หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 205

ทั่วทั้งเขาเต็มไปด้วยเสียงก่นด่า

“เป็นเจ้าเด็กสองคนนั้น เด็กที่เพิ่งขึ้นเขามาวันนี้ รีบปาลากตัวมันมา!”

“เจ้าเด็กบ้า แหวะ...เหม็นจะตายอยู่แล้ว ไม่ไหว เหม็นเกินไปแล้ว ทนไม่ไหวแล้ว...”

“ถึงกับระเบิดหลุมส้วม นางคิดได้อย่างไร?”

สองมือลู่เจาเจาล้วงกระเป๋า แล้วทำหน้าเย็นชา

ขณะนี้บนเขาฝูเฟิงคละคลุ้งไปด้วยกลิ่นเหม็น ซ่งอวี้ขมวดคิ้วแน่น

“ด้านนอกเกิดเรื่องใดขึ้นหรือ? เหตุใดจึงเหม็นขนาดนี้?” เขากำลังเซ่นไหว้ สองมือถือธูป ยกขึ้นเหนือหัว กราบไหว้อย่างเลื่อมใส

หัวหน้ารองปิดจมูกเอาไว้

“เจ้าเด็กสองตัวที่เพิ่งขึ้นเขามาเมื่อครู่ โยนตะบันไฟเข้าไปในหลุมส้วม ทำให้ห้องสุขาระเบิดทันที”

ซ่งอวี้โบกมือ

“สั่งให้คนไปจัดการ อย่ารบกวนความสงบของท่านพ่อ”

“วันนี้ครบรอบวันตายของท่านพ่อ ห้ามผู้ใดรบกวน” สีหน้าซ่งอวี้เรียบเฉย

จากนั้นเขานิ่งไปสักครู่

“อย่าทำร้ายยัยเด็กคนนั้น เด็กน้อยเล่นซุกซนเป็นเรื่องปกติ” เด็กหญิงคนนั้น คล้ายคลึงกับลูกสาวเขาที่เสียไปมาก

นี่อาจเป็นสาเหตุที่แม่ใหญ่ต่งลักพาตัวนางมา

หัวหน้ารองตอบรับ แล้วรีบถอยออกไป

ซ่งอวี้มองดูป้ายวิญญาณของบิดา ด้วยสีหน้าโศกเศร้า

มารดาของซ่งอวี้ถอนหายใจ

“พ่อเจ้าเคยพูดเอาไว้ก่อนตาย”

“เขาว่า เคยมีหมอดูตาบอดดูดวงให้เขา บอกว่าตอนอายุยี่สิบเขาจะตกต่ำจนกลายเป็นโจร แต่จะมีชื่อเสียงเลื่องลือ”

“ทว่าบุญน้อย จะตายตอนอายุสี่สิบ”