หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 607

สวี่สืออวิ๋นเป็นฮูหยินที่ดีมีคุณธรรมสูงส่งซึ่งหาได้ยากนัก ในขณะที่เยี่ยนซูมีพรสวรรค์โดดเด่น

“ครั้งก่อนที่เจ้าขีดฆ่าชื่อลูกๆ ออกจากแผนภูมิลำดับวงศ์ตระกูลด้วยตนเอง ได้ลองพลิกกระดาษดูหน้าก่อนๆ บ้างหรือไม่” ผู้อาวุโสตระกูลมองเขาด้วยสายตาเจ็บปวด

“ก่อนที่ท่านโหวผู้เฒ่าจากไป เขาจับมือของข้าและฝากฝังว่าเจ้ามีคุณสมบัติปานกลาง ไม่โดดเด่น ให้ข้าชี้แนะมากขึ้นหน่อย แต่เหตุใดเจ้าถึงไม่ฟัง เจ้าทำให้ครอบครัวแตกแยกจนกลายเป็นสภาพเช่นนี้”

ผู้อาวุโสระกูลถอนหายใจพร้อมกับพลิกกระดาษแผนภูมิลำดับวงศ์ตระกูลกลับไปหน้าหนึ่ง

“ลองดูแผนภูมิลำดับวงศ์ตระกูลของเจ้าให้ดี!”

ใบหน้าของลู่หย่วนเจ๋อซีดลงหลังจากได้รับคำสั่งจากผู้อาวุโสตระกูล ก่อนจะมองไปยังแผนภูมิต้นไม้ทีละบรรทัดด้วยความสั่นเทา

พ่อของเขาคือลู่เป่าเฟิง บุตรชายคนโต…ลู่หย่วนเจ๋อ บุตรสาวคนโต…ลู่หวานอี้

ซู่จื่อ...

ลู่หย่วนซี!

“ซู่จื่อ ลู่หย่วนซี? พ่อของข้าจะมีซู่จื่อได้อย่างไร เป็นไปไม่ได้! สวนหลังบ้านของท่านพ่อสะอาดเรียบร้อย ไม่มีภรรยาคนอื่น!! ท่านผู้นำตระกูล อย่าถูกกลเล็กๆ เช่นนี้หลอกได้เลย!” เขามองไปยังลู่หย่วนซีด้วยความโกรธและสับสน

“แม่ของเจ้าเป็นภรรยาเอกที่แบ่งปันสุขทุกข์ด้วยกัน ในขณะที่ท่านโหวผู้เฒ่าออกไปต่อสู้ทั่วใต้หล้า ส่งเงินรางวัลทั้งหมดกลับมาบ้าน เขาเคยซื้อตัวสาวรับใช้หลายคน หนึ่งในนั้นมีสาวรับใช้หน้าตางดงามคนหนึ่ง มีนามว่าเฉียวเหนียง”

“ก่อนที่นางจะเข้าเมืองหลวง เขาเคยทรมานนางสารพัดเพราะยังไม่เห็นความงดงามนั้น”

“หลังจากเข้าเมืองหลวง ท่านโหวผู้เฒ่าก็ประสบความสำเร็จอย่างมากในการต่อสู้ และได้รับแต่งตังเป็นท่านโหว เพื่อนร่วมงานมักจะมอบสตรีรูปงามเป็นของขวัญ แม้ท่านโหวผู้เฒ่าจะปฏิเสธ แต่แม่ของเจ้ามักจะโวยวายทุกครั้งที่รู้เรื่องนี้”

“นางกลัวด้วยว่าท่านโหวผู้เฒ่าจะหลงใหลสาวเจ้าเล่ห์ที่อยู่ข้างนอก จึงแต่งตั้งให้เฉียวเหนียงเป็นนางต้นห้อง”

“แม้นายหญิงใหญ่จะไม่ได้มีสถานะสูงส่ง แต่ท่านโหวผู้เฒ่าก็ไม่เคยคิดที่จะแต่งงานกับใครอีก ตั้งแต่ต้นจนจบเขาแค่อยากจะมอบตำแหน่งไว้ให้เจ้า ต่อมาเมื่อเจ้าแต่งงานกับสวี่สืออวิ๋น ท่านโหวผู้เฒ่ายังยกย่องนี่จะเป็นความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิต แต่ถึงแม้เจ้าจะมีภรรยาดีมากเพียงใด แต่กลับไม่รู้จักทะนุถนอมนาง” ผู้อาวุโสตระกูลถอนหายใจ

“ท่านโหวผู้เฒ่ารู้สึกเสียใจต่อเฉียวเหนียงและบุตรชาย เขาจึงกลับมาพักอยู่ที่ชิงซีระยะหนึ่งในทุกปี”

“เจ้าฆ่าเขาไม่ได้ เขาเป็นซู่จื่อ เป็นน้องชายของเจ้า!”

ลู่หย่วนเจ๋อรู้สึกโกรธจนแทบเป็นลม นี่เขามีน้องชายต่างแม่!

ก่อนจะชี้นิ้วไปที่ผู้นำตระกูลและลู่หย่วนซีด้วยนิ้วสั่นเทา

“ซู่จื่อ? ไร้สาระ! เขานอนกับพี่สะใภ้ของตนเอง นี่น่ะหรือน้องชายต่างแม่ แค่เด็กต่ำต้อยที่เกิดจากสาวรับใช้ราคาถูก คู่ควรจะเป็นน้องชายต่างแม่ของข้าหรือ!” ลู่หย่วนเจ๋อตะโกนด้วยความโกรธ เขาจะมีน้องชายต่างแม่เช่นนี้ได้อย่างไร!