หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 740

บุญคุณยิ่งใหญ่เหนือสิ่งใด บ้านของนางจะอยู่ที่เป่ยเจาตลอดไป

“ข้าไม่สบายใจเลยที่จะปล่อยให้อวิ๋นเหนียงไปคนเดียว ตอนนี้ทางเป่ยเจามีเจิ้งเย่ว์อยู่แล้ว พรุ่งนี้ข้าจะเข้าเฝ้าฝ่าบาทเพื่อทูลขอว่าจะไปกับเจ้า” หรงเช่อพูดราวกับเป็นสามีภรรยาที่พร้อมจะไปไหนมาไหนด้วยกัน

สวี่สืออวิ๋นเม้มริมฝีปากและยิ้มเบา ๆ แววตาเปี่ยมไปด้วยรอยยิ้ม

“ภรรยาอยู่ที่ไหน ข้าก็ต้องอยู่ที่นั่น” หรงเช่อมีท่าทีเขินอาย

พวกเขาแต่งงานมาได้แค่เดือนเดียว เพิ่งได้ใช้ชีวิตแบบสามีภรรยาอยู่พร้อมหน้าพร้อมตากัน จะแยกจากกันได้อย่างไร?

ครอบครัวตระกูลสวี่แอบมองคู่สามีภรรยาแห่งจวนเจิ้นกั๋วกง กังวลว่าท่านทั้งสองจะไม่พอใจ

แต่ใครจะไปรู้ว่า…

คู่สามีภรรยาแห่งจวนเจิ้นกั๋วกงพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ ยิ้มจนแก้มเป็นรอยย่น

“ตอนนี้รัชทายาทยังคงสลบไม่ฟื้น ไต้ซือชื่อคงคำนวณว่าเจาเจาคือผู้กอบกู้เคราะห์ร้าย ฉะนั้น พาเจาเจาไปด้วยเถิด” ลู่เยี่ยนซูรู้นิสัยของนางเป็นอย่างดี หากไม่พานางไปด้วย นางก็จะต้องแอบตามไปอยู่ดี

พาไปด้วยแล้วก็จะอยู่ในสายตา จะสบายใจมากกว่า

“ไต้ซือชื่อคงคำนวณผิดไปหรือเปล่า? เจาเจาเพิ่งจะสามขวบเท่านั้น จะสามารถแก้ไขเคราะห์ร้ายของรัชทายาทได้อย่างไร?” นายหญิงใหญ่สวี่กล่าวด้วยความประหลาดใจ

“จะจริงไม่จริงก็แล้วไป พาเจาเจาไปด้วยเถิด เด็กคนนี้ซนนัก ถ้าไม่พานางไปด้วยนางก็จะหาทางหนีไปอยู่ดี” ลู่เยี่ยนซูไม่สบายใจที่ท่านแม่จะไปแคว้นใต้ พาเจาเจาไปด้วย เขากลับรู้สึกสบายใจมากขึ้น

เด็กผู้หญิงคนนนี้ ไม่ใช่คนที่จะยอมเสียเปรียบ

เมื่อเริ่มมืดลง สวี่สืออวิ๋นสองสามีภรรยาจึงเริ่มส่งทุกคนออกจากบ้าน

แต่ลู่เจาเจา นอนหลับสบายแผ่ราบไปกับพื้นแล้ว

มีเสียงเคาะไม้ระฆังดังก้องข้างหูนางอยู่ตลอดเวลา รบกวนจนนางต้องเกาหู

“เสียงดังเหลือเกิน...” นางพึมพำเบาๆ ก่อนจะพลิกตัวนอนต่อ

ในความฝัน ไต้ซือชื่อคงโอบกอดร่างเล็กของนางไว้แน่น แล้วร้องไห้คร่ำครวญว่า “องค์หญิงเจาหยาง อาตมาต้องทนทุกข์ทรมานจากการโดนเฆี่ยนตี เพียงเพราะเอ่ยชื่อของเจ้า!”

ไต้ซือชื่อคงผู้เป็นที่เคารพนับถือ กลับถูกนางกระทำจนน้ำตาไหลรินด้วยความโกรธแค้น

นางบอกเพียงแค่ว่านางโด่งดังไปทั่วแดนเทพ แต่นางไม่ได้บอกว่านางไปสร้างความโกรธแค้นให้กับเหล่าทวยเทพเลย

“ฟ้าดินกำลังกุมขังนาง เช่นเดียวกับแดนเทพก็ไม่อนุญาตให้นางฟื้นคืนชีพ”

นางเสียชีวิตเพื่อช่วยโลกหล้า ย่อมได้รับการยกย่องเชิดชูเกียรติอย่างสูงสุด ไม่มีใครเอาเรื่องกับคนตายแล้ว

แต่ ถ้าหากนางฟื้นขึ้นมา?

นางจะอยู่เหนือเหล่ามนุษย์ทั้งปวง

“อันที่จริงแล้ว ถึงแม้ว่าอาจารย์จะไม่จมน้ำตาย ก็ไม่สามารถรอดชีวิตได้อยู่ดี”

“ถึงแม้ว่าเราจะหลอมรวมเศษเสี้ยววิญญาณกลับมา แต่นางก็จะไม่สมบูรณ์แบบ”

“ประสาทสัมผัสทั้งห้าของนางสลายหายไปกับฟ้าดินแล้ว ถึงแม้จะฟื้นคืนชีพก็ไม่มีทางกลับมาได้อีก”

“หัวใจของนางเป็นเหมือนดั่งเสาหลักที่ค้ำจุนฟ้าดินนี้ไว้จนถึงปัจจุบัน แต่ก็ไม่อาจย้อนกลับไปเป็นเหมือนเดิมได้อีกแล้ว”

นี่ก็อีกเป็นเหตุผลที่แดนเทพไม่ยอมให้ลู่เจาเจาฟื้นคืนชีพเช่นกัน

ดวงจิตเทพที่อุทิศทุกสิ่งเพื่อฟื้นคืนชีพอีกครั้ง จะไร้ซึ่งประสาทสัมผัสทั้งห้าและไร้ซึ่งหัวใจ เหลือเพียงกายเปล่า ราวกับเป็นอสูรร้าย