หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 1328

สะใภ้ใหญ่ยังคงมีท่าทีสงบเสงี่ยมเต็มเปี่ยมไปด้วยคุณธรรม “ที่จริง เมื่อปีที่แล้วจวนเราได้รับจดหมายของเจ้าและได้ส่งคนไปดูแล้ว”

ในตอนนั้น เหยาจิ้งอี๋เพิ่งแยกกับบ้านสามี และย้ายไปอยู่เมืองเล็ก ๆ กับอวี้จู

เรื่องราวของเหยาจิ้งอี๋กลายเป็นเรื่องอื้อฉาว เพราะนางถูกขายส่งต่อเป็นทอด ๆ

เมื่อสืบข่าวมา ก็พบว่านางถูกขายไปหลายครั้งราวกับหมูที่ถูกเลี้ยงในคอก จนกระทั่งคลอดลูกออกมาถึงได้กลับบ้าน

เมื่อข่าวลือกระจายไปถึงซีเหอ ถึงแม้ทุกคนจะรู้สึกสงสาร แต่ส่วนใหญ่รู้สึกไม่สบายใจมากกว่า

นายหญิงใหญ่สงสารลูกสาว นางอาละวาดอยากไปรับลูกสาวกลับมา

แต่ก็ทนไม่ได้ที่หลาน ๆ ของตระกูลมานั่งคุกเข่าอ้อนวอน ขอให้ท่านยายคิดถึงชื่อเสียงและหน้าตาของพวกเขา นายหญิงใหญ่ถึงกับล้มป่วยลง

จากที่นางเคยลังเลว่าจะเข้ามาเมืองหลวงดีหรือไม่ แต่เมื่อได้รับข่าวของเหยาจิ้งอี๋ นางก็ทำการตัดสินใจทันที

เข้าเมืองหลวง

หนึ่งเพราะต้องการหลีกเลี่ยงเหยาจิ้งอี๋ สองคือ เพื่อไปขอพรจากท่านปราชญ์ หวังว่าจะให้ลูกหลานได้บรรลุถึงความสำเร็จเช่นเดียวกับคนในตระกูลเมื่อหลายพันปีก่อน

อวี้จูยังคงนั่งนิ่งมาตลอด และไม่มีใครสนใจนาง

ตอนนั้นเองนางก็ยิ้มออกมาบาง ๆ เป็นรอยยิ้มที่แฝงไปด้วยความเย็นชา

“ที่แท้ก็เป็นคนจากบ้านท่านตาท่านยาย…”

“คิดไปคิดมา เราคงจะเคยพบกันนานแล้วสินะ”

“แม่ ตอนที่อวี้จูอยู่ในเมือง มีคนมาถามเรื่องของท่าน แต่พอถามเสร็จ พวกเขาก็ดูถูกอวี้จู และจากไปทันที”

สะใภ้ใหญ่เช็ดน้ำตา “พวกเด็กรับใช้ในจวนไม่รู้กาลเทศะ ข้าจะต้องลงโทษพวกเขาอย่างหนัก เพื่อเป็นการชดใช้ให้จิ้งอี๋“

สะใภ้รองกอดอก ก่อนจะกวาดสายตามองอวี้จู “ลงโทษหนักอะไรกัน ทั้งหมดก็เพื่อชื่อเสียงของตระกูลเหยา”

“ถ้าพวกเจ้าไม่อยากเป็นตัวร้าย ข้าจะทำหน้าที่นั้นเอง”

“น้องจิ้งอี๋จ๊ะ ข้าขอพูดตรง ๆ นะ เจ้าไม่ควรกลับมาเลย”

“ตอนที่ถูกลักพาตัวขึ้นภูเขา เจ้าควรใช้เชือกเส้นเดียวจบชีวิตตัวเองซะ เพื่อไม่ให้เสื่อมเสียชื่อเสียงลูกสาวตระกูลเหยา! แต่เจ้าดันเอาชีวิตรอดมาหลายปี อีกทั้งยังพาลูกสายเลือดสกปรกกลับมาด้วย แบบนี้ไม่เท่ากับตบหน้าตระกูลเหยาหรอกหรือ“

เหยาจิ้งอี๋ลุกขึ้นทันที ทุกคนยังไม่ทันจะดึงสติกลับมา

นางก็ตบหน้าสะใภ้รองอย่างแรง

นางทำงานในไร่นามาหลายปี สองมือจึงมีพละกำลังมาก ตบเพียงครั้งเดียว ใบหน้าของสะใภ้รองก็บวมแดงทันที อีกทั้งริมฝีปากยังมีเลือดไหลออกมาเล็กน้อย…

“อวี้จูไม่ใช่สายเลือดสกปรก! ข้าไม่ยอมให้ใครมาดูหมิ่นนางเช่นนี้!”

“อวี้จูสะอาดบริสุทธิ์ สิ่งที่สกปรกที่สุด คือปากของเจ้าไม่ใช่หรือ“

ใบหน้าของเหยาจิ้งอี๋เต็มไปด้วยความโกรธ ไม่ว่าคำด่าทออะไรนางก็สามารถทนรับได้ แต่จะไม่ยอมให้ใครมาดูหมิ่นอวี้จูเด็ดขาด!

ทุกคนต่างตกตะลึงกับเหตุการณ์นี้ สะใภ้รองกรีดร้องและยกมือขึ้นมาปิดหน้า

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน