หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 514

มีเลือดไหลออกมาจากริฝีปากสีแดงสด รอยยิ้มบนใบหน้าของตุ๊กตากระดาษนั้นดูน่ากลัว

“ข้าไม่สามารถแม้แต่จะแยกได้ว่ามันคือความจริงหรือความฝัน เห็นๆ อยู่ว่ามันคือความฝัน แต่ไม่รู้ว่าทำไมตุ๊กตากระดาษเด็กหญิงและเด็กชายถึงมาอยู่ที่หัวนอนของข้าได้” เวินหนิงกลัวจนตัวสั่น

“เจาเจา ข้าชอบพี่รองของเจ้ามาก ข้าแค่อยากเป็นภรรยาของเขา ถ้าหากว่าคืนนี้ข้าหนีไม่พ้น...” ดวงตาของเวินหนิงมีประกายของความโหดเหี้ยมพาดผ่านขึ้นมา

“ถ้าหากว่าหนีไม่พ้นข้าจะเดิมพันด้วยชีวิตและตายไปพร้อมกัน”

ใบหน้าของลู่เจาเจาเคร่งเครียด

พี่รองไปฆ่าฟันศัตรู แม้แต่ว่าที่พี่สะใภ้ก็ยังปกป้องไว้ไม่ได้

กระบี่เจาหยางของนางไม่สามารถซ่อนมันต่อไปได้แล้ว

“พี่อาหนิง ท่านอย่ากลัว เขาได้บอกที่อยู่กับท่านใช่หรือไม่” ลู่เจาเจาถาม

เวินหนิงดวงตาแดงก่ำและพยักหน้า

“ให้มา เขาให้ข้าไปที่บ้านหลังหนึ่ง แต่ข้ากลัวก็เลยไม่เคยไป” เวินหนิงรู้สึกผิด นางเองก็ไม่กล้าบอกคนอื่น ด้วยความร้อนใจนางจึงได้บอกลู่เจาเจาวัยสองปี

“เจาเจา เจ้ายังเด็ก พี่อาหนิงจะหาวิธีจัดการเอง เจ้ากลับไปเข้าเรียนก่อนเถอะ”

ลู่เจาเจาพึมพำ “แบบนั้นไม่ได้หรอกเจ้าค่ะ ท่านคือว่าที่พี่สะใภ้รองของข้า”

“ข้ารับปากพี่รองแล้วว่าจะคอยดูแลพี่อาหนิงให้ดี”

ใบหน้าของอาหนิงแดงเล็กน้อย ลู่เจาเจาจูงมือนางเดินออกไปด้านนอก

“อวี้ซู ช่วยไปลาหยุดให้ข้าหนึ่งวัน”

อวี้ซูมีสีหน้าลำบากใจ “บ่าวจะลาอย่างไรเจ้าคะ...”

ลู่เจาเจาปีนขึ้นไปบนรถม้าและปีนเข้าไปในอ้อมอกของพี่อาหนิง “พี่อาหนิง บ้านของเขาอยู่ที่ไหนหรือเจ้าคะ”