หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 747

แก่นวิญญาณ...ที่ขโมยมาในตอนนั้น นางไม่กล้าเอาออกมาให้คนอื่นเห็นเลย นางจึงซ่อนไว้ในมิติ และใช้แก่นวิญญาณหล่อเลี้ยงทะเลสาบน้ำพุใส จึงก่อเป็นชั้นหินไข่ห่านในทะเลสาบ

หลังจากที่หล่อเลี้ยงมากว่าพันปีแล้ว น้ำพุใสก็กลายเป็นทะเลสาบวิญญาณ

หินไข่ห่านในตอนนั้น ได้กลายเป็นศิลาวิญญาณแล้ว!!

“ว้าว...ข้ากลายเป็นคนที่รวยที่สุดในใต้หล้าแล้ว!” ความมั่งคั่งร่ำรวยที่มาอย่างกะทันหัน ช่วยคลายความหงุดหงิดในใจได้เป็นอย่างดี

ศิลาวิญญาณก็มีระดับเช่นกัน มีทั้งศิลาวิญญาณระดับสูง และระดับต่ำ

ลู่เจาเจาไม่ได้แตะต้องมาหลายปีแล้ว อีกทั้งยังเป็นศิลาวิญญาณที่สร้างขึ้นเอง จึงแยกแยะไม่ค่อยชัดเจน

“อืม วางหินไว้สักหน่อยก็แล้วกัน” ลู่เจาเจาหยิบศิลาวิญญาณออกมาจากทะเลสาบวิญญาณ และใส่ไปในแต่ละกล่อง กล่องละสองก้อน

ฮ่าๆ สำหรับนางแล้ว นางไม่ได้เสียอะไรเลย

ทั้งหมดก็เป็นก้อนหินที่นางโยนลงไปในตอนนั้น

ก้อนหินเป็นตะกร้าตะกร้า

ลู่เจาเจาวางกล่องไว้ที่หัวเตียง และบอกท่านแม่ด้วยความตื่นเต้น “ท่านแม่ เจาเจาได้เตรียมของขวัญสำหรับการพบเจอกันไว้แล้วนะ”