หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 279

“ฮูหยิน ด้วยความฉลาดหลักแหลม น่ารักน่าเอ็นดูขององค์หญิงอี่หนิง ใครอื่นจะเทียบเคียงได้อย่างไรเจ้าคะ?”

พวกนางไม่สนใจความคิดของลู่เจาเจาแม้แต่น้อย

“ถูกต้อง บุตรสาวที่จวนจงหย่งโหวไม่ต้องการ จะมีดีอะไรล่ะ” เจิ้งฮูหยินหัวเราะเสียงต่ำ

ลู่เจาเจาน้ำตาไหลรินพร้อมเดินตามอยู่ด้านหลัง

เจ้าตัวเล็กเจ้าคิดเจ้าแค้น ซ้ำยังขี้น้อยใจ เจิ้งฮูหยินไม่รู้เลยว่าตัวเองต้องพบเจอกับสิ่งใดบ้าง

“ขอทานน้อย เจ้าตัวคนเดียวก็กล้ามาทวงหนี้ที่ตระกูลเซียว ช่างใจกล้ายิ่งนัก”

“เป็นเจ้าสินะ ที่แย่งความโปรดปรานไปจากอี่หนิงบ้านข้า?” ชายหนุ่มคนหนึ่งคิ้วเข้มตาคม สวมชุดหรูหราตั้งแต่หัวจรดเท้า

ลู่เจาเจาเบะปาก ฮ่องเต้กับองค์รัชทายาทอยากให้องครักษ์มาด้วย แต่นางปฏิเสธ

หากพาคนอื่นมาด้วย เงินพวกนี้คงทวงกลับมาไม่ได้

เด็กน้อยตีกัน ทะเลาะกันเป็นเรื่องปกติไม่ใช่หรือ? หากตีกันรุนแรง จะห้ามหรือไม่? จะยุ่งหรือไม่?

พวกผู้ใหญ่ ล้วนแต่รักหน้าตากันทั้งนั้น

“ท่าน ท่านยังไปรับนางด้วยตัวเองหรือ ให้เกียรตินางเกินไปแล้ว...” นี่คือเซียวหมิงเย่า บุตรชายของเจิ้งฮูหยิน

“อย่างไรก็ต้องให้เกียรติฝ่าบาทบ้าง ต้องรักษาหน้าให้คนนอกดู” เจิ้งฮูหยินเห็นเขาทำท่าเกเรจึงรู้สึกหงุดหงิด

“ท่านแม่ ท่านให้ข้าอีกสักหนึ่งหมื่นตำลึงเถอะ ลูกต้องเอาไปทำการใหญ่” เซียวหมิงเย่าเข้าไปประคองมารดาอย่างใกล้ชิด พร้อมตามตื้อขอเงิน

“เงินเงินเงิน เดือนนี้เจ้าใช้เงินไปเท่าใดแล้ว หากพ่อเจ้ารู้คงได้โมโหอีก เจ้าเอาการเอางานหน่อยไม่ได้หรือ? พี่สาวเจ้าอยู่ในวังยังต้องอาศัยการช่วยเหลือจากเจ้าอยู่นะ” เจิ้งฮูหยินโมโหที่ลูกชายไม่เอาไหน

ปีนี้เซียวกั๋วจิ้วอายุห้าสิบกว่า ส่วนเจิ้งฮูหยินอายุสามสิบกว่า

ผัวแก่เมียสาวตามแบบแผน

นางเป็นเมียที่เซียวกั๋วจิ้วแต่งเข้ามาใหม่ เมียแรกของเขาตายหลังจากคลอดบุตรชาย จึงสู่ขอเจิ้งซื่อเข้ามาใหม่

เจิ้งซื่อมีบุตรชายและหญิงอย่างละคน ส่วนลูกเลี้ยงหลังแต่งงาน ไปรับราชการอยู่ต่างถิ่น