หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 728

นั่นเป็นบุตรสาวของนาง

บนศพที่ดำไหม้ มีบาดแผลนับไม่ถ้วนที่ถูกอาวุธคมแทงทะลุ นางหมอบขดตัวอยู่บนพื้น

“ลู่หย่วนเจ๋อบ้าไปแล้ว! ก่อนเขาลอบวางเพลิง ฆ่าลู่จิ่งไหวทิ้งและ......” เด็กรับใช้ข้างหลังพูดอย่างตื่นตระหนก

ขณะนี้ ฮูหยินเจียงแทบไม่มีเสียงแล้ว

นางชี้ไปศพที่ขดตัวบนพื้น ลืมตาขึ้น ในดวงตาเต็มไปด้วยเส้นเลือดฝอย

นางตัวสั่นเทาแต่พูดไม่ออกแม้แต่คำเดียว

ในลำคอเปล่งเสียงอุทานออกมาอย่างยากลำบาก

น้ำตานองหน้า

“อา......อา!!!” นางใกล้จะพังทลาย ฉากนี้จะเป็นฝันร้ายในชีวิตนาง

ใต้เท้าเจียงเหมือนแก่ขึ้นสิบปีในชั่วพริบตา เดินเข้าประตูด้วยย่างก้าวที่หนัก

สายตามองเห็นก็หลบสายตาอย่างรีบร้อน

“ฮูหยิน ไปกันเถอะ ไว้หน้าเหมี่ยนเหนียงหน่อย” ใต้เท้าเจียงเดินไปพยุงภรรยา พยายามพานางออกไป

ฮูหยินเจียงจับเขาไว้แน่น หวาดกลัวจนตัวสั่น

“เหมี่ยนเหนียงของข้า เหมี่ยนเหนียงของข้าถูกทรมาน!!”

“พวกเขาคุมขังเหมี่ยนเหนียง พวกเขากล้าทำได้อย่างไร! ข้าควรไม่สนทุกอย่างพาบุตรสาวกลับ ข้าควรพานางกลับ!!” ฮูหยินเจียงพูดเสียงเศร้าสะอึกสะอื้น

“ตอนลู่หย่วนเจ๋อลอบวางเพลิง นางยังไม่ตาย ท่านเห็นไหม!”

“เวลานั้นนางยังไม่ตาย รอยมือเลือดเต็มพื้น เหมี่ยนเหนียงของข้า นางพาตัวที่เป็นรูเลือดพรุน อยากจะหนีออกมา! แต่โซ่ที่คอ ขวางทางรอดของนาง!”

ฮูหยินเจียงปวดใจสุดแสน นางแทบไม่กล้ามองบุตรสาวเจอการทรมานมากแค่ไหน

แค่มองแวบเดียว ฉากนี้ก็สลักอยู่ในสมองนางแน่น ชาตินี้ไม่มีวันลืมลง

“ใครกันแน่ที่ทำร้ายเหมี่ยนเหนียง?”

“นังโง่! หากไม่ใช่เจ้ารักเหมี่ยนเหนียงมากเกินไป ให้นางเดินทางผิดทีละก้าว นางจะมาถึงวันนี้ได้อย่างไร?”

“การตายของนาง เกี่ยวข้องกับเจ้าแน่นอน!”

เสียงร้องไห้ของฮูหยินเจียงติดที่ลำคอ บนใบหน้าซีดเผือด

“โทษข้าหรือ? ท่านไม่รู้สึกผิดหรือ!”

“นางรู้จักลู่จิ่งไหวได้อย่างไร? ไม่ใช่ท่านที่เชิญลู่จิ่งไหวมาเป็นแขกในบ้าน ให้โอกาสนางหรือ? เจียงมู่ อย่าคิดว่าข้าไม่รู้ความคิดของท่าน! ท่านสลัดตัวเองจนสะอาด แต่ทั้งหมดเป็นท่านที่หนุนคลื่นลมให้สูง!”

“เพียะ!” ใต้เท้าเจียงตบบนหน้านางหนึ่งฝ่ามือ

ฮูหยินเจียงถูกตบจนถอยหลังไปหลายก้าว นั่งอยู่ที่พื้น

รอยฝ่ามือโผล่บนใบหน้าหลายนิ้ว เห็นได้ว่าออกแรงหนักมาก