หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 1271

“ยังกระฉับกระเฉงอย่างนั้นหรือ อย่างนั้นเรามาเล่นอะไร เพื่อระบายพลังงานหน่อยดีไหม"

เสวียนอวี้เดินเข้ามาประคองมือของลู่เจาเจา

มือของนางไม่เหมือนมือของนักกระบี่เลยสักนิด ทั้งที่เป็นถึงปรมาจารย์นักกระบี่ แต่กลับไม่มีรอยหยาบกร้านเลย ตรงกันข้าม มันช่างนุ่มนวลราวกับปุยฝ้าย

ดวงตาของนางค่อนข้างพร่ามัว จู่ๆ ก็ยิ้มอย่างสดใสออกมา ทำให้เสวียนอวี้ถึงกับมองตาค้าง

“เล่นสนุกหรือ ข้ามีอะไรสนุกๆ อยู่นะ...” ตอนนี้นางสวมเพียงชุดด้านในเท่านั้น ทันทีที่นางยกมือขึ้น กระบี่เจาหยางในมือก็ส่งเสียงหึ่งๆ

เสวียนอวี้ชาไปทั้งตัว เขาถอยหลังไปหนึ่งก้าว แล้วมองกระบี่เจาหยางด้วยความหวาดระแวง

“ไปๆๆ…” ลู่เจาเจาบ่นพึมพำ ใบหน้าแดงก่ำ ไม่เหมือนกับเซียนกระบี่เจาหยางผู้เลื่องลือเลยสักนิด

แต่กลับดูเหมือนเด็กสาวน่ารักอ่อนต่อโลกคนหนึ่ง

เมื่อพูดจบ นางก็ดึงเขาออกจากภูเขาสัจธรรมทันทีโดยไม่รอให้เสวียนอวี้ตอบตกลงเลย

ราวกับดาวตกที่พุ่งทะยานขึ้นสู่ฟากฟ้า

พริบตาเดียวก็มาถึงประตูสวรรค์ทางทิศใต้แล้ว

เสวียนอวี้มองนางด้วยความตกตะลึง ดูเหมือนเขาจะคาดไม่ถึงว่าเรื่องราวจะกลายเป็นแบบนี้

“อา...อาจารย์ เราลงไปกันเถอะ ไม่ต้องเล่นแล้วก็ได้...” เสวียนอวี้รู้สึกขนลุก ไม่ใช่แล้ว นี่มันไม่ปกติ ใครมันเมาแล้วจะขึ้นมาแดนเทพกันเนี่ย!!

เขาเห็นลู่เจาเจาคว้ากระบี่วิญญาณในมือขึ้นมา ยิ้มกว้าง แสดงท่าทางองอาจผ่าเผยออกมาอย่างชัดเจน

จนเสวียนอวี้สับสนทำอะไรไม่ถูก

"เจ้าเล่นไม่เป็น เดี๋ยวข้าพาเจ้าเล่นเอง!” เขามองดูนางชูกระบี่ชี้ตรงไปที่ประตูสวรรค์หวังจะโค่นล้มทวยเทพประตูสวรรค์ทิศใต้ลงไปกับพื้น

"เจ้า...ไปบอกมหาเทพว่า ข้า...ลู่เจาเจา..."

“มาที่สวรรค์เก้าชั้นฟ้าแล้ว...ข้าจะมานั่งที่บัลลังก์มหาเทพ!

“ให้เขากลัวจนตัวสั่นไปเลย...ฮ่าๆๆๆ...” เมื่อพูดจบแล้ว ก็ยังยืนเท้าสะเอวพร้อมกับหัวเราะอย่างหยิ่งผยอง

เสวียนอวี้กุมขมับ กลืนน้ำลายลงคออย่างแรง ไม่นะ...นางทำแบบนี้มันล่วงละเมิดเกินไป นี่เรื่องปกติหรือ

เสวียนอวี้เริ่มรู้สึกเสียใจ และพยายามจะเกลี้ยกล่อมให้นางลงไปยังแดนมนุษย์

แต่ตอนนี้มันสายเกินไปแล้ว

ลู่เจาเจาเปลี่ยนไปราวกับคนละคน นางบุกขึ้นมาบนสวรรค์เก้าชั้นฟ้า ปั่นป่วนบนแดนเทพจนวุ่นวายไปหมด และขโมยเตาหลอมโอสถแปดทิศของไท่ซ่างเหล่าจวิน แถมยังบอกว่าจะเอาไปต้มไก่กินอีก

ทั้งยังนำรองเท้าปักดอกไม้ไปสวมให้เทพเท้าเปล่า

และบอกว่าต้นท้อไม่ควรออกลูกท้อ แล้วจะแขวนองค์เจ้าแม่ซีหวังหมู่บนต้นท้ออีกด้วย

นอกจากนี้ ยังบุกขึ้นไปบนสวรรค์เก้าชั้นฟ้า ไปงีบหลับบนบัลลังก์มังกรของมหาเทพ

ก่อนจะกลับก็ยังดื้อรั้นจะเอาบัลลังก์ไปด้วย เสวียนอวี้ได้แต่มองดูตาปริบๆ ขณะที่นางพยายามงัดบัลลังก์ออกไป ทำให้ทั้งแดนเทพตามไล่ล่า

จิตมารสั่นสะท้านไปทั้งตัว

ราวกับฟ้ากำลังถล่มทลาย

เขาจึงเข้าใจในทันใด ว่าเหตุใดสำนักกระบี่จึงห้ามดื่มสุรา

สิ่งที่ห้ามมิใช่สุรา