หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 511

“ท่านมีความต้องการอย่างไรเจ้าคะ ท่านสามารถบอกข้าได้ ข้าจะหามาให้ แม่นางในเมืองหลวงไม่ว่าจะเป็นบ้านไหนข้าก็สามารถไปคุยให้ท่านได้...”

แม่สื่อซ่งจ้องมองไปที่เขา

ถ้าหากเป็นไปอย่างที่เคยมาเขาจะต้องไล่นางออกไปนานแล้ว

แต่ตอนนี้หรงเช่อกลับไม่ได้ไล่นางเลย？？？

แม่สื่อซ่งดวงตาเป็นประกายอย่างแรงกล้า มุมปากของนางยกโค้งขึ้นอย่างบ้าคลั่ง

ไม่กลัวว่าความต้องการของท่านจะยาก เกรงว่าท่านจะไม่พูดถึงความต้องการของตัวเองขึ้นมาต่างหาก！

“ท่านชอบแบบไหนเจ้าคะ”

หรงเช่อเงียบไปอยู่นาน

“แฮ่ม...ให้ดีอายุมากกว่าสามสิบ...” หรงเช่อพูดอย่างจริงจัง

พูดจบเขาก็ชะงักไปเล็กน้อย

“ให้ดีอายุสามสิบสี่ปี ไม่สิ เอาให้เกินสามสิบห้าไปเลยดีกว่า！ แฮ่ม ข้าฟังมาจากหมอดูว่าภรรยาเกิดเดือนหกจะดีที่สุด”

สวี่สืออวิ๋นเกิดในเดือนหกพอดี

แม่สื่อซ่งชะงักไป

หรงเช่อจึงพูดต่อว่า “ข้าไปทำนายดวงมาจะต้องเป็นหญิงที่เคยหย่ามาก่อน ค่อนข้างมีเสน่ห์ ดังนั้นจะต้องเคยหย่ามาก่อน...”

“ชีวิตนี้ข้าไม่มีทายาท ถ้าหากว่านางมีลูกติดจะยิ่งดี...”

“อ้อ ให้จะต้องเป็นลูกติดชายสามหญิงหนึ่ง...” หรงเช่อค่อยๆ พูดออกมา

รอยยิ้มของแม่สื่อซ่งค่อยๆ แข็งค้าง

แม่สื่อซ่งมองเขาด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ “นี่คือความต้องการของท่านหรือเจ้าคะ”

“นี่คือท่านกำลังขอแต่งงานเจ้าค่ะ”

“อายุสามสิบห้า มีบุตรชายสามคนบุตรสาวหนึ่งคน เกิดในเดือนหก ให้ดีคงไม่ใช่ว่าแซ่สวี่หรอกนะเจ้าคะ” แม่สื่อซ่งกรอกตาใส่เขา

สวี่ซื่อมีบุตรชายสามหญิงหนึ่งและเคยหย่า ทั่วทั้งเมืองหลวงรู้กันทั่ว ใครกันที่ไม่รู้

“มิน่าเล่าหลายปีมานี้ท่านถึงไม่แต่งงาน ที่แท้ก็มีคนในใจอยู่แล้วนี่เอง...” แม่สื่อซ่งตกใจจนบื้อใบ้ไป

ลู่เจาเจาที่อยู่ด้านนอกอ้าปากค้าง