หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 176

หลินเยี่ยนหยางพยักหน้า เงินอั่งเปา เขาน่ะเก็บไว้ทุกปีอยู่แล้ว

เขาพาลู่หยวนเซียวเข้าไปในห้อง และให้สาวใช้เฝ้าที่หน้าประตูไว้

พร้อมกับหยิบกล่องใบใหญ่ออกมา มันใหญ่กว่าของลู่เจาเจาหลายเท่านัก

เมื่อเปิดขึ้นมาก็พบกับตั๋วเงินจำนวนมากอยู่ข้างใน

“รวย!” ลู่เจาเจาอุทานออกมา

หลินเยี่ยนหยางส่ายหน้าปฏิเสธ “ปกติแล้วท่านพ่อให้เงินเยอะมาก แต่ข้าก็ใช้ไปเยอะเหมือนกัน ตอนนี้เหลือแค่หกพันตำลึงข้าให้เจ้ายืมหมดเลยเจาเจา” เขายื่นตั๋วเงินทั้งหมดให้กับเจาเจา

ลู่หยวนเซียวไม่ได้อยู่ที่จวนของหลินเยี่ยนหยางนานนัก เขารับเงินแล้วก็ออกไปพร้อมกับเจาเจาที่อยู่ในอ้อมแขน

ตอนที่กำลังจะออกไป บังเอิญเจอกับท่านลุงหลินที่กลับจวนมาพอดี

เขาดูเมามาก

หลินเยี่ยนหยางบอกด้วยสีหน้าที่ดูเป็นทุกข์ “ท่านพ่อข้าช่วงนี้เมามายทุกวันเลย”

“ตระกูลหลินเป็นพ่อค้ามาตลอด พอพ่อข้าต้องการที่จะเปลี่ยนสถานะของตระกูล มันก็ยากไปหมด ปลายปีก่อนอยากเปลี่ยนตำแหน่งแต่ก็ทำไม่สำเร็จ วันนี้อยากทำการค้ากับราชวงศ์ มันก็ยิ่งยากเข้าไปใหญ่”

ท่านลุงหลินเมามายจนไม่ได้สติ ท่านแม่ของหลินเยี่ยนหยางเองก็ดูเป็นทุกข์จนกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่

“นี่... เพื่อนร่วมชั้นของเยี่ยนหยางหรือ” กลิ่นสุราโชยออกมาจากตัวของท่านลุงหลิน

“ท่านพ่อ นี่เป็นเพื่อนร่วมชั้นของข้าเอง บุตรชายของจวนจงหย่งโหวลู่หยวนเซียว และนี่น้องสาวของเขาลู่เจาเจา” หลินเยี่ยนหยางประคองพ่อของเขา

ท่านลุงหลินเรอออกมา

“มาจวนเราครั้งแรกหรือ”

พูดไปเขาก็พลางหยิบเงินออกจากกระเป๋า “สวัสดีปีใหม่นะ ปะปีใหม่แล้ว นี่เป็น... ของของขวัญสำหรับการพบกันครั้งแรก”

“เด็กน้อยคนนี้หน้าตาน่ารักเสียจริง” ท่านลุงหลินยื่นเงินให้กับลู่เจาเจาโดยที่มีฮูหยินคอยประคอง

ใบหน้าหลินเยี่ยนหยางดูกลืนไม่เข้าคายไม่ออก “ท่านพ่อข้าไม่ใช่คนรวยอะไร และก็ไม่ได้เป็นพวกเศรษฐีใหม่ด้วย แต่เขาแค่ดื่มเยอะเกินไป”

แต่ใบหน้าของลู่เจาเจากลับดูดีใจมาก

“หนูชอบ! ท่านลุงหลินยอดเยี่ยมที่สุด

ตระกูลไหนให้เงินอั่งเปากันสองพันตำลึง!