ตอนที่ 1246 – ตอนที่ต้องอ่านของ หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์
ตอนนี้ของ หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ โดย Jaroen ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายโรแมนติกโบราณทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง ตอนที่ 1246 จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที
“ระหว่างทางไปตงหลิง เราจะพยายามลดการใช้ไฟให้น้อยที่สุด มีผู้ลี้ภัยจำนวนมาก เราต้องป้องกันปัญหาที่ไม่จำเป็น”
โลกนี้วุ่นวายแล้ว
“เมื่อคืนข้าได้สั่งให้คนเตรียมเสบียงแห้งและเพิ่มจำนวนทหารองครักษ์ เพื่อให้แน่ใจว่าเราจะเดินทางไปถึงตงหลิงอย่างปลอดภัย”
“หากไม่สามารถหยุดยั้งได้โดยเร็ว เกรงว่าภัยพิบัติอาจจะตามมาอีกมากมาย” จุยเฟิงเตรียมตัวพร้อมแล้ว
จู๋มั่วปูเบาะนุ่มบนรถม้า และเสริมค่ายกลให้กับรถม้าอีกด้วย
เพื่อลดการสั่นสะเทือนและเพิ่มความอบอุ่น
“ยังมีขนมหวานและของว่างสองกระป๋องที่ข้าเตรียมไว้ในรถม้า อย่ากลัวไปนะ” เขาประคองอาอู๋ขึ้นรถม้า แล้วให้คนอื่นตรวจสอบสัมภาระ
ลู่เจาเจาเก็บสัมภาระส่วนใหญ่ไว้ในมิติ เพื่อไม่ให้เป็นจุดสนใจ
เมื่อฟ้าสาง พวกเขาก็ออกเดินทาง
มหาปุโรหิตมารอที่หน้าประตูแต่เช้า ค้อมศีรษะคำนับเซี่ยอวี้โจว แต่สุดท้ายก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา
รถม้าออกจากเมืองเหลียนหัวไปแล้ว เซี่ยอวี้โจวก็แอบถอนหายใจด้วยความโล่งอก
“ตกใจหมด นึกว่าจะถูกทิ้งไว้ที่นี่ให้บวชเป็นพระเสียแล้ว” เซี่ยอวี้โจวกอดบาตรทองคำไว้ มือก็ถือลูกประคำ ขาดก็แต่โกนหัวเท่านั้น
ขบวนรถมุ่งหน้าไปทางทิศตะวันออก
ยิ่งเดินทางไปทางทิศตะวันออกมากเท่าไหร่ ทัศนียภาพสองข้างทางก็ยิ่งน่าตกใจมากขึ้นเท่านั้น
“ภัยแล้งตงหลิงรุนแรงถึงเพียงนี้เชียวหรือ” แม่น้ำแห้งขอดผืนดินแตกระแหง สิ่งที่เคยเขียวขจีมีชีวิตชีวากลายเป็นสีเหลืองแห้งแล้ง ท้องนากลายเป็นที่รกร้างว่างเปล่า สองข้างทางเต็มไปด้วยตั๊กแตนที่ตายเกลื่อนกลาด
“โอ้ สวรรค์ ท่านจะบีบให้พวกเราตายกันหรืออย่างไร?”
“จากที่แล้งอยู่แล้วยังมีตั๊กแตนอีก ท่านฆ่าพวกเราให้ตายเสียเลยเถอะ…” ระหว่างทางได้ยินแต่เสียงร้องไห้คร่ำครวญด้วยความทุกข์โศก
ผู้ลี้ภัยสวมเสื้อผ้าขาดรุ่งริ่ง ริมฝีปากแห้งแตก สายตาเต็มไปด้วยความเหนื่อยล้า มองไปที่ขบวนรถของลู่เจาเจา แววตาซ่อนความเฉียบคมไว้
ถึงแม้ทหารจะสวมเสื้อเกราะ ถือดาบใหญ่ แต่ก็ยังมีผู้อพยพจ้องมองรถม้าด้วยสายตาหิวกระหาย
ในรถม้ามีเด็กทารกอวบอ้วน มีผู้หญิงและเด็กที่สวมใส่เสื้อผ้าสะอาด ต้องมีอาหารและน้ำแน่นอน…
จุยเฟิงหยิ่งยโส โหดเหี้ยม ดูแล้วไม่น่าเข้าใกล้
เขาขี่ม้านำขบวนอยู่ข้างหน้า
จู๋มั่วคุมท้ายขบวนอยู่ด้านหลัง
ทันใดนั้น…
เกิดความโกลาหลในหมู่ผู้ลี้ภัย จุยเฟิงกำกระบี่ไว้แน่น จ้องไปข้างหน้าด้วยสายตาอันแหลมคมเต็มไปด้วยเจตนาฆ่า
แต่ในหมู่ผู้ลี้ภัยกลับมีเพียงหญิงสาวและเด็กที่ถูกผลักออกมา
หญิงสาวมีสีหน้าซีดเซียว อุ้มเด็กที่เสียงแหบแห้ง เกือบจะร้องไห้ไม่ออกอยู่ในอ้อมแขน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์
เติมเหรียญแล้วทำไมถึงปลดล็อคไม่ได้คะ...
ทำไมปลดล็อคไม่ได้คะ...
บท 613 ไม่ลงแล้วหรือค่ะ...
ไม่ลงต่อแล้วเหรอคะ...
อ่านบทที่ 613 กันที่ไหนคะ...
รอค่ะ แต่ช้าจัง สนุก รอค่ะ...
รอตอนต่อไปค่าา...
สนุกมากค่ะ รอตอนต่อไปอยู่ค่ะ...
อ้าว ลงไม่จบอีกแล้ว...
สนุกมากค่ะ...