หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 758

“เหนือฟ้ายังมีฟ้า เหนือคนยังมียอดคน บางทีอาจจะเป็นเทพสักองค์ปลีกวิเวกมาบำเพ็ญฌาณก็เป็นได้”

“เมื่อคืนไม่มีใครได้รับบาดเจ็บ ถือว่าโชคดีมากจริงๆ” หมิงหลางไม่กล้าคิด หากเมื่อคืนผู้บุกรุกมีความคิดมิดีมิร้าย พวกเขาคงตายอยู่ที่นี่กันหมดแน่ๆ

เพียงพริบตา ฝ่ามือก็เปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อกาฬ

“เซียงหลิ่วล่ะ เมื่อคืนท่านเซียงหลิ่วไม่ได้อยู่หน้าวัดร้างหรอกหรือ” หนานมู่ไป๋มองหาเซียงหลิ่ว

เซียงหลิ่วนอนหมอบอยู่ด้านหน้า ตัวสั่นเทา

น่ากลัวมาก น่ากลัวสุดๆ!!

เซียงหลิ่วน้ำตาไหลอาบแก้ม จริงๆ แล้วเมื่อคืนมันสัมผัสได้ถึงลมหายใจของเต่าดำเฒ่า มันรู้อยู่แก่ใจว่าเต่าดำเฒ่านั่นฝึกฝนศาสตร์มืดบำเพ็ญตบะด้วยการกลืนกินวิญญาณ

เซียงหลิ่วคิดคำนวณอยู่ในใจ ให้เต่าดำเฒ่าลองหยั่งเชิงลู่เจาเจาดู

ดูหน่อยซิว่าตนเองมีโอกาสต่อต้านบ้างหรือไม่

แต่ใครจะรู้เล่าว่า...