หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 601

รอยยิ้มเล็กๆ ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของลู่หย่วนซี “หรือนางคิดว่าลู่หย่วนเจ๋อเป็นคนดี? ใจกว้างไม่เห็นแก่ตัว ขาไม่ไปเยี่ยมแม่ที่นอนป่วยสองเดือนแล้ว ยังคาดหวังให้ลู่หย่วนเจ๋อช่วยอีกหรือ”

เผยเจียวเจียวเม้มริมฝีปาก “นังแก่นั่นดูแลยากเหลือเกิน คิดว่าข้าจะโง่เขลาเหมือนกับสวี่สืออวิ๋นหรือ”

“ข้าไม่ได้โง่เขลาเป็นวัวเป็นควายให้นางจิกหัวใช้เหมือนสวี่สืออวิ๋นหรอกนะ”

“น่ารำคาญเหลือเกินที่เอาแต่ร้องไห้โหยหวนอยู่ทั้งวัน ข้าแค่รอโอกาสปิดปากนาง ไม่ให้เผยความลับของเราออกไป ข้ารู้สึกอกสั่นขวัญแขวนอยู่ตลอด เพราะกลัวว่านางจะตะโกนบอกคนอื่นขึ้นมาจริงๆ” เผยเจียวเจียวจิตใจโหดร้ายอย่างที่คิดไว้จริงๆ

ลู่หย่วนซีหัวเราะเบาๆ “ไม่จำเป็นต้องลำบากเช่นนั้นหรอก แค่เอากาน้ำร้อนเดือดๆ เทใส่ปากของนาง แค่นี้ก็คงถูกน้ำร้อนลวกจนพูดอะไรไม่ได้อีกแล้ว...”

“นั่นน่ะสิ” เผยเจียวเจียวฉีกยิ้ม

“นังแก่นั่นคิดว่าข้าเป็นหลานสาวในไส้ ต้องคอยทำดีกับนางอยู่ตลอด ก็นางเองไม่ใช่หรือให้ข้าไปเป็นอนุและเลี้ยงข้าไว้ข้างนอกเช่นนั้น!”

“จวนโหวทั้งร่ำรวยและมีอำนาจ แต่นางทำให้ข้าต้องทนกับความยากลำบากข้างนอก นี่น่ะหรือที่บอกว่ารักข้า”

“หากรักข้าจริง นางต้องยอมปล่อยให้สวี่สืออวิ๋นตาย และให้ข้าเข้าจวนอย่างเป็นทางการต่างหาก” ใบหน้าของเผยเจียวเจียวเต็มไปด้วยความเกลียดชัง

ชายคนนั้นบีบแก้มหญิงสาวเบาๆ

“เจ้าเก่งมาก ที่ทำให้ลู่หย่วนเจ๋อเตะลูกชายลูกสาวออกไป และยังเลี้ยงดูลูกๆ ให้พวกเราอย่างดี...” ทว่าก่อนที่เขาจะพูดจบ

ปัง!

ลู่หย่วนเจ๋อเตะประตูเปิดออกอย่างรุนแรง

ดวงตาของเขาเป็นสีแดงก่ำด้วยความโกรธ พร้อมกับร่างกายสั่นระริก

เส้นเลือดบนหน้าผากปูดโปนดวงตาดุร้ายนั้นแทบจะกินคนได้เลยด้วยซ้ำ

เขาชี้ไปที่เผยเจียวเจียวและตะโกนด้วยความโกรธ “นังหญิงสารเลว! เผยเจียวเจียว กล้าดีอย่างไรถึงทรยศข้าเช่นนี้!” ลู่หย่วนเจ๋อโกรธและเริ่มบ้าคลั่ง

“นังสารเลว!” ลู่หย่วนเจ๋อตรงเข้าไปหานางทันที