เสียงร้องไห้เงียบหายไป
แต่ยังมีขี้มูกโป่งอยู่และพูดขึ้นมา “กินสองอันได้ไหม”
อวี้ซูส่ายหน้า ศีรษะของนางจึงตกลงอย่างสลด
แม้แต่พู่ห้อยบนศีรษะของนางก็ห้อยต่องแต่งจนทำให้คนมองทนดูไม่ไหว
นางเอาแต่มองลูกเจี๊ยบไม่หยุด อวี้ซูรีบนำลูกเจี๊ยบกลับไปเลี้ยงที่ห้องครัว
“วันนี้สตีรีศักดิ์สิทธิ์ของแคว้นซีเย่ว์จะเข้ามาที่เมืองหลวง นางรูปงามนะเจ้าคะ” อวี้ซูเบนความสนใจของนาง
“งามกว่าท่านแม่ไหม” ลู่เจาเจาถาม
“ท่านไปดูก็รู้แล้ว ได้ยินมาว่านางถูกเรียกว่าเป็นคนงามอันดับหนึ่งในใต้หล้า” อวี้ฉินล้างหน้าให้กับนางและกล่อมให้นางกินข้าวเช้า และเปลี่ยนเสื้อผ้าชุดใหม่ให้กับเด็กน้อย
[ดูคนงาม ดูคนงาม...]
[ฟืด ฟืด...]
ลู่หยวนเซียวมองนางแวบหนึ่ง ทำไมน้องสาวของเขาถึงได้ดูเหมือนเฒ่าลามกเช่นนี้
“พี่ใหญ่ล่ะ”
“ใกล้ถึงการจัดอันดับแล้ว พี่ใหญ่ถูกเพื่อนร่วมชั้นเชิญตัวไปแล้ว”
“พี่รองล่ะ” ลู่เจาเจาถามอีกครั้ง
“พี่รองทำตัวลึกลับ บอกว่าจะไปที่ไหนสักที่และไม่อนุญาตให้ข้าบอกท่านแม่ วันนี้พี่สามจะพาเจ้าออกไปข้างนอกเอง!”
[เย่ เย่ เย่ ไปดูคนงาม ไปดูคนงาม...] ลู่เจาเจายิ้มตาหยี
“พี่สามดีจริงๆ รักพี่สาม พี่สามดีกับข้าที่สุด...” ลู่เจาเจาประคองใบหน้าของพี่สามแล้วจุ๊บลง
ตอนนี้เจาเจาคือองค์หญิง เพื่อป้องกันการถูกชน ลู่หยวนเซียวได้เลือกอุปกรณ์ป้องกันตัวมาสี่อย่างและเลือกองครักษ์มาสองสามคน
วันนี้เมืองหลวงออกกฎควบคุมอย่างเข้มงวด
ทุกสามปี เป่ยเจา หนานกั๋ว ตงหลิงและซีเย่ว์จะเจรจากันครั้งหนึ่ง
แคว้นหนานกั๋วเชื่อในเรื่องของจิตวิญญาณและถือเป็นสิ่งสูงสุด
ตงหลิงปีนี้แพ้สงคราม เกรงว่าจะมาขอสงบศึก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์
ขอบคุณสนุกมากค่ะ...
สนุกมากค่ะ...
สนุกมากกกก...
ขอบคุณ อ่านสนุกมากค่ะ...
สนุกมาก ๆ อ่านซ้ำ ละ อยากให้ลงหลาย ๆ บทค่ะ ขอบคุณมากนะคะ...
อยากให้ลงต่อเนื่องค่ะ หลายเรื่องที่อ่านและลงไม่จบเรื่องเลยอยากให้ลงจบทุกเรื่อง...
ไม่ลงหลายวันแล้วค่ะคิดถึงนะคะ admin อยากให้นำมาลงต่อเนื่องค่ะสนุกมาก...
สนุกมาก ขอบคุณที่ลงให้อ่านนะคะ...
ขอบคุณที่นำมาลงให้อ่านนะคะ admin...
ตัวเอก 2 คนต่างคนก็มีดีคนละอย่าง...