หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 24

“คุณชายน้อยล่ะ?” สวี่ซื่อนวดขมับและอดไม่ได้ที่จะเอ่ยถามขึ้นมา

สาวใช้ที่อยู่ข้างกายก้าวออกมารายงาน “วันนี้เป็นวันพักผ่อน คุณชายน้อยต้องกำลังอ่านหนังสืออยู่ที่สวนทิงหลานอย่างแน่นอนเจ้าค่ะ”

สวี่ซื่อจึงพาคนอื่น ๆ มุ่งหน้าไปที่สวนทิงหลาน

ข้างนอกประตูฉุยฮวามีเด็กรับใช้คนหนึ่งยืนอยู่ เมื่อเด็กรับใช้คนนั้นเห็นคนกลุ่มใหญ่แห่เดินมาจากระยะไกลจึงรีบวิ่งเข้าไปในห้องทันที

[เด็กรับใช้เข้าไปรายงานแล้ว]

[พี่ชายที่แสนดีของข้าคงกำลังทำเรื่องงามหน้าอยู่แน่ ๆ...] เสี่ยวเจาเจาโบกมือเล็ก ๆ ของตัวเองด้วยใบหน้าตื่นเต้น

ฝีเท้าของสวี่ซื่อจึงเร็วขึ้นทันที “ขวางเด็กรับใช้คนนั้นเอาไว้” ทันทีที่นางเอ่ยสั่งก็มีคนวิ่งพุ่งตัวเข้าไปแตะเด็กรับใช้คนนั้นให้ล้มลงไปกับพื้น แล้วตรึงตัวไว้ที่พื้นไม่ให้ขยับได้

“เมื่อเห็นฮูหยินแล้ว ทำไมต้องลุกลี้ลุกลนวิ่งหนีด้วยเล่า?” เติงจือกล่าวถามด้วยความโกรธ

เด็กรับใช้คนนั้นตัวสั่นเทาและมีสีหน้าเต็มไปด้วยความกระวนกระวาย สวี่ซื่อไม่พูดอะไร แต่นางก้าวเท้าและพุ่งเข้าไปทันที

ตอนที่เดินไปอยู่ข้างนอกประตู ก็จะได้ยินเสียงกดถูไถไปมาเบาๆ

“ออกสูงออกสูง...”

“สูง สูง สูง!”

เด็กรับใช้ที่ถูกคุมตัวไว้มีสีหน้าเขียวคล้ำและขาสั่นเทาไปหมด

เติงจือจะเดินเข้าไปเคาะประตู แต่สวี่ซื่อยกมือขึ้นห้ามไว้ ไหนเลยยังจะสนใจภาพลักษณ์ความเป็นนายหญิงของตระกูลได้อีก ตอนนี้นางเป็นแม่คนหนึ่งที่โกรธมาก

ทันทีที่ยกเท้าขึ้นก็ถีบใส่ประตูทันที

“อยากตายรึไง ใครมันมาทำให้ข้าตกใจเดี๋ยวพวกเองได้เห็นดีแน่!”

“เป็นใครกันที่รนหาที่ตาย? ระวังข้าจะ...” มือข้างหนึ่งของลู่หยวนเซียวจับลูกเต๋าเอาไว้ ส่วนมืออีกข้างจับเงินเอาไว้ ดวงตาทั้งสองข้างแดงก่ำ ดูท่าทางเหมือนกับพวกนักพนัน

พอเขาเงยหน้าขึ้น ก็เห็นสีหน้าที่อึมครึมของสวี่ซื่อกำลังมองมาที่เขาอย่างเย็นชา

ตึงตัง

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์