หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 769

เซี่ยจิ้งซีใบหน้าดำมืด

“เจ้าตะโกนว่าอะไรนะ” เจ้าเรียกใครว่าพ่อหมาน่ะ!!!”

เซี่ยอวี้โจวรีบโบกมือปฏิเสธ “ท่านพ่อ ข้าไม่ได้หมายถึงท่าน ข้าเรียกพ่อหมาต่างหาก ท่านพ่อมารับทำไม”

เซี่ยจิ้งซีกัดฟันกรอด เจ้าลูกเนรคุณ นี่มันลูกเนรคุณชัดๆ

“รีบขึ้นรถม้าไปเลย ไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้น! วันนี้ห้ามพูดอะไรสักคำเลย!”

“อย่าบังคับให้ข้าต้องตีเจ้าจนตายที่แคว้นใต้นี่ เจ้าลูกเนรคุณ!” เซี่ยจิ้งซีไม่สบอารมณ์

ชีวิตนี้ ความล้มเหลวเดียวของเขาคือการมีลูกชายอย่างเซี่ยอวี้โจว!!

เซี่ยอวี้โจวพาดตัวอยู่บนหน้าต่างรถม้า ได้แต่ตาละห้อยมองเจาเจาปีนขึ้นไปบนหลังจุยเฟิง

ขบวนรถม้าหยุดลงที่หน้าจวนหนิง

ด้านหน้าจวน มีเหล่ามามาจำนวนมากยืนรอต้อนรับด้วยรอยยิ้มอยู่

เมื่อเห็นรถม้าหยุดลง

มามาที่เป็นผู้นำสองสามคนรีบคุกเข่าลงด้วยความเคารพ “ขอต้อนรับองค์หญิงกลับบ้าน”