หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 501

“เขาอายุยังน้อยก็ยืมดาบฆ่าคนเป็นแล้ว ไอ้ลูกชั่วช้าคนนี้ มันทำร้ายจวนโหว” ลู่หย่วนเจ๋อกระอักเลือดอย่างต่อเนื่อง ก่อนหน้านี้ก็ถูกเอาอายุขัยไป บัดนี้ก็ถูกผลักล้มลงพื้น

“เยี่ยนซูของข้า เยี่ยนซูของข้าเป็นอัจฉริยะ เขาเป็นคนโง่เขลา เขาเทียบกับเยี่ยนซูไม่ได้แม้แต่ครึ่ง”

“เพื่อไอ้คนโง่เขลาคนนี้ ข้าเลยไล่ภรรยาและลูกออกจากบ้าน” ลู่หย่วนเจ๋อไม่มีทางยอมรับได้ เขาไม่มีทางยอมรับความจริงอันโหดร้ายนี้ได้

“ท่านมีเจตนาไม่ดีเอง เกี่ยวอะไรกับลูกข้าด้วย!”

“ท่านฆ่าเขาแล้วจะมีประโยชน์อะไร ลู่หย่วนเจ๋อ ท่านไม่มีทายาทคนอื่นแล้ว ท่านมีเขาเป็นลูกชายคนเดียว!”

ตั้งแต่ลู่หย่วนเจ๋อเป็นโรคกำหนัด ตั้งแต่ตอนที่นางถูกจับชู้บนเตียง นางก็รู้ว่าตัวเองตกกระป๋องแล้ว

นางตัดสินใจไม่ยอมให้ลู่หย่วนเจ๋อให้กำเนิดบุตรคนอื่นอีก

ลู่หย่วนเจ๋อให้คนแอบต้มยา นางจะไม่รู้ได้อย่างไร

นางสามารถบีบตัวจากอนุนอกเรือนเข้าไปเป็นภรรยาหลวง และพาลูก ๆ ไปยืนต่อหน้าผู้คนได้อย่างเปิดเผยได้ สิ่งที่ขาดไม่ได้ก็คือความโหดเหี้ยมอำมหิต

ยาที่ลู่หย่วนเจ๋อดื่มทุกวัน ล้วนเติมส่วนผสมบางอย่าง!

ชีวิตนี้ของเขา อย่าคิดจะให้กำเนิดทายาทอีกเลย

ลู่หย่วนเจ๋อนั่งอยู่บนพื้นด้วยความห่อเหี่ยวใจ

“ข้ายังมีเยี่ยนซู ข้ายังมีเจิ้งเย่ว์ ข้ายังมีหยวนเซียว ข้ายังมีเจาเจา…พวกเขาล้วนเป็นลูกของข้า ล้วนเป็นสายเลือดตระกูลลู่ของข้า ล้วนเป็นลูกแท้ ๆ ของข้า” ลู่หย่วนเจ๋อเหมือนไม่แน่ใจเล็กน้อย

เผยซื่อให้คนพยุงลูกชายออกไป แล้วมองเขาด้วยความเย้ยหยัน “เป็นลูกของท่านจริงหรือ”

“หนังสือตัดสัมพันธ์ แผนผังวงศ์ตระกูล ต้องการให้ข้าเอาให้ท่านดูหรือไม่”

“ท่านตีเขาตาย ก็ไร้ลูกหลานแล้ว ลู่หย่วนเจ๋อ ท่านอยากสูญพันธุ์อย่างนั้นหรือ” เผยซื่อปิดบังความอาฆาตแค้นเอาไว้ และแอบกำหมัดแน่น

“สร้างบาปแล้ว สร้างบาปแล้ว…”