หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 343

“การเจรจาสี่แคว้นวันนี้ เจาเจานั่งอยู่ข้างพ่อ......” ฮ่องเต้อุ้มนางอยู่ เว้นตำแหน่งที่ว่างหนึ่งบนบัลลังก์มังกรโดยตรง

ฮ่องเต้รู้สึก เจาเจามีโชคดีมหาศาล

เขาสูดลมหายใจอย่างบ้าคลั่งหลายครั้ง ชุบความโชคดี

แคว้นใต้เป็นที่หนึ่งตลอดกาล แคว้นซีเย่ว์ที่สอง เป่ยเจาที่สาม ตงหลิงที่สี่

ตอนที่อดีตฮ่องเต้ยังไม่ขึ้นครองราชย์ เป่ยเจาได้ที่โหล่ติดต่อกันหลายปี แม้แต่ตงหลิงยังสู้ไม่ได้

ตอนนี้ เป่ยเจาแข็งแกร่งขึ้นทุกวัน

ขณะนี้สวี่ซื่อในฐานะตราตั้งขั้นหนึ่ง จึงนั่งอยู่ในกลุ่มข้างกายเหล่าไท่จวิน

เรียกได้ว่าหมู่ดาราร่วมสรรเสริญดวงเดือนจริงๆ

แคว้นตงหลิงในฐานะแคว้นพ่ายแพ้ ครั้งนี้รัชทายาทและเสด็จอาจึงเข้าเมืองหลวงขอเจรจาสงบศึก

เดิมทีส่งเซวียนอินที่ไม่ได้รับความโปรดปรานมาแต่งงาน เซวียนจี้ชวนส่งมาเป็นตัวประกัน

คิดไม่ถึง ทำให้เซวียนจี้ชวนได้กอดต้นขาทองของเป่ยเจา ชีวิตมีความสุขกว่ารัชทายาทแคว้นตงหลิงเล็กน้อย

แข่งขันหนึ่งรอบต่อหนึ่งรอบ ฮ่องเต้ขมวดคิ้วแน่น

จนกระทั่งพระอาทิตย์ตก ถึงค่อยๆ ตัดสินผู้ชนะผู้แพ้ได้

“คิดไม่ถึงจะเสมอกับแคว้นซีเย่ว์” ขันทีขมวดคิ้วแน่น

สตรีศักดิ์สิทธิ์แคว้นซีเย่ว์สวมชุดขาว แขนเสื้อปลิวราวกับเทพธิดา

“ฝ่าบาท......”

“แคว้นซีเย่ว์โชคดีได้รับกระบี่หักเล่มหนึ่ง หากเป่ยเจาดึงกระบี่นี้ออกมาได้ เป่ยเจาก็ชนะ”

“หากดึงไม่ออก แคว้นซีเย่ว์ก็จะชนะ”

“ฝ่าบาท ท่านคิดเห็นเช่นไรเพคะ?” สตรีศักดิ์สิทธิ์แคว้นซีเย่ว์ระหว่างคิ้วแฝงความเย่อหยิ่งบางๆ

ดึงกระบี่หักออกมา?

ฮ่า ล้อเล่นอะไรกัน

ผู้กล้าแคว้นซีเย่ว์ที่กล้าหาญชำนาญศึก มีพละกำลังมหาศาล ยังไม่สามารถดึงออกจากฝังสักนิด ไม่ต้องพูดถึงเป่ยเจา!

ฮ่องเต้ไตร่ตรองครู่หนึ่ง “อนุญาต”