หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 599

บุตรชายของนาง

เหตุใดจึงไม่มาเยี่ยมนางบ้างเลย!

นางเอาแต่ครุ่นคิดเรื่องนี้ทั้งวันทั้งคืน ลู่หย่วนเจ๋อไม่ได้มาเยี่ยมนางเกือบสองเดือนแล้ว! นางเกือบถูกเผยเจียวเจียวทรมานจนตาย!

“ท่านแม่ ข้าไม่ไปไหนทั้งสิ้น ข้าจะไปนำชามาให้ท่าน ปากของท่านเลือดออกหมดแล้ว” ลู่หย่วนเจ๋อเกลี้ยกล่อมให้นางปล่อยมือ

ทว่านายหญิงใหญ่กลับมองเขาด้วยดวงตาลุกโชน โดยไม่กล้ากะพริบตากลัวว่าเขาจะจากไป

ลู่หย่วนเจ๋อเดินไปที่โต๊ะ

กาน้ำชาไม่มีแม้แต่น้ำร้อน นายหญิงใหญ่ไม่ยอมให้เขาออกไป เขาจึงต้องรินชาเย็นชืดให้นางหนึ่งแก้ว

โดยปกติแล้วนายหญิงใหญ่จะไม่ดื่มชาเย็นๆ

แม้ว่าจะมาจากครอบครัวชาวนา แต่นางก็ให้ความสำคัญกับกฎเกณฑ์

ลู่หย่วนเจ๋อยื่นถ้วยชาไปที่ปากของนาง นางดื่มมันเข้าไปไม่หยุด

“แค่กๆ ... แค่ก…” นายหญิงใหญ่ดื่มเร็วเกินไปจนเริ่มสำลักออกมา

“ท่านแม่ โปรดช้าลงหน่อย ระวังสำลัก” แต่นายหญิงใหญ่กลับไม่ฟังเลยแม้แต่น้อย นางดื่มจนหมดถ้วยในรวดเดียว แต่สายตายังคงจับจ้องที่ถ้วยไม่ห่าง

ลู่หย่วนเจ๋อไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากรินชาอีกหนึ่งถ้วย

นายหญิงใหญ่ดื่มชาไป 4 แก้วก่อนจะยอมปล่อยมือ ทว่าน้ำตายังคงไหลรินจากดวงตาสีเทาไม่หยุด...

“นังสารเลวเผยเจียวเจียว ดูแลท่านแม่อย่างไรกัน!” ลู่หย่วนเจ๋อกัดฟัน

นายหญิงใหญ่ตัวสั่นสะท้านทันทีที่ได้ยินชื่อของเผยเจียวเจียว

นางตัวสั่นเทาพร้อมละล่ำละลักออกมา “อย่า...อย่านะ...อย่าตี...”

หัวใจของลู่หย่วนเจ๋อทรุดลง

นายหญิงใหญ่เคยถูกตีมาอย่างนั้นหรือ

นายหญิงใหญ่ได้แต่ร้องไห้สะอึกสะอื้น ผิด ผิดไปหมดทุกอย่าง