หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 34

สรุปบท ตอนที่ 34: หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์

อ่านสรุป ตอนที่ 34 จาก หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ โดย Jaroen

บทที่ ตอนที่ 34 คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายโรแมนติกโบราณ หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย Jaroen อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง

สวี่ซื่อขมวดคิ้วเล็กน้อย และสีหน้าก็ดูเหมือนจะเหนื่อยล้าเล็กน้อย

“ฝ่าบาทเข้าใจตระกูลสวี่ผิดไป จึงเพิ่มตำแหน่งให้พี่ใหญ่น่ะ” ใบหน้านางตอนพูดแฝงไปด้วยรอยยิ้ม และเมื่อมองอย่างละเอียดดูก็พบว่าดวงตาของลู่หย่วนเจ๋อแอบมีความเกลียดชังแวบขึ้นมาให้เห็น

“ไม่รู้ว่าใครเป็นคนไปรายงานว่าที่ต้นไม้ที่ลำต้นเบี้ยวคดโค้งในตระกูลสวี่มีของอาคมมืดอยู่”

“ไหนเลยจะมีหุ่นไม้อาคมมืดอะไรได้ มีแต่ความรักชาติของตระกูลสวี่เท่านั้นที่ฝังอยู่ข้างในน่ะสิ...” สวี่ซื่อทำเป็นอุบเรื่องสำคัญเอาไว้

หัวใจของลู่หย่วนเจ๋อเหมือนจะหายวาบขึ้นมาอีกครั้ง

“ฝังอะไรหรือ?” น้ำเสียงของเขาเย็นชาขึ้นมาเล็กน้อย

“ก็ฝังความจงรักภักดีของตระกูลสวี่ที่ยอมอุทิศทุกอย่างเพื่อรับใช้ราชสำนักไว้น่ะสิ” หลังจากสวี่ซื่อพูดจบ สาวใช้ที่อยู่ข้างหลังก็พูดเสริมขึ้นมาอีกหนึ่งประโยค

“พวกเราต้องขอบคุณคนที่ไปรายงานเสียด้วยซ้ำ มิฉะนั้นตระกูลสวี่จะมีเรื่องโชคดีแบบนี้ได้หรือ? นายท่านใหญ่ได้เลื่อนขั้นไปเป็นขุนนางขั้นสอง นี่เร็วกว่าการเลื่อนตำแหน่งของนายท่านผู้เฒ่าเสียอีก ตระกูลสวี่จะกลับมาตั้งตัวได้ใหม่อีกครั้งแล้วเจ้าค่ะ” เจวี๋ยซย่าเหลือบมองไปที่จงหย่งโหวเล็กน้อย

จงหย่งโหวสีหน้าซีดขาวทันที และกำหมัดแน่น พยายามอดทนต่อการโจมตีเข้ามากะทันหันนี่

“จริง ช่างเป็นเรื่องที่โชคดีจริง ๆ” เขาสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ เล็กน้อย

“นั่นไม่ใช่ความโชคดีทั้งหมดนะเจ้าคะ ฮูหยินของพวกเราก็ได้รับพระราชทานรางวัลจากฝ่าบาทด้วย ได้เป็นฮูหยินตราตั้งขั้นสาม พรุ่งนี้เช้าจะมีพระราชโองการลงมา” อิ้งเสวี่ยเชิดหน้าเย่อหยิ่งใส่ ฮูหยินของนางมีชื่อเสียงโด่งดังไปทั่วเมืองหลวงตั้งแต่ยังเยาว์วัยแล้ว

ถ้าหากไม่ใช่เพราะถูกลู่หย่วนเจ๋อมาบดบังรัศมีอยู่ตลอด ไหนเลยจะกลายเป็นคนที่ทำอะไรตามคนอื่นเช่นนี้ได้

ครั้งนี้ลู่หย่วนเจ๋อดวงตาเปลี่ยนเป็นสีแดงแล้ว

“ท่านโหวก็รับราชการอยู่ในราชสำนัก อวิ๋นเหนียงก็ไม่กล้าเป็นตัวถ่วงได้หรอกเจ้าค่ะ”

[เขาอิจฉาแล้วเขาอิจฉาแล้ว]

[ท่านพ่อตามีสถานะสูงกว่าพวกเขา แม้แต่ภรรยายังมีขั้นที่สูงกว่าเขา ฮ่า ๆ ๆ ๆ เขาอิจฉาจนตาแดงไปหมดแล้ว] ลู่เจาเจาหัวเราะอย่างบ้าคลั่งในใจ

“อวิ๋นเหนียงมีจิตใจบริสุทธิ์ เป็นสตรีที่มีคุณธรรมและใจกว้าง ตำแหน่งฮูหยินตราตั้งนี้อวิ๋นเหนียงสมควรได้รับอยู่แล้ว กลับเป็นข้าที่ไร้ประโยชน์ ที่ไม่สามารถหาตำแหน่งฮูหยินตราตั้งให้อวิ๋นเหนียงได้” ลู่หย่วนเจ๋อพูดอย่างน้อยเนื้อต่ำใจออกมา

ในปีนั้นบิดาของเขาก็เคยขอตำแหน่งฮูหยินตราตั้งให้ท่านแม่ แต่กลับถูกฝ่าบาทปฏิเสธ

แต่ตอนนี้เขาเหมือนกลับถูกตบหน้าอย่างจัง

สวี่ซื่อยิ้มไม่ได้พูดอะไร ถ้าหากเป็นเมื่อก่อนนางก็คงจะทำตัวเองให้เล็กเป็นผงธุลีแล้ว แค่เพื่อต้องการจะเอาใจเขา?

“ท่านพ่อท่านแม่ออกจากคุกแล้ว ท่านพี่ใหญ่ก็ได้เลื่อนตำแหน่ง พรุ่งนี้ข้าอยากจะกลับจวนไปสักครั้ง” สวี่ซื่อยิ้มตื้น ๆ ตอนนี้นางแทบทนรอไม่ไหวอยากจะกลับบ้านทันที

ลู่หย่วนเจ๋อขานรับเบา ๆ

“ถึงเวลาต้องไปแสดงความยินดีถึงบ้าน”

[พ่อเลวโกรธมากจนใกล้อกแตกตายอยู่แล้ว ขโมยไก่ไม่ได้ ยังต้องเสียข้าวสารไปอีกกำมือแน่ะ]

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์