หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 1318

ไป๋เหอฮัวเอื้อมมือเย็นเฉียบไปจับมือเขาเบาๆ “เหอฮัวไม่ได้ทำผิดอะไร หม่อมฉันไม่กลัว ให้ผู้วิเศษมาตรวจสอบได้!”

น้ำเสียงของนางเย็นชา เเต่หนักแน่น

ข้าราชการทั้งบุ๋นและบู๊คุกเข่าแทบเท้าของเซวียนจี้ชวน

บรรยากาศที่เคยเต็มไปด้วยความยินดีเมื่อครั้งที่ฮ่องเต้ฮองเฮาทำพิธีบูชาฟ้าดินในตอนกลางวันได้หายไปหมดแล้ว

ฮองเฮาที่ทุกคนรอคอยมานานหลายปี จะเป็นปีศาจไปไม่ได้นะ!

ตงหลิงต้องเผชิญกับความวุ่นวายมานานหลายปี ทุกวันนี้สามารถฟื้นฟูระเบียบราชการได้ก็ไม่ใช่เรื่องง่าย ทุกอย่างกำลังดำเนินไปในทิศทางที่ดี เรื่องเดียวที่ยังเป็นห่วงคือ ฝ่าบาทยังไม่มีมเหสีและพระโอรส

เรื่องนี้ห้ามมีอะไรผิดพลาดแม้เเต่น้อย

มิฉะนั้น ตงหลิงจะต้องล้มเหลวทั้งหมด!

“หลังจากเรื่องนี้จบ เชิญฮองเฮาลงโทษได้ตามอัธยาศัย” เหล่าขุนนางทั้งมวลไม่ยอมลุกขึ้น คุกเข่าเรียงรายอยู่หน้าประตูตำหนัก

มีขุนนางสูงวัยหลายคนถึงกับหน้าซีดเผือดกลัวตาย กลัวว่าฝ่าบาทจะดื้อรั้นทำตามอำเภอใจ

เซวียนจี้ชวนสีหน้าไม่ดี มองไปรอบๆด้วยสายตาเย็นชา

หญิงสาวที่อยู่ข้างหลังเขา มือประสานกับมือเขา “เหอฮัวไม่กลัวเพคะ ฝ่าบาทไม่ต้องกังวล หากสามารถทำให้ประชาชนสงบสุขได้ เหอฮัวลำบากหน่อยก็ไม่เป็นไร หวังว่าทุกท่านจะสบายใจ”

คำพูดนี้ ทำให้ขุนนางทุกคนสีหน้าอ่อนลงไป แม้จะเกิดในครอบครัวชาวนา เเต่ก็มีสติปัญญาที่ดี

หญิงสาวที่กล่าวหาไป๋เหอฮัวเเต่งตัวอย่างหรูหรา ดวงตาทั้งคู่มองไปที่เซวียนจี้ชวนอย่างเต็มเปี่ยมไปด้วยความรัก เซววียนจี้ชวนอดที่จะขมวดคิ้วไม่ได้ และเผยให้เห็นความรังเกียจ

“ปีศาจ หยุดยั่วยวนทุกคน!” หญิงสาวทั้งโกรธทั้งเเค้น ชี้ไปที่ไป๋เหอฮัวด้วยใบหน้าที่เเค้นเคือง

ครอบครัวของไทเฮาถูกเนรเทศออกไปจากเมืองหลวง เดิมทีนางเป็นคนที่ได้รับการคาดหวังว่าจะได้เป็นฮองเฮาที่สุด!

ทว่าไป๋เหอฮัวกลับปรากฏตัวขึ้นกลางคัน นางเป็นใคร กล้ามาแย่งฝ่าบาทกับตัวเอง!

“อัครเสนาบดีหลิน ท่านรู้เรื่องที่ธิดาของท่านกล่าวหาหรือไม่” เซวียนจี้ชวนหันไปถามชายชราที่คุกเข่าอยู่ด้านหน้า

อัครมหาเสนาบดีหลินเป็นขุนนางผู้ใหญ่สองรัชสมัย เขาได้รับความเคารพสูงสุดในราชสำนัก เซวียนจี้ชวนก็เคารพเขาเช่นกัน

อัครมหาเสนาบดีกลหนชำเลืองมองไปที่บุตรสาวที่คุกเข่าอยู่ตรงหน้า แล้วถอนหายใจออกมาเบาๆ

นี่คือธิดาคนเล็กของเขา

ตั้งเเต่เล็กก็หลงใหลในตัวฝ่าบาท ไม่ว่าอย่างไรก็พยายามจะเข้าใกล้ฝ่าบาท

พูดตามความรู้สึกส่วนตัว ฝ่าบาททรงใช้กำลังสงบศึกและยุติความวุ่นวายในตงหลิงมานานหลายปี แต่ก็ทรงเมตตาปรานีต่อราษฏรเป็นอย่างมาก ทรงเป็นฝ่าบาทที่ดีองค์หนึ่ง

แต่ไม่ใช่พระสวามีที่ดีเเน่นอน

เเต่บุตรสาวกลับหลงรักฝ่าบาท เขากลับทำอะไรไม่ได้ เคยพูดเรื่องแต่งงานของนางหลายครั้ง แต่กลับอดอาหารประท้วงเพื่อแสดงความมุ่งมั่น

ครั้งนี้งานอภิเษกของฮ่องเต้เเละฮองเฮา เขาตั้งใจขังบุตรสาวไว้ในจวน