ่งหน้าไปทางทิศตะวันออก

ยิ่งเดินทางไปทางทิศตะวันออกมากเท่าไหร่ ทัศนียภาพสองข้างทางก็ยิ่งน่าตกใจมากขึ้นเท่านั้น

“ภัยแล้งตงหลิงรุนแรงถึงเพียงนี้เชียวหรือ” แม่น้ำแห้งขอดผืนดินแตกระแหง สิ่งที่เคยเขียวขจีมีชีวิตชีวากลายเป็นสีเหลืองแห้งแล้ง ท้องนากลายเป็นที่รกร้างว่างเปล่า สองข้างทางเต็มไปด้วยตั๊กแตนที่ตายเกลื่อนกลาด

“โอ้ สวรรค์ ท่านจะบีบให้พวกเราตายกันหรืออย่างไร?”

“จากที่แล้งอยู่แล้วยังมีตั๊กแตนอีก ท่านฆ่าพวกเราให้ตายเสียเลยเถอะ…” ระหว่างทางได้ยินแต่เสียงร้องไห้คร่ำครวญด้วยความทุกข์โศก

ผู้ลี้ภัยสวมเสื้อผ้าขาดรุ่งริ่ง ริมฝีปากแห้งแตก สายตาเต็มไปด้วยความเหนื่อยล้า มองไปที่ขบวนรถของลู่เจาเจา แววตาซ่อนความเฉียบคมไว้

ถึงแม้ทหารจะสวมเสื้อเกราะ ถือดาบใหญ่ แต่ก็ยังมีผู้อพยพจ้องมองรถม้าด้วยสายตาหิวกระหาย

ในรถม้ามีเด็กทารกอวบอ้วน มีผู้หญิงและเด็กที่สวมใส่เสื้อผ้าสะอาด ต้องมีอาหารและน้ำแน่นอน…

จุยเฟิงหยิ่งยโส โหดเหี้ยม ดูแล้วไม่น่าเข้าใกล้

เขาขี่ม้านำขบวนอยู่ข้างหน้า

จู๋มั่วคุมท้ายขบวนอยู่ด้านหลัง

ทันใดนั้น…

เกิดความโกลาหลในหมู่ผู้ลี้ภัย จุยเฟิงกำกระบี่ไว้แน่น จ้องไปข้างหน้าด้วยสายตาอันแหลมคมเต็มไปด้วยเจตนาฆ่า

แต่ในหมู่ผู้ลี้ภัยกลับมีเพียงหญิงสาวและเด็กที่ถูกผลักออกมา

หญิงสาวมีสีหน้าซีดเซียว อุ้มเด็กที่เสียงแหบแห้ง เกือบจะร้องไห้ไม่ออกอยู่ในอ้อมแขน

Verify captcha to read the content.ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์