หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 713

หนานมู่ไป๋ไม่ได้สังเกตเลยว่าสีหน้าของทุกคนค่อยๆ แปรเปลี่ยนไปเมื่อเห็นยันต์ในมือ บางคนถึงกับขดริมฝีปากด้วยความรังเกียจเสียด้วยซ้ำ

“ที่แท้ก็ยันต์เพิ่มอายุขัยนี่เอง…” เซียวกั๋วจิ้วกล่าวพลางจิบสุราด้วยท่าทางสงบนิ่ง

หนานมู่ไป๋รู้สึกว่าการแสดงออกของทุกคนดูแปลกไป แต่เขาไม่รู้ว่าเพราะอะไร

ในตอนนั้นเองลู่เยี่ยนซูก้าวไปข้างหน้า พร้อมกับรับยันต์เพิ่มอายุขัยไว้ทันที “ขอบพระคุณท่านราชทูตแคว้นใต้สำหรับของขวัญ ข้าไม่เคยได้ยินเรื่องสมบัติล้ำค่าเช่นนี้ หรือได้เห็นมาก่อน ถือว่าเปิดหูเปิดตาให้กับพวกเราเป็นอย่างมาก สมแล้วที่แคว้นใต้เป็นผู้รับใช้เทพเจ้า”

“ท่านราชทูตอยากดื่มสุราอ่อนสักจอกหรือไม่ สุรานี้มีฤทธิ์วิเศษบางอย่าง…”

หนานมู่ไป๋ส่ายหน้าทันที “ทันทีที่เราพบท่านน้า เราจะเดินทางกลับแคว้นใต้”

“ข้าคงไม่ดื่มสุราแล้ว”

“ชาวแคว้นใต้คุ้นชินกับการดื่มสุราทิพย์ ไม่สนใจสิ่งหยาบโลนเช่นนี้หรอก” หนานมู่ไป๋ไม่แม้แต่จะเหลือบมองด้วยซ้ำ

ลู่เยี่ยนซูกะพริบตาถี่ๆ “ทางจวนได้เตรียมของขวัญตอบแทนให้กับแขกเหรื่อทุกท่านแล้ว พระนัดดาโปรดนำกลับไปด้วยเถิด”

หนานมู่ไป๋อดไม่ได้ที่จะเย้ยหยัน

“ของขวัญตอบแทน?”

“ท่านจอหงวน ท่านคิดว่าพระนัดดาอย่างข้าต้องการของเช่นนั้นด้วยหรือ แคว้นใต้จะไม่มีของสิ่งนี้เลยหรือ” หนานมู่ไป๋หันหลังจากไปโดยไม่แม้แต่จะมองดู

ทำให้หมิงหลางมีสีหน้าลำบากใจเล็กน้อย

“ขออภัยด้วย ใต้เท้าลู่ พระนัดดาทรง...พูดไม่ค่อยเก่งมาแต่ไหนแต่ไร” เขาพยายามแก้ตัวให้กับหนานมู่ไป๋

แต่ลู่เยี่ยนซูกลับไม่สนใจ

เขาโบกมือสั่งให้คนนำของขวัญตอบแทนออกมา “ของขวัญตอบแทนของแขกทุกคนอยู่บนโต๊ะแล้ว อาจจะไม่มีค่ามากนัก แต่ใต้เท้าหมิงรับไปเถิด ไม่แน่ว่าอาจมีประโยชน์ต่อท่าน...”

“ผู้มีวาสนาคนหนึ่งได้มอบให้แก่เจาเจา”

หมิงหลางรับของขวัญไว้และขอบคุณอย่างจริงใจ

เขาไม่ใช่คนหลงใหลเกียรติยศชื่อเสียง แต่ในลานบ้านมีโต๊ะรับแขกมากกว่าสิบตัว ทุกคนต่างได้รับของขวัญตอบแทน ของขวัญจะมีค่ามากได้อย่างไร

เขาเพียงรับไว้โดยมารยาท

เซวียนผิงตี้เหลือบมองเขาอย่างเย็นชา เจ้าเด็กไร้ประโยชน์ วันๆ รู้จักแต่กินอย่างเดียว

องค์ชายหกมองเสด็จพ่อของเขาด้วยตัวสั่นเทา

“ลูกไม่กล้าพูดพ่ะย่ะค่ะ”

“พูดมา เรายกโทษให้!”

องค์ชายหกจึงชี้ไปที่กลางโต๊ะ “นางอยากลองชิมเนื้อปูยัดไส้เห็ดเข็มทอง...” กระบวนการทำอาหารจานนี้ซับซ้อนเป็นอย่างมาก เซวียนผิงตี้จึงไม่อนุญาตให้ทำในยามปกติ

นอกจากในวันเกิดของลู่เจาเจาเท่านั้น ไม่นานเขาก็โบกมือให้พ่อครัวไปทำมาเพิ่ม

ขณะนี้ฮ่องเต้กำลังยิ้มให้กับเขาด้วยรอยยิ้มแปลกๆ

เจ้าคนโกหก!

องค์ชายหกอยากกล่าวคำสาบาน แต่ไม่ว่าอย่างไรฮ่องเต้ก็ไม่เชื่อ

เขาเหลือบมองบนโต๊ะจึงเห็นว่ามีกล่องผ้าใบเล็กวางอยู่ โดยมีพู่ห้อยอยู่ข้างๆ จึงถามขึ้นว่า “นั่นคืออะไร”