หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 499

ทว่า…

เพื่อแสงสว่างนั้น เขากลับทิ้งภรรยาและลูก

บัดนี้ ถึงพบว่าแสงสว่างนี้หยิบยืมมาจากเยี่ยนซู

ท้องฟ้าถล่มลงมาแล้ว

ลู่หย่วนเจ๋อรู้สึกเหมือนฟ้าถล่ม

เผยซื่อหัวใจเต้นตุ๊บ ๆ ใบหน้าเป็นสีเขียวอย่างยิ่ง นางมองมาที่ลูกชายทันที แต่สายตาไม่มีความประหลาดใจเลย

“เจ้ารู้ทุกอย่างใช่หรือไม่ เผยเจียวเจียว เจ้ารู้ทุกอย่างใช่หรือไม่!” ลู่หย่วนเจ๋อเหตุใดจะยังไม่เข้าใจ

เขาถูกมุ่งร้ายแล้ว

เผยซื่อหน้าซีด และหลบสายตา

“ท่านจะโทษท่านแม่ทำไม” ลู่จิ่งไหวร่างกายหนาวเย็นเล็กน้อย ทั้งยังตัวสั่นเทา

สายตาเผยให้เห็นบ้าคลั่ง

น้ำเสียงแหบแห้งน่ากลัว พอโยนลงบนพื้นหิมะถึงได้ยับยั้งฤทธิ์ยาในร่างกายเอาไว้ได้

นี่ เดิมทีเขาเตรียมไว้สำหรับลู่เยี่ยนซู!! เหตุใดลู่เยี่ยนซูถึงโชคดีเช่นนี้

“ปีนั้น ท่านอยากเลี้ยงอนุนอกเรือน ท่านหลอกท่านแม่ให้เป็นอนุนอกเรือนแบบลับ ๆ ท่านสัญญากับท่านแม่ว่าในใจจะมีแค่นางคนเดียวเท่านั้น สำหรับสวี่สืออวิ๋นก็แค่เล่นสนุกเป็นบางครั้งบางคราว”

“ท่านแม่เชื่อท่าน จึงยอมเป็นอนุนอกเรือนของท่าน”

“รอหย่าวันแล้ววันเล่า”

“แล้วท่านล่ะ” ลู่จิ่งไหวถลึงตามองเขา ในสายตาที่มองเขาเหลือแต่เพียงความเกลียดชัง