หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 739

“ตลอดหลายปีที่ผ่านมา เขาประกาศก้องว่ารักฮูหยินหนิงอย่างแท้จริง และปรารถนาที่จะตามหานางให้เจอ”

“หลังจากที่เจอฮูหยินหนิงแล้ว แต่กลับไม่เจอป้ายหยก จึงเริ่มออกตามหาบุตรสาว...”

“ประชาชนทั่วหล้าแห่งแคว้นใต้ยังคงซาบซึ้งต่อฮ่องเต้ชรา ยกย่องเขาอย่างมาก ชื่อเสียงของเขาไม่ได้รับผลกระทบเลยแม้แต่น้อย”

“ฮูหยินหนิงเติบโตมากับตระกูลไป๋ ทั้งหมู่บ้านเปรียบเสมือนเป็นเครือญาติของนาง”

“แต่หนานเฟิ่งอวี่แผดเผาทุกอย่างจนสิ้นซาก ถ้าเขารักฮูหยินหนิงจริงๆ เขาก็คงจัดการหนานเฟิ่งอวี่ไปนานแล้ว แต่ทว่า ผ่านมาหลายปีแล้ว หนานเฟิ่งอวี่ได้รับผลกระทบอะไรบ้างหรือไม่?”

เจิ้นกั๋วกงคิ้วขมวดเล็กน้อย “ข้าเดาว่า การที่ฮูหยินหนิงไม่ยอมเข้าวัง เหตุผลหนึ่งคือ ฮองเฮาและองค์หญิงใหญ่เป็นฝ่ายขัดขวาง สองคือ...ฮูหยินหนิงคงมีปมในใจ”

นั่นสิ ฮูหยินหนิงจะไม่เกลียดชังได้อย่างไร?

ถึงแม้นางจะเกลียดชังจนสุดขีด แล้วจะทำอะไรได้?

นางไร้ซึ่งบุตรสาวบุตรชาย ไม่มีแม้แต่ภูมิหลังครอบครัวให้พึ่งพาด้วยซ้ำ นางเต็มไปด้วยความเคียดแค้น แต่ไม่สามารถแก้แค้นได้