หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 1335

“ได้ยินฮูหยินเฟยาบอกว่า อวี้จูขยันหมั่นเพียรมาก แม้แต่ผู้ชายเองก็สู้ไม่ได้”

“ถือว่าไม่ทำให้องค์หญิงผิดหวังเพคะ”

ลู่เจาเจาพยักหน้า ไก่งามเพราะขน คนงามเพราะแต่ง วันธรรมดาแต่งตัวเรียบง่าย วันนี้แต่งให้หรูหราทรงเกียรติ ดูมีหน้ามีตาหน่อย

“ซ่านซ่านจะไปกับข้าไหม” หลังจากที่ลู่เจาเจากินอาหารเที่ยงเรียบร้อยก็ถามออกมา

ที่ทำให้นางแปลกใจคือซ่านซ่านที่ชอบติดสอยห้อยตามกลับปฏิเสธ!

“วันนี้ซ่านซ่านมีภารกิจร่ำรวย ไม่ไปๆ”

“จะวันเกิดท่านพี่แล้ว ซ่านซ่านจะหาเงินมาให้ท่านพี่...” เขาเลิกคิ้วอย่างภาคภูมิใจ ท่านพี่จะต้องชมว่าข้าเป็นอัจฉริยะแน่นอน!

ลู่เจาเจามองเขาอย่างตลก “อืม ได้...” พูดฝืนอยู่สักพักจึงได้จากไป

พี่ใหญ่ต้องไปเข้าเฝ้า พี่สามเป็นคนบ้าหนังสือ มีนักเรียนมากมายมาขอคำแนะนำจากเขาทุกวัน ไม่สนใจเรื่องอย่างอื่นอยู่แล้ว

พี่รองอยู่ไกลถึงชายแดน ท่านพี่ออกไปให้กำลังใจคนอื่น ท่านพ่อท่านแม่เฝ้าไข้อยู่ข้างจวน

เฮ้อ ในจวนไม่มีใครอยู่เลย ซ่านซ่านเป็นใหญ่แล้ว!

“ให้ห้องอาหารจัดเตรียมโต๊ะอาหารหน่อย วันนี้ข้ามีแขกพิเศษมา!” ซ่านซ่านสั่งให้คนจัดเตรียมอาหาร

แม้เขาจะมีอายุไม่ถึงสองปี แต่พูดจาคล่องแคล่ว และเป็นเด็กที่มีความคิดเป็นของตนเอง

หรงเช่อและภรรยารู้ว่าเขาไม่ใช่คนธรรมดาทั่วไป หากไม่ประพฤติฉ้อราษฎร์และไม่มีนิสัยชั่วช้า เรื่องเล็กๆ น้อยๆ ในชีวิตประจำวันก็ไม่เข้มงวดกับเขาเท่าไหร่

“แขกพิเศษเหรอ” แม่นมอึ้งไป

“ข้าไปส่งบัตรเชิญไปให้ลุงๆ เอง”

“จัดเตรียมอาหารเถอะ” ซ่านซ่านพูดเร่ง

แถมยังเลียนแบบท่าทางของสวี่สืออวิ๋น ให้คนเก็บกวาดทำความสะอาดในลานบ้าน และก็ทำได้ดีด้วย

มีข่าวส่งไปที่ข้างจวน หรงเช่อยิ้มแล้วตอบว่า “ให้เขาทำ เด็กก็มีสังคมเป็นของตนเอง ไม่ต้องไปห้ามปามมาก”

อีกอย่าง คนที่เชิญล้วนเป็นลูกของเพื่อนในราชการเอง คงจะไม่เกิดเรื่องอะไรหรอก

“ตั้งใจทำให้เขาเลย”

เดิมทีตอนที่ท้อง อวิ๋นเหนียงก็ตั้งครรภ์อย่างยากลำบาก จนบางทีสวี่ซืออวิ๋นเกือบจะเสียชีวิต หากไม่ใช่ว่าตอนหลังอายุครรภ์มากแล้ว ไม่สามารถเอาเด็กออกได้ ไม่อย่างนั้น หรงเช่อคงจะเอาเก็บซ่านซ่านไว้

โดยเฉพาะตอนที่รู้ว่าเป็นสิ่งชั่วร้ายกลับชาติมาเกิด คงนำพาภัยพิบัติให้แก่ประชาชน

หรงเช่อก็รู้สึกเสียใจอย่างมาก

ตอนนั้นหลังจากที่แต่งงาน แม้ว่าท่านเจิ้นกั๋วและนายหญิงใหญ่จะไม่ได้เร่งให้มีลูก แต่ทุกครั้งที่เจอเขาก็เผยสายตาที่เอ็นดูและอิจฉาออกมา หรงเช่อนั้นใจอ่อน...

ปัจจุบันหรงเช่อเองก็ไม่รู้ว่าเสียใจหรือเปล่า แต่เขาได้กินยาให้ไม่มีทายาทแล้ว ไม่ว่ายังไงก็จะไม่ให้อวิ๋นเหนียงตั้งครรภ์อีกเด็ดขาด

ส่วนซ่านซ่าน เขาไม่ขอให้ซ่านซ่านประสบความสำเร็จมากมาย ไม่ขอให้มีผลงานโดดเด่นอะไร ขอเพียงให้ซ่านซ่านเป็นคนธรรมดาทั่วไป ไม่สร้างความลำบากให้กับคนอื่นๆ ก็พอใจแล้ว

ปัจจุบัน เขาได้มีเพื่อนเป็นของตนเองก็ยิ่งภูมิใจ

มีการผูกมัดก็ดี จะได้ไม่ทำอะไรที่สุดโต่ง

ดังนั้น ทุกคนจึงไม่ได้เข้าไปยุ่งเกี่ยวกับงานเลี้ยงของซ่านซ่าน และก็ไม่ได้สอบถามอะไรมากมาย

ในเมื่อเหล่าพี่ชายของเขาเองก็เคยจัดงานเลี้ยงเพื่อนที่จวนอยู่บ่อยๆ

ขณะนั้น เหยาจิ้งอี๋ได้เปลี่ยนชุดใหม่และขึ้นรถม้า

ทุกคนต่างรู้สถานการณ์ของนางและอวี้จู นางเองก็ไม่ได้แกล้งน่าสงสารและก็ไม่ได้จงใจแต่งตัวให้สวยงาม เพียงแค่ใส่ชุดที่เรียบง่ายและสบาย บนหัวมีเพียงปิ่นปักผมสีเงินที่เรียบง่าย อวี้จูเป็นคนให้

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน