หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 177

ส่วนใหญ่ในนี้ มาจากตระกูลหลินแปดพันตำลึง

ลู่หยวนเซียวมึนงง อดยื่นมือปิดบั้นท้ายไม่ได้

“น้องหญิง พวกเราทำการค้าเมื่อไร?” ลู่หยวนเซียวแทบจะร้องไห้แล้ว บั้นท้ายเขาจะประสบภัยเคราะห์ร้ายแล้ว

ลู่เจาเจายื่นตั๋วเงินทั้งหมดให้อวี้ฉิน “ท่านลุงใหญ่ ให้ท่านลุงใหญ่ ซื้อ!” นางเกาะอยู่ข้างหูอวี้ฉิน แอบบอกอวี้ฉิน

อวี้ฉินนิ่งไป จากนั้นก็พยักหน้ารับแรงๆ ทันที

“ซื้ออะไรกัน? ซื้ออะไรกันแน่??”

ลู่หยวนเซียวสงสัยเล็กน้อย

【เหอะๆ ไม่นานพี่สามก็รู้เอง ข้าหาเงินได้มากกว่าพี่รองแน่นอน...】ลู่เจาเจาหัวเราะอย่างเจ้าเล่ห์

กลางคืน กลับถึงจวนโหว

“วันนี้พวกเจ้าไปเล่นที่ไหนกัน? ทั้งวันไม่กลับบ้าน พาน้องสาวเดินทางทั้งวัน”

“ดูน้องสาวเหนื่อยจนลืมตาไม่ขึ้นแล้ว” สวี่ซื่อถาม

ลู่หยวนเซียวจับบั้นท้าย ไม่กล้าพูดจา

“ก็ ก็ไปหาเพื่อน ไปสวัสดีปีใหม่บ้านเพื่อน” ยังหลอกเงินอั่งเปาของเพื่อนมาเล็กน้อย

ลู่หยวนเซียว จบเห่ บั้นท้ายของข้า รักษาไว้ไม่ได้แล้ว

ลู่หยวนเซียวไหนเลยจะรู้

เป็นบิดาเขาที่รักษาบั้นท้ายไว้ไม่ได้!

วันรุ่งขึ้น

ลู่หย่วนเจ๋อพักฟื้นหนึ่งคืน ไม่ง่ายที่จะปรับอารมณ์ให้เป็นปกติ

เขายังเชิญหัวหน้ากับเพื่อนที่ทำงานช่วยตนเองพูดดีหลายประโยค

สยงจิวจิวเข้าประชุมเช้าด้วยความโมโห

เพิ่งก้าวเข้าตำหนักจินหลวน

สาส์นกล่าวโทษที่ราวกับเกล็ดหิมะ บินมาทางเขา

ทั้งหมดเป็นการกล่าวโทษเขา!

ในตำหนักใหญ่ กลุ่มขุนนางมีผลงานก่อตั้งแคว้นที่ตำแหน่งสูง แต่ไม่ยุ่งเรื่องงานนานแล้ว ล้วนกล่าวโทษเขาทั้งหมด!

ทำให้เขาตกใจจนขวัญหนีดีฝ่อ

“ฝ่าบาท พระองค์ต้องเป็นผู้ตัดสินให้พวกกระหม่อม! จงหย่งโหวปล่อยบุตรสาวทำการหลอกลวง หลอกเงินอั่งเปาของหลานชายกระหม่อมไปหมดแล้ว!!”

“ฝ่าบาท จงหย่งโหวปล่อยบุตรสาวหลอกเงินอั่งเปา!”

“ฝ่าบาท บุตรสาวจงหย่งโหวหลอกหลานชายข้าแปดเหรียญทองแดง”