หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 724

ชูมือชี้ไปทางลู่เจาเจาทันที “ไม่ถูกต้อง ไม่ถูกต้อง! ไม่ควรมีลู่เจาเจา! ไม่ควรมีลู่เจาเจา!”

“ไม่มีนางนะ ไม่มีนางแท้ๆ”

“ทั้งหมดเป็นเพราะนาง ทุกอย่างผิดเพี้ยนไปหมดแล้ว”

“นางเป็นใคร? ใช่ นางเป็นใคร? นางเป็นปีศาจกระมัง ปีศาจ! นางมีดวงชะตาตายตั้งแต่เด็ก ชะตาของนางควรตายไปนานแล้ว!” ลู่หย่วนเจ๋อชี้เจาเจา โวยวายเหมือนคนบ้า

“ไอ้บ้า! ไอ้บ้าที่พูดจาเหลวไหล! ใครที่ไหนจะสาปแช่งบุตรสาวตนเองให้ตายตั้งแต่เด็ก?!”

“พูดจาให้คนเข้าใจผิด ไม่มีเจาเจาที่ไหน? เจาเจายืนอยู่ตรงหน้าเจ้าแท้ๆ! เจ้าตาบอดรึ?” คนมุงด่าด้วยความโกรธ ที่เขาสาปแช่งเจาเจา

“นางไม่ใช่ ไม่ใช่บุตรสาวของข้า บุตรสาวข้าเกิดมาก็จมน้ำตาย นางไม่ใช่! นางจะต้องเป็นปีศาจ เผานางให้ตาย!” เขาเหมือนความทรงจำยุ่งเหยิง ชี้เจาเจาพูดอย่างสติวิปลาส

“จวนจงหย่งโหวดีๆ ตกต่ำถึงขั้นนี้ ใครจะคาดคิด สามปีก่อนท่านโหวลู่ยังมีท่าทางสง่างามโดดเด่นเล่า? ตอนนี้กลับเป็นบ้าสติฟั่นเฟือน แม้แต่บุตรสาวก็จำไม่ได้” ขุนนางถอนหายใจ

มีเพียงฝ่ามือสวี่สืออวิ๋นชุ่มด้วยเหงื่อ ลู่เยี่ยนซูสามคนพี่น้องลมหายใจหนักขึ้นเล็กน้อย สายตาที่มองทางลู่หย่วนเจ๋อแฝงความเย็นชา

มีเพียงพวกเขาที่รู้ นั่นไม่ใช่คำพูดเหลวไหล

ยิ่งไม่ใช่คำพูดทำให้เข้าใจผิด