ลู่หย่วนเจ๋อไอออกมา สีหน้าดูซีดเซียวผิดไปจากปกติ
ครั้งก่อนที่เขาโกรธจนกระอักเลือดในงานประชุมธรรมะ ก็ร่างกายอ่อนแอมาโดยตลอด
“แม่ทัพหรง อวิ๋นเหนียงกับข้าแต่งงานกันมา 18 ปี ตอนนี้พวกเราแค่ผิดใจกันเป็นเรื่องธรรมดาในครอบครัว ท่านไม่ควรยื่นมือเข้ามายุ่ง หวังว่าท่านจะสำนึกได้ด้วยตนเอง!” ลู่หย่วนเจ๋อได้ยินข่าวว่าหรงเช่อกำลังจะแต่งงานกับสวี่สืออวิ๋น เขาจึงลากสังขารอันอ่อนแอนี้ออกมาข้างนอก
เจาเจาของเขา! เยี่ยนซูของเขา!
เมื่อรู้ว่าเยี่ยนซูกำลังจะเป็นอาจารย์ที่ตำหนักบูรพา เขาก็ยิ่งเสียใจมากขึ้น
หรงเช่อกำลังมองลงมาที่เขาด้วยสีหน้าเย่อหยิ่ง
“ใต้เท้าลู่ ท่านทรยศภรรยาและลูกๆ เพื่อแลกกับความรักที่แท้จริง ท่านไม่ต้องห่วงเรื่องอวิ๋นเหนียงกับข้าหรอก”
“ท่านควรห่วงตนเองก่อน หากรีบกลับไปอาจได้ดูอะไรสนุกๆ ก็ได้” หรงเช่อยิ้มอย่างมีเลศนัย
ลู่จิ่งไหวเป็นคนสารเลว
เขาแทบรอดูการแสดงสนุกๆ ไม่ไหวแล้ว!
หัวใจของลู่หย่วนเจ๋อเต้นแรงเมื่อเห็นสีหน้าเย้ยหยัน
เขารู้สึกไม่สบายใจเป็นอย่างมาก
“ใต้เท้าลู่ ท่านจะต้องประหลาดใจอย่างแน่นอน” หรงเช่อพูดด้วยรอยยิ้มสดใส
“กลับจวน” ลู่หย่วนเจ๋อรู้สึกไม่สบายใจ เขากัดฟันและหันหลังกลับทันที
เมื่อเขากลับเข้าไปในจวน คนเฝ้าประตูจึงถามด้วยความตกใจ
“เหตุใดใต้เท้าจึงกลับจวนก่อนเวลาเล่าขอรับ”
ลู่หย่วนเจ๋อจึงถ่มน้ำลายด้วยความโกรธ “ข้าจะกลับไวหรือช้าต้องรายงานทาสอย่างเจ้าด้วยหรือ คิดว่าตนเองเป็นใคร!”
วันนี้เขาอับอายต่อหน้าหรงเช่อไปแล้วครั้งหนึ่ง เขาจึงระบายความโกรธด้วยการเตะเข้าที่หน้าอกของคนรับใช้ทันที
คนเฝ้าประตูกรีดร้องโหยหวนด้วยความเจ็บปวด
สาวรับใช้ที่ยืนอยู่หน้าประตูตกใจ ก่อนจะเตรียมวิ่งหนีออกไป
“หยุด!”
“จะหนีทำไม ข้ากินคนได้หรืออย่างไรกัน!” ลู่หย่วนเจ๋อรู้สึกว่าสาวรับใช้ดูแปลกไป
ทำอย่างไร ทำอย่างไรดี
เหตุใดใต้เท้าจึงกลับมาไวเช่นนี้ เขากลับมาก่อนเวลาได้อย่างไร เห็นชัดๆ ว่าออกไปแล้ว! -
ข้าจะไปหาท่านแม่ที่หอเต๋อซั่น” หลังจากพูดจบ เขาก็เดินไปที่สวนหลังบ้าน เปลือกตาของสาวใช้สั่นระริก หอเต๋อซั่นอย่างนั้นหรือ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์
บท 613 ไม่ลงแล้วหรือค่ะ...
ไม่ลงต่อแล้วเหรอคะ...
อ่านบทที่ 613 กันที่ไหนคะ...
รอค่ะ แต่ช้าจัง สนุก รอค่ะ...
รอตอนต่อไปค่าา...
สนุกมากค่ะ รอตอนต่อไปอยู่ค่ะ...
อ้าว ลงไม่จบอีกแล้ว...
สนุกมากค่ะ...
โอ๊ยสนุกค่ะ อัพเยอะๆเลยนะคะเรื่องนี้...
ขอบคุณสนุกมากค่ะ...