หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 725

ทุกคนตะโกนอย่างบ้าคลั่ง ที่ทำให้คนประหลาดใจที่สุดก็คือ มังกรและหงส์วนเวียนอยู่บนเรือนตระกูลลู่

ในท้องฟ้าโรยดอกบัวโปร่งใสลงมานับไม่ถ้วน ทุกคนยื่นมือรับ ดอกบัวก็กลายเป็นแสงสว่างหนึ่งเข้าไปในร่างกาย

ดอกบัวตกพื้น ก็บานเต็มพื้นทันที

นกกระจอกมาจากสี่ด้านแปดทิศนับไม่ถ้วน ร้องจิ๊บๆ เหนือศีรษะทุกคน เหมือนกำลังฉลองบางอย่าง

“ว้าว ปลาในสระก็โดดขึ้นมาแล้ว”

“มังกรและหงส์มาอวยพร เป็นคู่ที่สวรรค์สรรค์สร้างจริงๆ!”

เซียงหลิ่วตัวสั่นกลัวอยู่นอกประตูเรือน สวรรค์ เป็นกลิ่นอายของสวรรค์!

หนานมู่ไป๋มองคนเป่ยเจาตาค้าง

“มีความสุขจริงๆ......นี่เป็นกลิ่นอายของสวรรค์!”

“แม้แต่เทพ ก็รับรู้ถึงกลิ่นอายสวรรค์ ก็จะหวาดกลัวมาก พวกเขากลับร้องเสียงกึกก้อง......”

“หรือจะคิดว่าสวรรค์มาอวยพรจริงๆ?”

“ไปเอาหน้าใหญ่ขนาดนั้นมาจากไหน!”

กฎฟ้าดิน ไม่ถูกผูกมัด ไม่ยอมให้สงสัย

ถึงแม้เป็นเทพ ก็ต้องถูกจำกัดด้วยกฎ!

นี่ก็คือสวรรค์!

มันจะมาอวยพรได้หรือ?

ฝันไปเถอะ!

“พวกคนโง่เขลา”

“นี่เป็นสวรรค์!” ราชทูตแคว้นใต้ตื่นตระหนกตกใจ

สวรรค์กดขี่พวกเขามาก หมอบที่พื้นแทบขยับไม่ได้

จนกระทั่งมังกรและหงส์เข้าสู่ชั้นเมฆ ดอกบัวที่มีแสงสีท้องยังคงบานในลานบ้าน

“ว้าว ดอกบัวตกพื้นก็รากงอกออกมา......” มีคนแอบลูบ ดอกบัวก็กลายเป็นของจริงเติบโตอยู่ในลานบ้านตระกูลลู่

หนานมู่ไป๋กลืนน้ำลายแรงๆ

“สามีภรรยาคำนับซึ่งกันและกัน……”

“เสร็จพิธี ส่งเข้าห้องหอ!” ดวงตาหรงเช่อตื่นเต้นน้ำตาคลอ จูงมือสวี่สืออวิ๋นเดินกลับห้องหอทีละก้าว

“อีกเดี๋ยวต้องมีคนมาก่อกวนเรือนหอ เจ้าช่วยข้าขวางไว้หน่อย” หรงเช่อกำชับรองแม่ทัพจู

“ใครก่อกวนเจ้าเข้าหอ? ทุกคนนั่งอยู่ที่โต๊ะ รอเริ่มงานแล้ว!” รองแม่ทัพจูทำหน้าแปลกๆ

หรงเช่อ??

“ข้ารู้แล้ว อีกเดี๋ยวพวกเขาจะต้องอยากเมาเหล้ากับข้า!” หรงเช่อพึมพำในใจ โชคดีเขาพอดื่มเหล้าเป็น

หรงเช่อเดินเท้าและมือแกว่งไกวไปในทิศทางเดียวกันอย่างมีความสุข

ดูเขามีความสุขมากๆ

ราชทูตแคว้นใต้ปีนขึ้นจากพื้นอย่างอ่อนแรง ไปนั่งที่รอกินข้าวอย่างซื่อตรง

ดอกบัวไม่มีส่วน แต่สุราทิพย์ดื่มเพิ่มหลายคำก็ได้กำไรแล้ว!

ขุนนางฝ่ายบุ๋นฝ่ายบู๊ทั้งราชสำนักไม่ยอมขยับก้น นั่งอยู่หน้าโต๊ะ รอสาวใช้ยกอาหารมา