หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 686

หลังจากทุกคนทำความสะอาดตำหนักใต้ดินเสร็จ จากนั้นจึงโปรยเงินกลับลงไปบนพื้นอีกครั้ง

โดยไม่มีใครกล้าเก็บซ่อนเอาไว้อีก

คนที่กินเข้าไปยังต้องอาเจียนออกมา

ในขณะที่บางคนกัดฟันหยิบเงินออมของตนเองออกมาเพื่อไถ่โทษ

“ต้องขออภัยท่านแทน พวกสวะไร้ประโยชน์นั่นด้วย”

ทุกสิ่งหวนคืนกลับสู่ตำแหน่งเดิม

ที่เหลือก็แค่รอให้ช่างฝีมือมาถึงและซ่อมแซมเตียงหยก

ในขณะที่ทุกคนกำลังเดินออกจากตำหนักใต้ดิน

กลับสัมผัสได้ถึงแรงสั่นสะเทือนบนพื้น ทำให้แทบยืนไม่มั่นคง

“เกิดอะไรขึ้น”

“เกิดแผ่นดินไหวในทะเลทรายหรือ”

“รีบดูตำหนักใต้ดินเร็วเข้า!” ตำหนักใต้ดินค่อยๆ จมลงสู่พื้นภายใต้สายตาของทุกคน ตะกอนดินทรายมากมายพุ่งขึ้นมาปกคลุมไว้อย่างหนาแน่น

ตำหนักใต้ดินจมลง หวนคืนสู่ส่วนลึกของทะเลทราย ไม่มีใครรบกวนความสงบสุขได้อีกต่อไป

ทันใดนั้นความรู้สึกสั่นสะเทือนรุนแรงที่เท้าก็หยุดลง

รองแม่ทัพจูรีบวิ่งเข้าไปเหยียบพื้นราบเรียบตรงหน้า “ไม่มีแล้ว ตำหนักใต้ดินหายไปแล้ว”

ทุกคนมองหน้ากันด้วยความสับสน “เจ้าของตำหนักใต้ดินให้อภัยพวกเราแล้วหรือ แล้วโรคระบาดเล่า หายไปด้วยหรือไม่”

“ไม่ จุดแดงบนตัวของข้าแย่ลงกว่าเดิมอีก” สตรีคนหนึ่งแทบทรุดลงกับพื้นอย่างหมดแรง

“กลับเข้าเมืองก่อนเถิด”

ทุกคนกลับมาที่เมืองด้วยความฮึกเหิม แต่บรรยากาศค่อนข้างหนักหน่วงเล็กน้อย ทุกคนต่างก้มหัวโดยไม่มีใครพูดอะไร

บัดนี้ทั้งเมืองเต็มไปด้วยกลิ่นอายแห่งความตาย

บางคนถึงกับเริ่มร้องไห้ และจัดแจงเรื่องงานศพ

พวกเขาสามารถต่อสู้กับโรคร้ายได้ แต่นี่คือการลงโทษจากสวรรค์ ไม่มีผู้ใดต่อสู้กับมันได้