สรุปตอน ตอนที่ 478 – จากเรื่อง หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ โดย Jaroen
ตอน ตอนที่ 478 ของนิยายโรแมนติกโบราณเรื่องดัง หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ โดยนักเขียน Jaroen เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
“แม้ว่านางจะเป็นองค์หญิง แต่การรับเด็กที่อายุสองขวบเป็นลูกศิษย์คนสุดท้าย มันฟังดูตลกเกินไป!”
“หยวนโส่วฟู่ก็เกรงกลัวอำนาจเหมือนกัน!”
“พวกเจ้าลองมองดูตัวเองดูว่าพวกเจ้าสู้นางไม่ได้ตรงไหน? สู้เด็กอายุสองขวบได้หรือไม่?” เด็กหนุ่มคนหนึ่งชี้ไปที่ลู่เจาเจา
ทุกคนต่างพากันเงียบ
มีเพียงลู่เจาเจาเท่านั้นที่แทะขาไก่อย่างช้าๆ ใบหน้าของนางก็เต็มไปด้วยน้ำมันเยิ้ม
“ใครอยากได้ก็รับไป ไม่ได้ขาดเหลืออะไร” ลู่เจาเจากล่าว
“ฮึ น่าขำยิ่งนัก!”
“นอกจากฐานะองค์หญิงเจาหยางแล้ว นางจะคู่ควรกับการเป็นศิษย์คนสนิทของท่านโส่วฟู่ได้อย่างไร?” เด็กหนุ่มก็โกรธมากจนอยากร้องไห้
“ถ้าแพ้ลู่เยี่ยนซูก็ไม่เป็นไร แต่นางอายุแค่สองขวบ! เกรงว่าแม้แต่ชื่อตัวเองนางก็คงเขียนไม่เป็นกระมัง คัมภีร์สามอักษรก็ท่องไม่เป็น พวกเจ้าเต็มใจหรือ?” ชายหนุ่มคนหนุ่มพูดขึ้นมาอย่างไม่พอใจ
ได้ยินมาว่าหยวนโฉวฟู่รับลูกศิษย์คนสนิท
นักเรียนทุกคนก็ทำงานหนักเพื่อจะได้อันดับหนึ่งในการสอบครั้งแล้วครั้งเล่า แค่เพื่อให้เข้าตาของท่านโส่วฟู่
ดวงตาของเด็กหนุ่มก็แดงก่ำด้วยความโกรธ
ใครจะรู้ว่าองค์หญิงเจาหยางวัยสองขวบจะมาเป็นลูกศิษย์?
ลู่เยี่ยนซูเดินเข้าไปในห้องอาหารตอนไหนไม่รู้
“ข้าไม่เก่งเท่าเจาเจาหรอก พวกเจ้าหากว่าไม่ยอมก็ไปแข่งกับเจาเจาได้เลย” ลู่เยี่ยนซูมีสีหน้านิ่งเฉย สวมเสื้อคลุมสีเขียวและยิ้มให้ลู่เจาเจา
“พี่ชาย!”
“พี่ใหญ่กำลังจะสอบไม่ใช่เหรอ?” ลู่เจาเจาพุ่งตัวเข้าไปในอ้อมแขนของพี่ใหญ่โดยยังคงจับไม้ตีกลองไว้ในมือแน่น
“ยังเหลือเวลาสอบอีกสามวัน พี่ชายมาดูเจาเจาว่าโดดเรียนหรือไม่” ลู่เยี่ยนซูเหลือบมองนาง
[ถ้าขนมไม่อร่อยขนาดนั้น ข้าคงหนีไปแล้ว]
[อาหารกลางวันก็อร่อย..]
[ไม่อยากไปเรียนแต่อยากกินขนมและมื้อเที่ยงที่นี่...]
“ข้าขอเตือนให้พวกเจ้ายอมแพ้เถอะ!”
หยวนโฉวฟู่ไม่อยากจะโจมตีนักเรียน แต่ถ้าพวกยอมทำให้ตัวเองได้รับความอัปยศอดสู เช่นนั้นก็คงจะต้องได้รับผลกรรมที่ตนก่อ
และพอดีได้ยับยั้งความเย่อหยิ่งของพวกเขา
“ขอให้จี้จิ่วและซือเย่เป็นผู้ตัดสิน!”
ลู่เจาเจายืนอยู่ตรงข้ามกับเหล่าศิษย์พี่
มีศิษย์พี่กลุ่มใหญ่ แต่ลู่เจาเจากลับมีเพียงคนเดียว
การแข่งขันนี้ ใครเห็นก็ต้องหลั่งน้ำตา
“ศิษย์พี่กลุ่มหนึ่ง แข่งกับศิษย์น้องวัยสองขวบมันจะเหมาะหรือ?”
“หรือไม่พวกเราเลือกไปสักคนดีไหม?” ทุกคนบ่นในใจ องค์หญิงเจาหยางจะไม่ร้องไห้เมื่อตอนนางแพ้ใช่ไหม
ถึงตอนนั้นถ้าฮ่องเต้โกรธ พวกเขาก็คงจะไม่ได้รับผลดีแต่อย่างใดแน่นอน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์
ทำไมตัดเหรียญไปแล้วแต่ตอนไม่ปลดล็อคคะ ขึ้น error แต่หักเหรียญติดแจ้งปัญหาก็ไม่ได้...
ทำไมช่วงนี้ error บ่อยจังเลยคะ...
เติมเหรียญแล้วทำไมถึงปลดล็อคไม่ได้คะ...
ทำไมปลดล็อคไม่ได้คะ...
บท 613 ไม่ลงแล้วหรือค่ะ...
ไม่ลงต่อแล้วเหรอคะ...
อ่านบทที่ 613 กันที่ไหนคะ...
รอค่ะ แต่ช้าจัง สนุก รอค่ะ...
รอตอนต่อไปค่าา...
สนุกมากค่ะ รอตอนต่อไปอยู่ค่ะ...