หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 606

“ข้าต้องรีบเก็บของ เพื่อไปแย่งทำเลดีๆ”

ทันทีที่พูดจบ ทุกคนก็หลั่งไหลกันไปที่ประตูเมืองกันอย่างบ้าคลั่ง

ลู่เจาเจาจึงพูดขึ้นด้วยความกังวล “งั้นก็เร็วหน่อย รีบขึ้นรถม้าไป ไม่อย่างนั้นท่านต้องอดได้ทำเลดีๆ แน่!”

รถม้าแล่นผ่านไปอย่างรวดเร็ว เซวียนจี้ชวนเห็นว่านางอยากดูเรื่องซุบซิบนินทา จึงพยายามอุ้มนางเบียดเข้าไปในฝูงชน

ลู่หย่วนเจ๋อมองฝูงชนที่แออัดรอบตัวด้วยความตกตะลึง

เขาถึงกับเอามือกุมหัวใจเอาไว้ “นี่มัน...เกิดอะไรขึ้น”

“ทำไมจู่ๆ ถึงมีคนมากมายเช่นนี้”

“นายท่าน บ่าวเองก็ไม่รู้ขอรับ จู่ๆ พวกเขาก็วิ่งกันออกมา” คนรับใช้ตอบด้วยน้ำเสียงสั่นเทา

มีคนบนชายฝั่งตะโกนขึ้น “ใต้เท้าลู่ เหตุใดจึงจับรักแท้ถ่วงน้ำเช่นนั้นเล่า”

ลู่หย่วนเจ๋อกัดฟัน “ไม่ ข้าไม่มีทางปล่อยหญิงชั่วชายชู้ไปแน่นอน!”

“ถ่วงน้ำ!” เขาตะโกนเสียงดัง

เผยเจียวเจียวที่ถูกมัดแน่นจึงบิดตัวอย่างบ้าคลั่ง “กรี๊ดดด!”

ทว่าลู่หย่วนซีกลับมีท่าทีสงบนิ่ง แม้ว่าใบหน้าจะเต็มไปด้วยบาดแผล แต่เขาก็ยังคงมองลู่หย่วนเจ๋ออย่างยั่วยุ

บ่าวรับใช้อุ้มทั้งสองคนขึ้นมาและค่อยๆ ก้าวเดินลงไปในน้ำ

“อื้อ อื้อ อื้อ!

น้ำเย็นสัมผัสผิวของนางจนเริ่มตัวสั่นอย่างรุนแรง

แต่ทำได้เพียงน้ำที่เริ่มสูงขึ้นถึงลำคอ คาง ริมฝีปาก ปลายจมูกและดวงตา

“หยุดนะ!”

“เจ้าเนรคุณ หยุดประเดี๋ยวนี้!”