หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 1284
สรุปบท ตอนที่ 1284: หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์
อ่านสรุป ตอนที่ 1284 จาก หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ โดย Jaroen
บทที่ ตอนที่ 1284 คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายโรแมนติกโบราณ หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย Jaroen อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง
ทุกครั้งที่นึกถึงเรื่องนี้ ภายในหัวใจของนางก็ราวกับถูกมีดกรีด
ขันทีอาวุโสยิ้มตอบว่า “อุ๊ย ไทเฮาท่านเป็นถึงไทเฮาที่สูงศักดิ์ ฝ่าบาทยังต้องเรียกท่านว่าเสด็จแม่ จะพบไม่ได้ได้อย่างไร......”
“องค์หญิงเจาหยางมีบุญคุณช่วยชาวบ้านต่อฝ่าบาท เป็นแขกที่มาจากแดนไกล และเป็นจักรพรรดินีแคว้นใต้......นี่......”
“ไทเฮา รอฝ่าบาททรงงานเสร็จแล้ว จะต้องไปเยี่ยมท่านที่ตำหนักฉือหนิงพบท่านแน่นอนพ่ะย่ะค่ะ”
“ประชาชนเร่ร่อนไร้ที่อยู่ จะชักช้าไม่ได้พ่ะย่ะค่ะ” ขันทีอาวุโสพูดไม่มีช่องโหว่ และบนใบหน้าแขวนรอยยิ้ม
ไทเฮามองลู่เจาเจาหนึ่งครั้ง เด็กอายุไม่กี่ปีนับเป็นแขกผู้มีเกียรติอะไร
เด็กผู้หญิงสืบทอดตำแหน่งจักรพรรดิ แคว้นใต้เลอะเลือนจริงๆ!
หญิงสาวที่อยู่ด้านข้างกระตุกชายเสื้อของไทเฮา “ท่านอาหญิง......” นางมองตำหนักใหญ่ตาปริบๆ เขินอายจนแก้มแดงแล้ว
ไทเฮาตบหลังมือของนาง แล้วพูดเสียงเข้มว่า “เจ้าบอกฝ่าบาท”
“ตอนนี้เขาอายุสิบแปดปีบริบูรณ์แล้ว วังหลังยังไร้คน และใต้เข่ายิ่งไร้ทายาท ตระกูลเซวียนข้าสายเลือดน้อย บรรพบุรุษใต้พิภพก็ไม่กล้าหลับตา!”
“ตอนอายุเท่าเขา อดีตฮ่องเต้ก็มีสามองค์ชาย สององค์หญิงแล้ว......”
“เขาคิดจะถ่วงเวลาไปถึงเมื่อไร?”
“คัดเลือกหญิงงามในปีนี้ เขาไม่เห็นด้วยก็ต้องเห็นด้วย!”
“เจ้าถ่ายทอดคำนี้ไปบอกฝ่าบาท พรุ่งนี้ก็ดำเนินงานเรื่องคัดเลือกหญิงงาม!” ไทเฮาพูดจบ หญิงสาวที่อยู่ด้านข้างก็พยุงนางจากไป
ขันทีอาวุโสถอนหายใจเงียบๆ
ในตอนนี้เหล่าขุนนางทั้งหลายและเผ่านทีอุดรออกมาจากประตูตำหนักพอดี
ขันทีอาวุโสหันไป......
แทบจะคุกเข่าลงไปในทันที
เขาปิดปากตัวเองไว้แน่น มองทุกคนอย่างหวาดกลัว จากนั้นยกมือตบหน้าตัวเองหนึ่งครั้ง!
ส่วนลู่เจาเจาก็ปิดปากแน่น ให้ตายเถอะ ลืมเรื่องนี้ไปเลย!
ตอนประชุมจะกินผลไม้นิลไม่ได้
ผลไม้นิลมีอีกชื่อว่าลูกหม่อน ในสีดำติดสีแดง แต่ละลูกเต็มไปด้วยน้ำ
เหล่าขุนนางอาวุโสทุกคนตอนนี้ปากดำและเผยฝันที่สีดำผสมแดงกันหมด ลู่เจาเจาหัวไหล่สั่น จบสิ้นแล้ว......
นางมองไปข้างใน ฮ่องเต้ตงหลิงกำลังเช็ดปากอย่างสงสัย สองมือไหว้หลังเงยหน้ามองท้องฟ้าด้วยใบหน้าไร้เดียงสา
รอขุนนางเดินออกจากในตำหนักใหญ่
ลู่เจาเจาก็ระเบิดเสียงหัวเราะออกมาเป็นระยะ เหล่าขุนนางอาวุโสมองหน้ากัน ทยอยปิดปากวิ่งหนี
อายุสั้นแน่ๆ!
“อารมณ์ดีขนาดนี้เชียว?” ฮ่องเต้ตงหลิงย่อตัวลง เช็ดน้ำดำแดงตรงปลายนิ้วให้นางอย่างอ่อนโยน
ลู่เจาเจาพยักหน้า หัวเราะจนน้ำตาเล็ดแล้ว
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์
ทำไมตัดเหรียญไปแล้วแต่ตอนไม่ปลดล็อคคะ ขึ้น error แต่หักเหรียญติดแจ้งปัญหาก็ไม่ได้...
ทำไมช่วงนี้ error บ่อยจังเลยคะ...
เติมเหรียญแล้วทำไมถึงปลดล็อคไม่ได้คะ...
ทำไมปลดล็อคไม่ได้คะ...
บท 613 ไม่ลงแล้วหรือค่ะ...
ไม่ลงต่อแล้วเหรอคะ...
อ่านบทที่ 613 กันที่ไหนคะ...
รอค่ะ แต่ช้าจัง สนุก รอค่ะ...
รอตอนต่อไปค่าา...
สนุกมากค่ะ รอตอนต่อไปอยู่ค่ะ...