หากเก็บไว้ในใจ กลับทำให้เสียสุขภาพ
สวี่ซื่อเองก็ไม่รู้ว่าร้องไห้ไปนานเท่าใด เมื่ออารมณ์ที่ตึงเครียดผ่อนคลายลง ทำให้นางรู้สึกว่ารอบด้านปลอดภัยและวางใจ
เมื่ออยู่ในอ้อมกอดของหรงเช่อ ทำให้นางนอนหลับไปทั้งที่ร้องไห้อยู่
หรงเช่อวางนางลงข้างเจาเจา แล้วดึงผ้าห่มขึ้นมาห่มให้ จากนั้นออกไปเฝ้าอยู่หน้าประตูห้อง
อีกทั้งยังสั่งให้คนไปจัดการเรื่องต่างๆภายในจวนข้างๆ และสั่งให้คนเข้าวังไปรายงานเรื่องนี้
องครักษ์เงาถูกสังหารไปกว่าครึ่ง
องครักษ์ภายในจวนถูกฆ่าปาดคอ
ดังนั้นคนร้ายไม่ใช่คนเป่ยเจาแน่นอน มีเพียงแคว้นใต้ แคว้นที่บูชาเทพเจ้า ถึงจะมีพลังที่ทำเยี่ยงนี้ได้
คงเพราะไม่เห็นสาวใช้อยู่ในสายตา จึงเพียงแค่ตีให้สลบแล้วปล่อยให้ล้มลงที่เดิม หลังจากนับจำนวน สาวใช้แข็งตายไปสามคน
หรงเช่อรู้สึกกลัวขึ้นมาอีกครั้ง เกือบไปแล้ว...
อีกนิดเดียวทุกอย่างเกือบจะกลับไปซ้ำรอยเดิม
การนอนหลับในครั้งนี้ของลู่เจาเจาสบายมาก
สบายอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
เจ้าตัวเล็กลุกขึ้นนั่ง หมัดน้อยอวบอ้วนขยี้ตาด้วยความมึนงง
พอขยี้ตาเสร็จ ถึงได้พบว่าเป็นสภาพแวดล้อมที่ไม่คุ้นตา ลู่เจาเจาจึงเอ่ยขึ้น
“ข้าละเมอหรือ?”
อวี้ซูยกกะละมังทองเหลืองเข้ามา ดวงตาของนางแดงก่ำ
หนึ่งในสาวใช้ที่ตายไปเมื่อคืน คือสาวใช้ที่รับใช้อยู่ในเรือนของลู่เจาเจา ซึ่งสนิทสนมกับนางมาก
“นี่เป็นจวนแม่ทัพหรงเจ้าค่ะ ต้องอยู่ที่นี่อีกสามวันถึงจะย้ายกลับไปได้ ที่จวนเกิดเรื่องขึ้น แม่ทัพหรงไม่วางใจ จึงจะคัดเลือกองครักษ์ด้วยตัวเองเจ้าค่ะ”
ลู่เจาเจาฉุกคิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนทันที
ทันใดนั้นใบหน้าน้อยขาวซีด
“ท่านแม่ ท่านแม่!” ลู่เจาเจารีบร้อนลงจากเตียงทันที
อวี้ซูรีบขวางนางไว้ แล้วอุ้มนางขึ้น
“ฮูหยินไม่เป็นไรเจ้าค่ะ แม่ทัพหรงได้เชิญหมอหลวงมารักษาฮูหยินแล้ว หมอได้จ่ายยาผ่อนคลายประสาทไว้หลายชุด ไม่ต้องกลัวเจ้าค่ะ เรื่องทุกอย่างผ่านไปแล้ว”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์
ขอบคุณสนุกมากค่ะ...
สนุกมากค่ะ...
สนุกมากกกก...
ขอบคุณ อ่านสนุกมากค่ะ...
สนุกมาก ๆ อ่านซ้ำ ละ อยากให้ลงหลาย ๆ บทค่ะ ขอบคุณมากนะคะ...
อยากให้ลงต่อเนื่องค่ะ หลายเรื่องที่อ่านและลงไม่จบเรื่องเลยอยากให้ลงจบทุกเรื่อง...
ไม่ลงหลายวันแล้วค่ะคิดถึงนะคะ admin อยากให้นำมาลงต่อเนื่องค่ะสนุกมาก...
สนุกมาก ขอบคุณที่ลงให้อ่านนะคะ...
ขอบคุณที่นำมาลงให้อ่านนะคะ admin...
ตัวเอก 2 คนต่างคนก็มีดีคนละอย่าง...